Επιδιώκουμε την τελευταία και καλύτερη έκδοση του έργου μας. Με μια καλή διάσταση του χώρου, επαρκείς μεταφορές, κινητά έρευνας και εξερεύνησης, κέντρα κοινού ενδιαφέροντος και βάσεις εξασφαλισμένες σε δεξαμενές ηλεκτρικής ενέργειας η λέξη σύγχρονο είναι εγγεγραμμένη παντού και κανένα έδαφος δεν μπορεί να μας κάνει να υποχωρήσουμε. Οι δρόμοι έχουν οριοθετηθεί καλά και οι στήλες ανεφοδιασμού έχουν υψωθεί για να τις εκμεταλλευτούμε πλήρως. 

Όπου κι αν κοιτάξετε, θα συναντήσετε ρόβερ, μηχανές φόρτωσης και ρομποτικές θεριζοαλωνιστικές μηχανές, αλλά με μια κονσόλα που σας επιτρέπει επίσης να τις χειρίζεστε χειροκίνητα. Γρήγορα εντοπίζεται ότι οι μόνες εγκαταστάσεις που υπάρχουν είναι ο θόλος που χωρίζεται σε τέσσερις διαδρομές, καθεμία από τις οποίες εξυπηρετεί μια διαφορετική ανάγκη. 

Σκοπεύουμε να μείνουμε εδώ για αρκετό καιρό, οπότε τα διαστημόπλοια δεν μας προκαλούν μεγάλη περιέργεια, καθώς υπάρχουν τόσοι πολλοί πόροι και ακατοίκητα μέρη στη Σελήνη. Μας αρέσει να θαυμάζουμε τον ουρανό, αλλά προτιμούμε να μετακινούμαστε και να κάνουμε μεγάλα ταξίδια εκστρατείας στη γη. Ωστόσο, υπάρχουν δύο απίστευτα σκάφη που βρίσκονται στα άκρα του στρατοπέδου, που απέχουν αρκετά μέτρα από τα πάντα σε πολύ καλή κατάσταση. 

Σας υποσχόμαστε ότι δεν θα υπάρξει στιγμή της ημέρας που δεν θα βρείτε κάτι να κάνετε.Μπορείτε να αφιερωθείτε στην καλλιέργεια, τον πειραματισμό, την επίβλεψη και, αν σας καλεί η κούραση, στον ελεύθερο χρόνο.Ακόμα και για τις εκδρομές στο μετρό θα βρείτε μορφή και με αυτό θα είστε σίγουροι ότι θα έχετε αρκετές εβδομάδες άσκησης. 

Αν σας λείπει κάποιος, θα μπορείτε να επικοινωνείτε μέσω μηνυμάτων που λαμβάνονται από δορυφορικά κύματα.

Κοντά στους σεληνιακούς πόλους

Σειρές ηλιακών συλλεκτών δίνουν τον τόνο στον καταυλισμό που βρίσκεται κοντά στον σεληνιακό ισημερινό, όπου οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν και η έντασή τους είναι πιο πολύτιμη. Από την άλλη πλευρά, στην περιοχή αυτή υπάρχουν σήραγγες του μετρό τις οποίες μπορούμε να εξερευνήσουμε χωρίς κανένα πρόβλημα, επειδή δεν υπάρχει επαναλαμβανόμενη καταγραφή της παρουσίας κοντινών κρατήρων, κάτι που είναι φυσικό σε πιο απομακρυσμένα μέρη, όπως οι πόλοι. Κάτι περίεργο χωρίς αμφιβολία και που δεν αγνοούμε από αυτό το μέρος είναι ότι συγκεντρώνει την ακανόνιστη μορφή της γης που προέρχεται από την κρυμμένη όψη της και την ήδη επεξεργασμένη επιφάνεια αυτής που μπορεί να φανεί.

