Η σεληνιακή μας κατασκήνωση ονομάζεται "η έλξη του φεγγαριού".
Η κατασκήνωσή μας στοχεύει στον τουρισμό και έχει ως στόχο να επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να επισκεφθούν το φεγγάρι και να νιώσουν το εξαιρετικό του. Ένα κτίριο με σφαιρικό θόλο είναι ο κύριος χώρος διαβίωσης, ο οποίος παρέχει ένα χώρο διαβίωσης παρόμοιο με αυτόν της Γης για τους σεληνιακούς προσεδαφιστές. Μπορούν να κινούνται ελεύθερα σε αυτόν ή να πάρουν ένα έξυπνο αυτοκίνητο περιήγησης σε συνδυασμό με το σύστημα ROS για να απολαύσουν τη μορφή της σελήνης. Η βάση μας έχει σχεδιαστεί με δύο ορόφους. Ο κυκλικός χώρος στον πρώτο όροφο της βάσης είναι λογικά χωρισμένος. Δεν υπάρχουν μόνο τρία υπνοδωμάτια, ένα δημόσιο εστιατόριο και κάποιοι αποθηκευτικοί χώροι. Ο δεύτερος όροφος είναι κυρίως χώρος αναψυχής και θέασης, με θέα 360 μοιρών, ώστε οι επιβάτες να έχουν πανοραμική θέα του εξωτερικού τοπίου. Η παροχή οξυγόνου και νερού θα εισάγεται από το εξωτερικό για να αποφευχθούν οι περιορισμοί στον χώρο διαβίωσης. Προκειμένου να ανταποκριθεί στη βιώσιμη παραγωγή υπό σεληνιακές συνθήκες, η βάση διαθέτει επίσης χώρο φύτευσης φυτών. Η βάση μας είναι στρογγυλή στο σύνολό της. Από την άποψη της μεταφοράς θερμότητας, απελευθερώνει τη λιγότερη θερμότητα και εξοικονομεί περισσότερη ενέργεια. Από την άποψη της αρχιτεκτονικής, τα θεμέλια των κυκλικών κτιρίων είναι πιο σταθερά.

Λόγος: η βάση που εγκαθίσταται στην πλευρά της σελήνης που βλέπει προς τη γη έχει ανώτερους πόρους θέσης σε σχέση με τη γη και το κόστος είναι χαμηλό. Επί του παρόντος, οι δορυφόροι επικοινωνίας, μετεωρολογίας, πόρων και άλλων εφαρμογών που βρίσκονται σε γεωστατική τροχιά 36000 χιλιόμετρα πάνω από τον ισημερινό της γης έχουν υψηλές θέσεις και διαδραματίζουν μεγάλο ρόλο. Περιστρέφονται γύρω από τη γη με την ίδια ταχύτητα με την περιστροφή της γης. Από το έδαφος, φαίνονται να είναι σταθεροί στον αέρα. Μπορούν να επικοινωνούν και να παρατηρούν τη γη σε σημαντική απόσταση. Το φεγγάρι βρίσκεται πάνω από 10 φορές ψηλότερα από τη γη από αυτούς τους δορυφόρους. Σχετικά μιλώντας, λόγω της ευκολίας της επικοινωνίας και του ελέγχου, είναι ευκολότερο να κατασκευαστεί μια μόνιμα κατοικημένη βάση στην πλευρά της σελήνης που βλέπει προς τη γη παρά στην άλλη άκρη της σελήνης.

Πρώτον, θα προσεδαφιστούν στο φεγγάρι κατά ομάδες, αρχικά αποτελούμενες από επιστήμονες και μηχανικούς. Θα μελετήσουν τη σύνθεση του φεγγαριού και θα χρησιμοποιήσουν τα υπάρχοντα υλικά του φεγγαριού για να τα μετατρέψουν στους πόρους που χρειαζόμαστε μέσω πειραματικής εξερεύνησης. Ο καθαρισμός του νερού στο φεγγάρι για ανθρώπινη χρήση, φυσικά, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη για κυψέλες καυσίμου. Οι κυψέλες καυσίμου υδρογόνου μπορούν να παρέχουν ενέργεια κατά τη μακρά νύχτα για να παρατείνουν το χρόνο παραμονής των αστροναυτών στο φεγγάρι. Και το πιο σημαντικό, το νερό μπορεί να διασπαστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο, που είναι καύσιμο πυραύλων.

