Η βάση μας στο Mooncamp ονομάζεται "Killawintata", που σημαίνει "Φίλοι του Φεγγαριού". Αυτή η κατασκήνωση θα έχει χωρητικότητα για 4 αστροναύτες, ο καθένας με συγκεκριμένα καθήκοντα ανάλογα με την ειδικότητά του. Ο κύριος στόχος θα είναι η μελέτη του περιβάλλοντος της Σελήνης, σε αναζήτηση ενός πιθανού αποικισμού. Ο σταθμός θα βρίσκεται στην επιφάνεια και στο υπέδαφος. Θα χωρίζεται σε 6 τμήματα: το πρώτο θα είναι το τμήμα παρακολούθησης, το οποίο θα ελέγχει ολόκληρο τον καταυλισμό. Το δεύτερο θα είναι το τμήμα υγείας, το οποίο θα περιλαμβάνει το παιδικό δωμάτιο, το γυμναστήριο και την αίθουσα ψυχαγωγίας. Το τρίτο περιλαμβάνει τον ερευνητικό τομέα, με υπερσύγχρονο εξοπλισμό όπως και η υπόλοιπη εγκατάσταση, όπου θα υπάρχουν επίσης κάποια ρομπότ συλλογής δειγμάτων (DUM-E και GRIPER) και άλλα που θα βοηθούν στη συντήρηση και την επισκευή του σταθμού. Το τέταρτο είναι το τμήμα παροχής πόρων, το οποίο αποτελείται από διάφορα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας, οξυγόνου και νερού. Τέλος, το τελευταίο τμήμα θα είναι ο καθημερινός βιότοπος, όπου θα εγκατασταθούν οι κρεβατοκάμαρες με τις εξαρτήσεις τους. Αυτά τα τμήματα θα είναι διασυνδεδεμένα μεταξύ τους. Η ρύθμιση της θερμοκρασίας του συγκροτήματος θα επιτυγχάνεται μέσω του πολυστρωματικού συστήματος, το οποίο θα είναι κατασκευασμένο από αλουμινένιο Mylar που καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια του σταθμού, σκοπός του είναι να εμποδίζει την είσοδο της ηλιακής θερμικής ακτινοβολίας, καθώς και το κρύο του χώρου. Το έργο διαθέτει σύστημα καθαρισμού και ευπρεπισμού στην είσοδο του σταθμού και σε άλλα σημεία. Ο σταθμός έχει σχεδιαστεί για να είναι αυτοσυντηρούμενος. Έχει επίσης σχεδιαστεί μια κάψουλα διαφυγής έκτακτης ανάγκης.

Κρατήρας Peary

Ο κρατήρας Peary επιλέχθηκε επειδή το σχετικά επίπεδο εσωτερικό του θα βοηθούσε στην κατασκευή του καταυλισμού, ενώ το βόρειο χείλος του είναι μόνιμα εκτεθειμένο στον ήλιο και το νότιο τρίτο του εσωτερικού του στη σκιά. Με αυτή τη διάταξη υπάρχει η δυνατότητα στην πλευρά που εκτίθεται στον ήλιο να εγκατασταθούν ηλιακοί συλλέκτες που θα παρέχουν επαρκή και μόνιμη ενέργεια, απαραίτητη για την απόκτηση νερού που εναποτίθεται με τη μορφή πάγου, στο σκιασμένο τμήμα του σεληνιακού βόρειου πόλου. Αυτή η απόθεση πάγου θα χρησιμεύσει ως πηγή νερού και οξυγόνου, απαραίτητων για την ύπαρξη ζωής στη Σελήνη.

Η κατασκευή θα διαρκέσει πολύ, καθώς θα χρειαστεί να μεταφερθούν πολλές φορές υλικά από τη γη και να εξαχθούν πόροι από τη Σελήνη. Οι ρομποτικές ομάδες με τεχνικές τρισδιάστατης εκτύπωσης και αυτοματισμού θα είναι οι εργάτες που θα σταλούν από τη γη, πόροι όπως η σεληνιακή σκόνη και το θείο θα αναμιχθούν για να χρησιμοποιηθούν ως υλικό κατασκευής. Σε ένα δεύτερο στάδιο, ο σταθμός θα καλυφθεί με ένα πολυστρωματικό μονωτικό υλικό και τέλος, με τη βοήθεια των ρομπότ, ολόκληρος ο σταθμός θα καλυφθεί με ρεγκόλιθο για προστασία από την ακτινοβολία και τους μικρομετεωρίτες.

Στην περιοχή μας μπορούμε να βρούμε άφθονους όγκους πάγου για να παράγουμε νερό από την ακόλουθη διαδικασία: Τα μπλοκ πάγου θα μεταφερθούν σε κάποια καζάνια όπου θα αποψυχθούν, θα φιλτραριστούν και θα γίνουν πόσιμα και στην υγρή τους μορφή θα μεταφερθούν στις δεξαμενές, που βρίσκονται στο υπόγειο τμήμα. Από αυτές τις δεξαμενές αποθήκευσης θα μεταφέρεται σε ολόκληρο το σταθμό. Στη θέση του κρατήρα, η πτώση μικρομετεωριτών είναι απίθανη, ωστόσο, οι συλλέκτες πάγου θα είναι αυτοματοποιημένα ρομπότ που θα μπορούν να εκτεθούν χωρίς κίνδυνο ανθρώπινης απώλειας.