Δεν διοχετεύουμε την ενέργειά μας στην επινόηση νέων μορφών κατασκευής, επειδή δεν χρησιμοποιούμε όλη τη διαθέσιμη τεχνολογία και τα γνωστά οικοδομικά υλικά. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι ορυκτοί πόροι από τους οποίους λαμβάνονται τα τελικά προϊόντα. Αυτό στο οποίο θα δώσουμε προσοχή είναι η συναρμολόγηση των διαδρομών, των διαφυγών και των περιορισμών στο σεληνιακό έδαφος, προσπαθώντας να επιτύχουμε ένα υλικό παρόμοιο με αυτό και να καταλήξουμε σε ένα ομοιογενές μείγμα των δύο. Θα μπορούσαμε να το εκλάβουμε ως μια αντιμετώπιση των φυσικών κινδύνων του περιβάλλοντος και όχι ως μια απλή πράξη για χάρη της πράξης. Ένα καλό παράδειγμα μπορεί να είναι οι κορυφές ως τοίχος από ρεγολίθι.

Στο στρατόπεδό μας υπάρχει μια εξειδικευμένη ομάδα αστροναυτών που, σε αναζήτηση πάγου νερού, προσαρμόζουν τα ρόβερ τους ώστε να τον συλλέγουν σε εσωτερικές κάψουλες. Αυτή είναι μια καθημερινή διαδικασία που πραγματοποιείται σε κάθε σημείο του στρατοπέδου που στα μάτια τους έχει τη δυνατότητα να περιέχει αυτόν τον πόρο. Μπορεί να διαρκέσει ώρες ή και ημέρες και όλοι καλούνται να συμμετάσχουν, παρόλο που πρόκειται για μια τυπική εργασία στο φεγγάρι. Είναι αυτοί που ανήκουν σε αυτήν που δεν μπορούν να σταματήσουν και μόλις ολοκληρώσουν την εργασία τους, το νερό αδειάζει στο μεγάλο δοχείο.

Το φαγητό στον καταυλισμό μας, εν ολίγοις, μοιράζεται μεταξύ των τεσσάρων θόλων. Δεν έχουμε λύσει ακόμη το πρόβλημα της διατροφής μας και βασιζόμαστε σε φυσική τροφή, από σπόρους μέχρι λαχανικά και φύκια. Είναι ο μεγαλύτερος από όλους για κάποιο λόγο- είναι επαρκής για μια ελάχιστη ομάδα ανθρώπων, αλλά καθώς αρχίζει να μεγαλώνει, θα μεγαλώσουν και οι μέθοδοι απόκτησης τροφής. Η καλλιέργεια δεν είναι ο καθαρότερος ή ευκολότερος τρόπος, αλλά αλλάζει την οπτική των ανθρώπων για να δουν πόσο πολύ το χρειάζονται εκεί πάνω.

Οι ακτίνες του ήλιου χτυπούν τα πάνελ μας χωρίς καμία αποτυχία και όταν αυτά φορτιστούν πλήρως με την ενέργειά τους, θα περάσουν από το ένα στο άλλο μέχρι να φτάσουν σε ένα κουτί που θα τη συγκρατήσει και θα τη μετατρέψει σε ηλεκτρική ενέργεια. Οι χρήσεις του είναι ποικίλες, επειδή ποικίλουν και οι εφαρμογές του πόρου. Έξω από αυτό το λήμμα, μπορούμε να μετρήσουμε το εφεδρικό, ισχυρό και χρήσιμο στα διάφορα κινητά που το χρειάζονται για να λειτουργήσουν φυσικά. Σε βάρος του εκσυγχρονισμού που ίσως μπορούμε να διατυμπανίζουμε για την κατασκήνωσή μας, αποδεικνύεται ότι είναι ένα ακριβό και δύσκολο μέρος για να συντηρηθεί.