Η σεληνιακή γη διαθέτει τα απαραίτητα υλικά για την παραγωγή τσιμέντου. Ο εξοπλισμός εξόρυξης μπορεί να διαλέξει τα οργανικά μόρια στη σεληνιακή σκόνη και να κατασκευάσει τεράστια κτίρια που δεν μπορούν να μεταφερθούν από τη γη. Στο μέλλον, ο ρομποτικός βραχίονας που ελέγχεται από την τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης και το ROS μπορεί να εκτυπώσει και να κατασκευάσει τα περισσότερα από τα πράγματα που χρειάζονται οι άνθρωποι. Επιπλέον, η χρήση ορισμένων ειδικών μετάλλων και υλικών θα κάνει την επιβίωση στο φεγγάρι πιο ευνοϊκή. Ταυτόχρονα, το σύστημα ROS χρησιμοποιείται για τον έλεγχο του αυτοκινήτου για περιπολία και παρακολούθηση ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια της βάσης, και για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος έξω από τη βάση και των εγκαταστάσεων μέσα στη βάση σε πραγματικό χρόνο με τον εξοπλισμό παρακολούθησης έξω από τη βάση.

Εάν υπάρχει σεληνιακό μαγνητικό πεδίο, αυτό θα έχει μεγάλη σημασία για τη δημιουργία ενός σεληνιακού επιστημονικού ερευνητικού σταθμού στο μέλλον. Παρέχει ένα φυσικό προστατευτικό φράγμα και ο ηλιακός άνεμος θα εκτρέπεται από αυτό. Εάν ο σεληνιακός επιστημονικός ερευνητικός σταθμός κατασκευαστεί στη σεληνιακή μαγνητόσφαιρα, το διαστημικό περιβάλλον θα είναι πολύ πιο ασφαλές.

Το φεγγάρι δεν έχει το μαγνητικό πεδίο της γης και υπάρχουν πολλά τοπικά μαγνητικά πεδία, τα οποία ονομάζουμε "μαγνητική ανωμαλία". Η μαγνητική ανωμαλία είναι μια πολυπολική, τοξοειδής κλειστή μαγνητική γραμμή δύναμης, η οποία είναι σαν ένα μικρό γεωμαγνητικό πεδίο. Όταν ο ηλιακός άνεμος συναντά αυτά τα μικρά μαγνητικά πεδία, εκτρέπεται και ρέει γύρω του υπό τη δράση του μαγνητικού πεδίου, σχηματίζοντας μια προστατευτική δομή παρόμοια με τη γήινη μαγνητόσφαιρα. Εάν η μαγνητική ανωμαλία μπορεί να προστατεύσει περισσότερο από 50% του ηλιακού ανέμου, θεωρούμε ότι δημιουργείται ένα μικρομαγνητικό στρώμα.

Νερό: ο σεληνιακός πάγος στη μόνιμη σκιά θα είναι η ευκολότερη πηγή υδρογόνου και οξυγόνου που θα χρησιμοποιηθεί. Χρησιμοποιήστε καθρέφτες για να αντανακλάτε το ηλιακό φως για να λιώσει ο πάγος και στη συνέχεια συλλάβετε υδρατμούς μέσω του θόλου πάνω από τον σεληνιακό κρατήρα. Εναλλακτικά, μπορεί να εγκατασταθεί ένας κλίβανος στο όχημα του ανιχνευτή για να θερμάνει το έδαφος με πάγο, ώστε να ληφθεί νερό.

Τρόφιμα: τρόφιμα όπως το λάχανο και οι πατάτες μπορούν να καλλιεργηθούν υδροπονικά σε κλειστό θερμοκήπιο που φωτίζεται με LED. Τα φυτά μπορούν να επαναχρησιμοποιούν τα απόβλητα και να μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο, οπότε μπορούν να αποτελέσουν βασικό μέρος του συστήματος υποστήριξης της ζωής.

Ενέργεια: τα φωτοβολταϊκά κύτταρα μπορούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, ενώ οι ηλιακοί συγκεντρωτές μπορούν να παράγουν θερμότητα για την υποστήριξη της τρισδιάστατης εκτύπωσης κ.λπ. Τα λέιζερ μπορούν να μεταφέρουν ενέργεια από περιοχές όπου το ηλιακό φως μπορεί να λάμψει σε περιοχές με σκιά. Οι ηλεκτρολύτες που λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια μπορούν να διασπάσουν το νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή καυσίμων ή να τοποθετηθούν σε κυψέλες καυσίμων για την παροχή ενέργειας τη νύχτα.