Στο εσωτερικό του διαστημικού σταθμού μπορούμε να βρούμε δύο θερμοκήπια. Το ένα από αυτά για την καλλιέργεια λαχανικών ταχείας ανάπτυξης: ραπανάκι, μαρούλι, σπανάκι, καρότο, πατάτα, μεταξύ άλλων. Εκτός από αυτά θα έχουμε και διάφορα δημητριακά σε καλλιέργεια για την πρωτεϊνική διατροφή. Στο δεύτερο θερμοκήπιο θα έχουμε τα φυτά που θα βρίσκονται υπό συνεχή μελέτη για να ελέγξουμε τις ανάγκες που παρουσιάζουν για την επιβίωσή τους στη Σελήνη. Τα θερμοκήπια θα είναι εντελώς σφραγισμένα εκτός από μια έκρηξη διοξειδίου του άνθρακα που θα ψεκάζει τα φυτά κατά διαστήματα, μέσω ενός αυτοματοποιημένου συστήματος. Επιπλέον, θα διαθέτει σύστημα συλλογής του καθαρού οξυγόνου που εκπέμπουν τα φυτά, το οποίο θα μεταφέρεται σε μια δεξαμενή για μετέπειτα χρήση και χορήγηση.

Στο ένα άκρο του διαστημικού σταθμού θα έχουμε ηλιακούς συλλέκτες που θα μεταφέρουν όλη την ενέργεια στους διάφορους τομείς της κατασκήνωσης, φορτίζοντας από την ηλιακή ενέργεια. Οι ηλιακοί συλλέκτες θα βρίσκονται σε ένα μέρος όπου ο ήλιος δεν θα σταματήσει να δίνει ενέργεια, αλλά αν δεν είναι δυνατόν να λάβουμε ενέργεια από τον ήλιο, η ενέργεια θα διατηρείται και θα αποθηκεύεται σε μπαταρίες, ώστε να είναι έτοιμη για μεταγενέστερη χρήση. Στην περίπτωση των σεληνιακών αυτοκινήτων που ονομάζονται "Transformers" θα εξακολουθούν να λαμβάνουν το φως του ήλιου, αλλά σε αντίθετη περίπτωση θα χρησιμοποιούνται οι μπαταρίες.

Οι μισές δεξαμενές αποθήκευσης νερού θα μεταφερθούν στη γεννήτρια οξυγόνου, η οποία, μέσω της διαδικασίας ηλεκτρόλυσης, μας παρέχει αρκετό οξυγόνο για ολόκληρο το σταθμό. Το νερό θα κατευθύνεται προς μια δεξαμενή όπου υπάρχουν δύο δοχεία, σε καθένα από αυτά αντίστοιχα, ένα θετικό και ένα αρνητικό ηλεκτρόδιο και τα δύο συνδεδεμένα με μια μπαταρία. Κατά τη διέλευση της ενέργειας αυτά διαχωρίζουν το υδρογόνο και το οξυγόνο από το νερό. Έτσι, αυτό θα μας έδινε αρκετό οξυγόνο για όλη τη σεζόν, αλλά σε περίπτωση που δεν το κάνει, θα έχουμε, στο πλαίσιο των εφεδρικών αποθεμάτων, μεμονωμένες δεξαμενές διαθέσιμες για χρήση.

Οι περισσότερες από τις κατασκευές που βρίσκονται πάνω από την επιφάνεια πρέπει να καλύπτονται από ρεγολίθι και παχιά τοιχώματα κατά της ακτινοβολίας.
Τα υπόγεια κτίρια που διατάσσονται κατά επίπεδα δεν θα χρειάζονται τόσο μεγάλη προστασία από την ακτινοβολία και επίσης μια πρόσκρουση μετεωρίτη δεν θα επηρεάσει τη βάση.
Από την άλλη πλευρά, τα οχήματα και οι στολές που χρησιμοποιούν οι αστροναύτες αποτελούν επίσης την πιο εξελιγμένη προστασία από την ακτινοβολία.

Γνωρίζοντας ότι μια σεληνιακή ημέρα διαρκεί δεκατέσσερις γήινες ημέρες και για να μην αλλοιωθεί ο κιρκάδιος κύκλος του ανθρώπου, θα πρέπει να προσομοιώσουμε μια ημέρα 24 γήινων ωρών για τους κατοίκους του σεληνιακού σταθμού.

7:00 - 7:30 Προσωπική υγιεινή.

7:30 - 8:00 Θρεπτικό πρωινό προετοιμασμένο από σεφ ρομπότ.

8:00 - 9:00 Έντονη σωματική άσκηση για τη διατήρηση του καρδιαγγειακού συστήματος, την πρόληψη της μυϊκής ατροφίας και της οστικής απώλειας.

9:00 - 11:00 Δουλειά των αστροναυτών ανάλογα με την ειδικότητά τους.

11:00 - 11:30 Αναψυκτικά.

11:30 - 13:00 Εργασία που ανατίθεται σε κάθε αστροναύτη.

13:00 - 14:00 Θρεπτικό μεσημεριανό γεύμα που προετοιμάστηκε προηγουμένως από διατροφολόγο και σερβίρεται από τους ρομποτικούς σεφ.

14:00 - 15:00 Ανάπαυση.

15:00 - 16:00 μέτρια σωματική άσκηση και ψυχαγωγικά παιχνίδια στο χώρο ψυχαγωγίας.

16:00 - 16:30 Σνακ.

16:30 - 19:00 Συντήρηση του εξοπλισμού σε όλα τα τμήματα του σταθμού.

19:00 - 19:30 Καθημερινή αναφορά στη Γη.

20:00 - 07:00 Διάλειμμα.

Κάθε μέρα θα υπάρχει ένα άτομο σε υπηρεσία που θα είναι υπεύθυνο για την παρακολούθηση της λειτουργίας όλου του εξοπλισμού του σταθμού, ιδίως εκείνων που παρέχουν οξυγόνο.