Αρκετά μέτρα κάτω από το έδαφος, στο μετρό, κρέμονται ανέμελες κοίλες σπηλιές από ρεγολίθι που μπορούν να προσεγγιστούν από ρόβερ κατάλληλα για το περιβάλλον. Εκεί η πέτρα αναπνέει και δεν θερμαίνεται εύκολα, οπότε μπορεί να αποτελέσει κατάλληλο μέρος για την καλλιέργεια φυτών σε δροσερή θερμοκρασία που μας παρέχει το απαραίτητο οξυγόνο. Ας το δούμε λοιπόν ως μια διαφορετική επιλογή από αυτή που προτείνεται με τους θόλους. Η πραγματικότητα είναι ότι όλα είναι ευκολότερα από το να αποκτήσουμε έναν τέτοιο πόρο από τον οποίο εξαρτόμαστε για να επιβιώσουμε σε ένα μέρος που δεν έχει ατμόσφαιρα και αέρα. Το ένα για το άλλο.

Ανεξάρτητα από το αν οι τεχνολογικές μας εξελίξεις μας εξυπηρετούν ή όχι, και δεδομένου ότι η προστασία είναι ένας από τους τομείς στους οποίους πρέπει να διαπρέψουμε, δεν τα πάμε καθόλου άσχημα. Καταφεύγουμε στο παράδειγμα των οχημάτων μας, το ένα πιο εξοπλισμένο από το άλλο, το σύμπλεγμα των συσκευών μας που εκτίθενται σε όλο το στρατόπεδο όπως στις πολεμικές παρελάσεις ή τα δύο διαστημόπλοια που σταθμεύουν σε κάθε άκρη του χώρου. Δεν ξέρουμε ακριβώς σε ποιον να το αποδείξουμε, αλλά ότι είμαστε προστατευμένοι είμαστε. Ακόμη και αν ένα κομμάτι του φεγγαριού αποκολληθεί, θα περιμένουμε ο ένας στις σήραγγες του άλλου.

 Ξυπνάω, κάνω ένα μπάνιο στη διαστημική μου μπανιέρα και τρώω το φαγητό που φύτεψα στην καλλιέργεια με μερικά όσπρια. Η στολή είναι βαριά και όταν τη φοράω νιώθω λίγο πιο σίγουρος, τα άλματά μου δεν είναι πλέον τόσο μακρινά στο δωμάτιο. Περπατάω προς το πάρκινγκ πίσω από τον θόλο καθώς χαιρετάω τους άλλους συναδέλφους μου που επίσης φεύγουν για τη δουλειά. Το ρόβερ είχε πάθει ζημιά από χθες το βράδυ από ένα ηλιακό πάνελ που έπεσε ξαφνικά πάνω του, ήταν ατύχημα. Ωστόσο, σήμερα είναι σαν καινούργιο και με αυτό μπορώ να πάω να εξερευνήσω τη Σελήνη για να ερευνήσω ό,τι βρω.  Στην πορεία θυμάμαι ότι έπρεπε να συνδεθώ με τον δορυφόρο για να στείλω πληροφορίες πίσω στη Γη. Στρίβω έτσι στην πλευρά της Σελήνης όπου δεν φτάνει το φως του ήλιου και ενεργοποιώ το σύστημα των λαμπτήρων για να βλέπω καλύτερα. Εκτός από το σκοτάδι, το μέρος είναι αρκετά κρύο, οπότε ενεργοποιώ τη θέρμανση του ρόβερ, η οποία γίνεται με καλοριφέρ και επαναχρησιμοποιημένο νερό.  Το σημείο στο οποίο βρίσκονται οι δορυφόροι είναι επίσης γνωστό ως περιοχή ανάπτυξης. Πέτρες και ρεγκόλιθος πετούν εδώ όταν τα διαστημόπλοια προωθούνται, οπότε η διαδρομή προς τα εκεί είναι κάπως δύσκολη, την οποία όμως το ρόβερ μπορεί να διασχίσει με τον ρομποτικό βραχίονα στο κατάστρωμα, καθαρίζοντας τα συντρίμμια καθώς προχωρά. Σε κοντινή απόσταση βάζω τις μαγνητικές μπότες μου για να ενταχθώ στο πατίνι Skyfly MK1 που με μεταφέρει στον δορυφόρο πολύ πιο γρήγορα.