Αέρας: οξυγόνο μπορεί επίσης να ληφθεί από το σεληνιακό έδαφος (γνωστό και ως ανώτερο έδαφος). Οι συγκεντρωτές του ηλιακού φωτός, δηλαδή τα κάτοπτρα και τα πρίσματα, μπορούν να παράγουν υψηλές θερμοκρασίες και να απελευθερώσουν οξυγόνο από τα οξείδια των μετάλλων. Αυτό μπορεί να παράγει νερό και μεταλλικά παραπροϊόντα. Αλλά αυτή η διαδικασία απαιτεί υδρογόνο.

Ταξίδι Επειδή η έξοδος από τη γη στο μέλλον δεν θα είναι πλέον δύσκολη. Ως ένας πλανήτης που μπορούμε να βλέπουμε αλλά δεν μπορούμε να αγγίξουμε όλη την ώρα, το φεγγάρι θα προκαλέσει φυσικά την άπειρη λαχτάρα μας. Και μπορούμε να δούμε την περήφανη πατρίδα μας έξω από τη γη, που είναι ένα από τα αξιοθέατα- Οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν την ανωτερότητα της έκτης βαρύτητας εδώ, που είναι το δεύτερο σημείο έλξης- Το πιο σημαντικό κλασικό είναι τα ίχνη που άφησαν τα ανθρώπινα όντα, όπως η εθνική σημαία που εισήχθη στην πρώτη προσγείωση στο φεγγάρι, που είναι ένα πολιτιστικό γραφικό σημείο- Και δεν υπάρχει καμία παρεμβολή του ανακλώμενου φωτός εδώ. Μπορούμε να δούμε καθαρά τους σημαντικότερους αστερισμούς. Επειδή δεν υπάρχει ατμόσφαιρα για να διαθλάσει το φως των αστεριών, τα αστέρια δεν θα αναβοσβήνουν, οπότε μπορούμε να αισθανθούμε πιο πραγματικό και λιγότερο ρομαντικό νυχτερινό ουρανό.

ο πρωινό της σεληνιακής ζωής ξεκινά με καθαρισμό και υγιεινή, προκειμένου να υποδεχτούμε τη σημερινή νέα ομάδα εκδρομών. Μετά το πρωινό, ανατίθεται το καθήκον του ελέγχου του εξοπλισμού, από τη συσκευή συλλογής νερού στη δεξαμενή νερού μέχρι το αν ο ηλιακός συλλέκτης έχει υποστεί ζημιά και αν ο εξοπλισμός έρευνας και παροχής οξυγόνου είναι σε καλή κατάσταση.

Μετά την άφιξη της ομάδας εκδρομών, κατανέμετε πρώτα σε όλους τα δωμάτια και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Στη συνέχεια, οι αστροναύτες πρέπει να εισαγάγουν τον εξοπλισμό και τις χρήσεις τους στο σεληνιακό στρατόπεδο και στη συνέχεια να αφήσουν όλους να περιηγηθούν στην κατάλληλη περιοχή του σεληνιακού στρατοπέδου, όπως η πλήρης πλατφόρμα τοπίου και η βάση φύτευσης φυτών στον δεύτερο όροφο.

Αφού οι αστροναύτες έχουν φάει ένα ειδικό γεύμα στη σεληνιακή βάση με την ομάδα περιήγησης, θα βελτιώσουν την ενέργεια και τον εξοπλισμό του σεληνιακού περιηγητικού αυτοκινήτου, θα οδηγήσουν το σεληνιακό περιηγητικό αυτοκίνητο για να μεταφέρουν τους ανθρώπους της ομάδας περιήγησης, θα κάνουν περιήγηση από την ασφαλή διαδρομή που ερευνήθηκε από το προηγούμενο περιηγητικό αυτοκίνητο και θα κατέβουν για να παρακολουθήσουν όταν φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο μέρος με καλό εξοπλισμό.

Μετά την περιήγηση στα αξιοθέατα, επιστρέφοντας στη βάση, οι αστροναύτες θα ελέγξουν ξανά τις πληροφορίες του εξοπλισμού και θα ενεργοποιήσουν το σύστημα νυχτερινής ασφάλειας για να τελειώσει η μέρα.