Η κατασκήνωσή μας στο φεγγάρι ισορροπεί ανάμεσα στην ασφάλεια και την τεχνολογική πρόοδο για να επιτύχουμε έναν τρόπο ζωής παρόμοιο ή ίσο με αυτόν που συνηθίζουμε στη Γη. Όπου κι αν γυρίσετε θα βρείτε απίστευτες, δημιουργικές και ευρύχωρες κατασκευές για διαφορετικές χρήσεις και σκοπούς. Ανάμεσα στα ρόβερ, τους μεγάλους πυραύλους, τις δεξαμενές αποθήκευσης, τα τρυπάνια και τα διαστημικά συνεργεία έχουμε περισσότερες από μία εργασίες να κάνουμε και η σεληνιακή ζωή αποκτά ενδιαφέρον.

Δεν φοβόμαστε τον πειραματισμό ή την εξέλιξη της τεχνολογίας, καθώς είμαστε ερευνητές και ασταμάτητες ιδιοφυΐες, αλλά θέλουμε να δημιουργήσουμε χρήσιμους τρόπους συλλογής πόρων και να επιτύχουμε την προστασία των συνανθρώπων μας. Έχουμε κάνει εμφανείς διαχωρισμούς και σε κάθε τόπο υπάρχουν συγκεκριμένες τοποθεσίες που πρέπει να επισκεφτούμε. Οι μεταφορές είναι επίσης σημαντικές, θα θέλαμε επίσης να γνωρίσουμε όλες τις κατοικήσιμες γωνιές της Σελήνης, σκοπεύουμε να μετακινούμαστε σε αυτές με δροσερά και καλά εξοπλισμένα κινητά που εξοικονομούν ενέργεια.

Όλοι θα γίνουμε ειδικοί σε κάτι και θα βοηθήσουμε το έργο μας να επεκταθεί σιγά-σιγά. Θα εφευρίσκουμε με παξιμάδια, μέταλλα, ζάντες και βίδες για να επιτύχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία για τους αστροναύτες που θα κατοικήσουν στον σεληνιακό καταυλισμό μας, νιώθοντας άνετα, αλλά και διασκεδάζοντας ακόμα και αν πρόκειται για μια άλλη άγνωστη επιφάνεια.

Είναι μικρό και συμπαγές, αλλά τα μηχανήματά μας δεν είναι. Ο καθένας μπορεί να τα χρησιμοποιήσει και να συνεισφέρει με ό,τι γνωρίζει, χωρίς να αφήνει στην άκρη τη φύση που είχαμε παλαιότερα σε ποσότητες. αυτό θα μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα πόσο αξίζει και πόσο χρειαζόμαστε. Η έρευνα και η εφεύρεση συγκεντρωμένες σε ένα μέρος, αυτό είναι το σχέδιό μας

Κοντά στους σεληνιακούς πόλους

Όταν μιλάμε για τον σεληνιακό ισημερινό, μιλάμε επίσης για το κέντρο της σελήνης. Τα κύρια μειονεκτήματά του λοιπόν είναι οι υψηλές θερμοκρασίες και η αφόρητη ζέστη για τον άνθρωπο χωρίς την απαραίτητη προστασία. Αλλά αν λάβουμε υπόψη ότι μια από τις μεγαλύτερες εισροές ενέργειας προέρχεται από το ηλιακό φως, είναι λογικό να τοποθετηθούμε εκεί με τις προφυλάξεις που έχουν ήδη ληφθεί. 

Αυτά μπορούν να αποδειχθούν σε αρκετές από τις εγκαταστάσεις- ασφαλισμένες με μπάρες που εκτρέπουν τη θερμότητα και διατηρούν το εσωτερικό σε θερμοκρασίες κατάλληλες για συχνή χρήση. Εκτός από ένα πηγάδι βάθους αρκετών μέτρων με νερό για τη ρύθμιση του περιβάλλοντος. 

Προτιμούμε υλικό μεγαλύτερου πάχους ή σκληρότητας. Μπορούμε να μετρήσουμε μεταξύ αυτών το αλουμίνιο, το μέταλλο και το σίδερο ως τα πιο χρησιμοποιούμενα, διότι, αν και στον καταυλισμό μας υπάρχουν μάλλον λιγότερες κάψουλες από ό,τι αναμενόταν για ανάπαυση, είναι επίσης αλήθεια ότι οι πρώτες ομάδες που θα εγκατασταθούν θα είναι περιορισμένες και με λίγα πλήθη, οπότε δίνουμε προτεραιότητα στις εγκαταστάσεις που αντιπροσωπεύουν πραγματικό όφελος. Οι οποίες δεν είναι αφιερωμένες μόνο σε εμάς, χώροι για την αποθήκευση των μεταφορικών μέσων και των πόρων μας, καθώς και ένας αφιερωμένος στην επισκευή που προκαλείται από απρόβλεπτες καταστάσεις, ξεπερνώντας την εχθρότητα του περιβάλλοντος.

Επιστρέφουμε στο πηγάδι που αναφέρθηκε παραπάνω. Ψύχεται από δοχεία πάγου του μετρό και προστατεύεται από την ακτινοβολία με ειδικό γυαλί που υψώνεται αρκετά μέτρα πάνω από την επιφάνεια του σεληνιακού εδάφους. Κανείς δεν έχει άμεση πρόσβαση σε αυτόν τον χώρο, καθώς είναι αυτόνομος και διακριτικά κατανεμημένος σε όλη την περιοχή.

