Οι άνθρωποι κοίταζαν το φεγγάρι για χιλιάδες χρόνια και τελικά προσγειώθηκαν σε αυτό στις 20 Ιουλίου 1969. Η προσεδάφιση στο φεγγάρι δεν είναι ο απώτερος στόχος της ανθρωπότητας, και η εξερεύνηση δεν τελειώνει ποτέ. Το επόμενο βήμα είναι να δημιουργηθεί ένας προσωρινός καταυλισμός στο φεγγάρι για περαιτέρω εξερεύνηση. Ο σεληνιακός καταυλισμός που θα δημιουργήσει η ομάδα μας θα πραγματοποιήσει εξερεύνηση και προκαταρκτική εξόρυξη ορυκτών πόρων σε τμήματα της σεληνιακής επιφάνειας. Ο καταυλισμός αποτελείται από τέσσερα μέρη: μια εγκατάσταση ανάπτυξης πάγου νερού, ένα εργοστάσιο ηλεκτρόλυσης, μια οικιστική περιοχή και μια ηλιακή συστοιχία. Τα τέσσερα τμήματα επικοινωνούν μέσω λέιζερ, μεταφέρουν αντικείμενα μέσω ηλεκτρομαγνητικών καταπελτών και τροφοδοτούνται από ηλιακές κυψέλες που μετατρέπουν την ενέργεια του φωτός σε μικροκύματα.

Σκοπεύουμε να εγκαταστήσουμε μια σεληνιακή κατασκήνωση στη μόνιμη ζώνη ημέρας του κρατήρα Σάκλετον στον Νότιο Πόλο της Σελήνης. Οι κορυφές των κρατήρων έχουν σχεδόν συνεχή έκθεση στον ήλιο, οπότε η κατασκευή ηλιακών κυψελών για την παρακολούθηση του ήλιου θα μπορούσε να παρέχει σχεδόν απεριόριστη ενέργεια για την τροφοδοσία των βάσεων και των ηλεκτρολυτικών εργοστασίων. Επιπλέον, στη σκιά του κρατήρα υπάρχουν πόροι υδάτινου πάγου, και πόροι νερού, οξυγόνου και υδρογόνου μπορούν να αποκτηθούν με την κατασκευή ενός εργοστασίου ανάπτυξης υδάτινου πάγου εκεί. Το νερό και το οξυγόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους αστροναύτες και το υδρογόνο και το οξυγόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα πυραύλων. Το υδρογόνο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αναγωγή οξειδικών μεταλλευμάτων. Για να είναι ευκολότερη η κατασκευή, το εργοστάσιο και οι χώροι διαβίωσης είναι χτισμένοι μέσα σε μικρούς κρατήρες.

Ένας πύραυλος χρησιμοποιείται για τη μεταφορά του υλικού των ηλιακών κυψελών σε μια κοντινή τοποθεσία πριν από τη συναρμολόγηση και την ανάπτυξή τους. Μετά την παραγωγή ενέργειας, αρχίζει η ασύρματη μετάδοση μικροκυμάτων για την τροφοδοσία άλλου εξοπλισμού. Οι εσωτερικές μονάδες του κτιρίου ενώθηκαν μεταξύ τους με αυτοματοποιημένη μηχανική συγκόλληση του πλαισίου και του μεταλλικού κελύφους. Στη συνέχεια, ένα χαλαρό στρώμα λιωμένου σεληνιακού εδάφους πάχους ενός μέτρου τυπώθηκε στο εξωτερικό του κτιρίου για να το κρατήσει ζεστό και να το προστατεύσει από μικρούς μετεωρίτες. Με τη συλλογή αρκετών δεδομένων, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν περισσότεροι ηλιακοί συλλέκτες και αυτοματοποιημένες μονάδες ηλεκτρόλυσης για την παραγωγή περισσότερων προϊόντων για μεταγενέστερη χρήση.

Οι αστροναύτες θα ζουν μέσα σε μια μεταλλική κατασκευή σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου, καλυμμένη με λιωμένο σεληνιακό χώμα για να διατηρούνται ζεστοί και να προστατεύονται από μικρομετεωρίτες, με ένα μεταλλικό εξωτερικό τοίχωμα αρκετά παχύ για να προστατεύει από την ηλιακή και διαστημική ακτινοβολία. Οι αστροναύτες δεν χρειάζεται συνήθως να εργάζονται εκτός σπιτιού. Μπορούν να ελέγχουν εξ αποστάσεως το ρόβερ στην περιοχή της αποστολής για να πάρουν δείγματα και να τα επιστρέψουν, ελαχιστοποιώντας έτσι τον κίνδυνο οι αστροναύτες να αντιμετωπίσουν κινδύνους εκτός σπιτιού. Όταν οι αστροναύτες πρέπει να μετακινηθούν έξω, μπορούν να φορούν διαστημικές στολές που τους προστατεύουν με ασφάλεια στο κενό και στο περιβάλλον υψηλής ακτινοβολίας της σελήνης.

Πριν φτάσουν οι αστροναύτες στο φεγγάρι, η κατασκευή των υποδομών στην επιφάνεια της σελήνης θα έχει ολοκληρωθεί. Η συσκευή εξόρυξης υδάτινου πάγου μπορεί να εξορύξει νερό από το φεγγάρι, το οποίο θα μεταφερθεί στην οικιστική περιοχή με ηλεκτρομαγνητικούς καταπέλτες για να τροφοδοτήσει τα φυτά στον καταυλισμό και τους αστροναύτες. Φυσικά, υπάρχει ένα σύστημα κυκλοφορίας νερού στο κτίριο διαβίωσης, το οποίο μπορεί να καθαρίζει τα λύματα, να ανακτά τους υδρατμούς του ιδρώτα και των ούρων και να χρησιμοποιεί το νερό αποτελεσματικά.

Το φεγγάρι στερείται άνθρακα, αζώτου και άλλων ιχνοστοιχείων, τα οποία πρέπει να μεταφέρονται από τη Γη και να ανακυκλώνονται αποτελεσματικά. Οι σπόροι, τα λιπάσματα και η σωστή ποσότητα τροφής θα αποτελέσουν τη φυσική βάση του οικοσυστήματος της κατασκήνωσης. Οι ομίχλες τεχνητού φωτός στον καταυλισμό μπορούν να καλλιεργήσουν πατάτες, μαρούλια, φράουλες, πιπεριές και άλλα φυτά που θα παρέχουν απαραίτητα θρεπτικά συστατικά στους αστροναύτες. Τα απόβλητα των αστροναυτών αντιμετωπίζονται ως ανόργανα και επιστρέφουν στην τροφική αλυσίδα ως θρεπτικά συστατικά των φυτών.

Οι ηλιακές συστοιχίες στη ζώνη αέναης ημέρας αποτελούν την κύρια πηγή ενέργειας. Οι ηλιακοί συλλέκτες μετατρέπουν την ενέργεια του ήλιου σε ηλεκτρική ενέργεια και οι κεραίες μικροκυμάτων εκπέμπουν ηλεκτρική ενέργεια με τη μορφή μικροκυμάτων σε απομακρυσμένους καταυλισμούς, εγκαταστάσεις ηλεκτρόλυσης, εγκαταστάσεις ανάπτυξης πάγου νερού και σεληνιακά οχήματα. Οι χώροι διαβίωσης του στρατοπέδου χρησιμοποιούν μπαταρίες ιόντων λιθίου για την αποθήκευση της περίσσειας ηλεκτρικής ενέργειας ως εφεδρική λύση, σε περίπτωση που οι ηλιακές κυψέλες αποτύχουν και προκληθεί διακοπή ρεύματος.