Ο τρόπος με τον οποίο το παγωμένο νερό φτάνει εκεί είναι μέσω της χρήσης των πιεστικών μας τρυπανιών, τα οποία θερμαίνουν το πέτρωμα μαζί με τον πάγο, και στη συνέχεια κατευθύνεται στο ιερό, όπου επεξεργάζεται ως πόσιμο νερό και στη συνέχεια αποστέλλεται στο πηγάδι για να καταναλωθεί.

Καταβάλλουμε τις προσπάθειές μας για να κάνουμε κάθε αστροναύτη και συνάδελφο αστροναύτη να γνωρίζει ότι μπορεί να καλλιεργεί τη δική του τροφή. Έτσι, μοιραζόμαστε μια κάψουλα κοινή για όλα τα δωμάτια, όπου θα φυτέψουν ό,τι θεωρούν απαραίτητο και ό,τι μπόρεσαν να συλλέξουν από τη γη. Είναι αλήθεια ότι τα περισσότερα από αυτά είναι σπόροι για πότισμα, επειδή τα φτωχά μας φυτά, που έχουν ήδη αναπτυχθεί, δεν αντέχουν ούτε τις θερμοκρασίες ούτε την περιορισμένη παρουσία οξυγόνου. Ο τόπος όπου βρίσκονται πρέπει επομένως να τους παρέχεται συνεχώς το τελευταίο, καθιστώντας την ανάπτυξη και τις φυσικές διεργασίες μια φυσιολογική και εξελικτική πορεία. Τα φρούτα και τα λαχανικά αντικαθιστούν τα προμαγειρεμένα και επεξεργασμένα τρόφιμα.

Οι μεγάλοι πίνακες που είναι διάσπαρτοι σε όλο τον καταυλισμό, καθώς και ενσωματωμένοι στα καλύτερα μηχανήματά μας, δίνουν μια ιδέα για το από πού προέρχεται η ενέργειά τους για να λειτουργήσουν σωστά. Αλλά δεν είναι μόνο το φως ή η ηλιακή ενέργεια, επίσης, μόλις το μεγάλο πηγάδι τροφοδοτηθεί επαρκώς, θα εξεταστεί η επιλογή της χρήσης υδραυλικής ενέργειας, από την εργασία και το νερό.

Ακόμα και χωρίς να υποτιμάται κανένας τρόπος, ο ατμός που παράγεται από τη μετατροπή του πάγου του νερού στην υγρή του κατάσταση μπορεί να δώσει δύναμη και ορμή σε ορισμένες μεταφορές όπως στο παρελθόν. Φυσικά, αυτή η μέθοδος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για απλούστερες εργασίες.

Οι καλλιέργειές μας δεν θα παρέχουν μόνο τροφή, αλλά και το οξυγόνο που τόσο απεγνωσμένα αναζητούμε. Μια διαδικασία που διαρκεί όσο διαρκεί και η ζωή των ίδιων των οργανισμών. Ξεκινάμε από αυτό το κοινό δωμάτιο που είναι αφιερωμένο σε αυτά ως μια πρώτη έξοδος οξυγόνου, που περιορίζεται από κλειστά μονοπάτια προς τα υπόλοιπα δωμάτια.

Με σχεδόν βιομηχανική εμφάνιση, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για την προστασία μας από την ασφάλεια των εγκαταστάσεων. Σε αυτές κυριαρχούν υλικά ανθεκτικά σε απροσδόκητες θερμοκρασίες, διαβρωτικές βροχές, ακόμη και τεκτονικές κινήσεις από το κέντρο της σελήνης σε μια προσπάθεια να μας καταπιούν. Ένα υποθετικό καταστροφικό κεφάλαιο που ελπίζουμε ότι δεν θα συμβεί.

Η μυθοπλασία σε αυτό το σημείο δεν απέχει τόσο πολύ από την πραγματικότητα ώστε να μην είναι πολύ τραβηγμένο να δημιουργήσουμε μεταφορικά μέσα ικανά να προστατεύονται από αδιανόητες ζημιές. Ρομποτικοί βραχίονες, λέιζερ, ραδιοελεγχόμενες κεραίες και αισθητήρες προσέγγισης είναι τα αγαπημένα μας στοιχεία

Ανοίγω τα μάτια μου και όλα είναι σκοτεινά, ο ασύρματος επικοινωνητής στο πλευρό μου με ξύπνησε. Ήταν ο φίλος μου και μου έλεγε ότι είχε κλειδωθεί σε έναν πύραυλο εκτόξευσης ενώ έβγαζε τα καύσιμα που είχαν απομείνει. Σηκώθηκα γρήγορα από τον καναπέ γιατί με είχε πάρει ο ύπνος, φόρεσα το προστατευτικό κράνος μου από μικρομετεωροειδή ή ατυχήματα και βγήκα να βοηθήσω τον φίλο μου.

Το ρόβερ μου έχει μια κεραία που επικοινωνεί με τις κεραίες των άλλων αστροναυτών και μου δίνει τη θέση του φίλου μου. Φαίνεται σαν ένα τραγικό επεισόδιο, επειδή όλοι κοιμούνται και είμαι ο μόνος τώρα. Οι ηλιακοί συλλέκτες είναι τουλάχιστον φορτισμένοι, οπότε αν μας τελειώσει η ενέργεια μετά τη διάσωσή του μπορούμε να έρθουμε εδώ για επαναφόρτιση. Αναρωτιέμαι πώς κατέληξε κλειδωμένος σε αυτόν τον πύραυλο.