: Για την προσομοίωση της σύνθεσης της ατμόσφαιρας, απαιτείται το 78% του αζώτου από τη Γη. Η ηλεκτρολυτική μονάδα μπορεί να παράγει οξυγόνο, μέρος του καταπέλτη που μεταφέρεται στην κατοικημένη περιοχή, για να διατηρηθεί μια σταθερή περιεκτικότητα σε οξυγόνο. Το σύστημα κλιματισμού μπορεί να διατηρήσει την κυκλοφορία του αέρα στον καταυλισμό, να καταλύσει την αποσύνθεση των επιβλαβών αερίων, να διατηρήσει σταθερή την περιεκτικότητα σε οξυγόνο, να εξασφαλίσει ότι το περιβάλλον αερίου είναι κατάλληλο για διαβίωση.

Τις τελευταίες δεκαετίες, το φεγγάρι έχει βρεθεί ότι είναι πλούσιο σε πυρηνική ενέργεια και μεταλλικά αποθέματα. Στο μέλλον, οι άνθρωποι θα πατήσουν το πόδι τους στο φεγγάρι για να εξερευνήσουν τον τρόπο εκμετάλλευσης αυτών των πόρων. Το εννοιολογικό μοντέλο Moon Camp που δημιούργησε η ομάδα μας σχεδιάστηκε για να πραγματοποιήσει προκαταρκτική εξερεύνηση των ορυκτών πόρων και να συλλέξει δεδομένα για ένα ολοκληρωμένο σύστημα εξόρυξης και ανάπτυξης.

Οι αστροναύτες μπορούν να εργάζονται στο φεγγάρι τις ίδιες ώρες που θα εργάζονταν και στη Γη, δουλεύοντας οκτώ ώρες, ξεκουραζόμενοι οκτώ ώρες και τρώγοντας δύο ώρες. Αλλά στο περιβάλλον χαμηλής βαρύτητας του φεγγαριού, οι αστροναύτες θα πρέπει να κάνουν μέτρια σωματική άσκηση για να αποτρέψουν τον εκφυλισμό των οστών και των μυών. Επομένως, δύο ώρες έως δυόμισι ώρες σωματικής άσκησης την ημέρα είναι απαραίτητη. Τον υπόλοιπο χρόνο οι αστροναύτες είναι ελεύθεροι να περιφέρονται στον καταυλισμό.

Αφού σηκωθούν, πλυθούν και φάνε, οι αστροναύτες χρησιμοποιούν το τερματικό για να ελέγξουν την κατάσταση ολόκληρου του στρατοπέδου για να βεβαιωθούν ότι όλα λειτουργούν σωστά. Στη συνέχεια, εισέρχονται στον χώρο εργασίας, αναλύουν τα δείγματα που συλλέγονται και γράφουν την έκθεση ανάλυσης των δειγμάτων και αναφέρουν την πρόοδο των εργασιών και την κατάσταση στον καταυλισμό στη γήινη πλευρά. Είναι επίσης δουλειά ενός αστροναύτη να κάνει διάφορα επιστημονικά πειράματα και παρατηρήσεις όπως έχει προγραμματιστεί. Στο τέλος της ημέρας, οι αστροναύτες είναι ελεύθεροι να τρώνε και να μετακινούνται. Αλλά πριν κοιμηθούν, πρέπει να ολοκληρώσουν την καθημερινή τους άσκηση, οπότε, περίπου δύο ώρες μετά το φαγητό, οι αστροναύτες πηγαίνουν στο γυμναστήριο για να γυμναστούν. Το γυμναστήριο διαθέτει διαδρόμους, ποδήλατα, τραβηχτικά και άλλα όργανα γυμναστικής. Το ντους μετά την προπόνηση είναι σίγουρα απαραίτητο. Στη συνέχεια, οι αστροναύτες είναι ελεύθεροι να διασκεδάσουν σύμφωνα με το πρόγραμμά τους, να ελέγξουν ξανά τον εξοπλισμό της κατασκήνωσης πριν πάνε για ύπνο και στη συνέχεια να πάνε για ύπνο στην ώρα τους.