Η σεληνιακή μας βάση θα είναι ένα μέρος για πρωτοποριακές επιστημονικές εργασίες για τις επόμενες δεκαετίες. Θα φιλοξενεί 4 αστροναύτες που θα αλλάζουν με 4 νέους αστροναύτες κάθε 4 μήνες. Η σεληνιακή κατασκήνωση θα χτιστεί σε διαφορετικές φάσεις, έτσι ώστε όταν φτάσουν οι αστροναύτες η σεληνιακή κατασκήνωση να είναι έτοιμη στο μεγαλύτερο μέρος της. 

Στην πρώτη φάση, μόνο υλικά και ρομπότ θα σταλούν στο φεγγάρι. Τα ρομπότ θα πάρουν τα υλικά και θα σκάψουν το έδαφος και θα εξάγουν υλικά από το σεληνιακό ρεγκόλιθο. Επιπλέον, θα τοποθετήσουν τους τοίχους και τις οροφές στη βάση. 

Στη δεύτερη φάση, θα σταλούν υλικά και οι πρώτοι αστροναύτες στο φεγγάρι. Οι αστροναύτες θα καταστήσουν στη συνέχεια τη βάση της σελήνης κατοικήσιμη και θα φυτέψουν λαχανικά. Θα εξακολουθούν να ζουν με τροφή και νερό που θα φέρνουν από τη Γη και θα κοιμούνται στον πύραυλο. 

Στην τρίτη φάση, αποστέλλονται οι αστροναύτες και τα τελικά υλικά. Οι αστροναύτες θα είναι τότε σε θέση να ζήσουν στη σεληνιακή βάση και να ολοκληρώσουν τη βάση, επιπλέον θα στείλουν ρομπότ στον κρατήρα για να συλλέξουν νερό και να χρησιμοποιήσουν το θερμοκήπιο για τροφή. 

Η κατασκήνωση θα παρέχει όλα όσα θα χρειαζόταν ένας αστροναύτης, όπως αποθήκες, χώρο για άθληση, χώρο για ύπνο, θερμοκήπιο για την καλλιέργεια τροφίμων και εργαστήριο για επιστημονική έρευνα. Θέλαμε το εργαστήριο και την αποθήκη στον ίδιο όροφο για εύκολη μεταφορά από το ένα στο άλλο. Και οι κάψουλες στην κορυφή της επιφάνειας βρίσκονται εκεί επειδή έχουν όφελος από τον ήλιο. 

Θέλουμε να χτίσουμε τη Σεληνιακή Κατασκήνωση στην άκρη του κρατήρα Whipple. Βρίσκεται στο βόρειο πόλο του φεγγάρι, και βρίσκεται κοντά σε τους κρατήρες Peary και Byrd. Επιλέξαμε αυτή τη θέση, επειδή υπάρχει σχεδόν 80% του χρόνου ηλιακή ακτινοβολία και οι θερμοκρασίες είναι πολύ λιγότερο ακραίες από τις θερμοκρασίες στον ισημερινό της σελήνης, οι οποίες μπορεί να φτάσουν τους 127 βαθμούς Κελσίου και τους μείον 173 βαθμούς Κελσίου. Η θερμοκρασία στην άκρη του κρατήρα Whipple κυμαίνεται από -50 °C, έως 10°. Θέλουμε επίσης να χτίσουμε τη σεληνιακή μας βάση κοντά στον κρατήρα Peary, επειδή αυτός ο κρατήρας είναι ένα εξαιρετικό μέρος για επιστημονική έρευνα. Ο καταυλισμός μας στο φεγγάρι θα χτιστεί στο εσωτερικό ενός κρατήρα επειδή ο ίδιος ο κρατήρας θα λειτουργήσει ως προστασία και θα παρέχει περισσότερο από αρκετό χώρο για το κτίρια.  

Σκοπεύουμε να χτίσουμε τη σεληνιακή μας κατασκήνωση χρησιμοποιώντας τοπικούς πόρους. Ο ιλμενίτης βρίσκεται στο πέτρωμα Anorthosite. Αυτό το πέτρωμα βρίσκεται στο φεγγάρι και περιέχει και άλλες ενδιαφέρουσες ουσίες. Μία από αυτές είναι το ορυκτό μαγνητίτης. Αυτό το ορυκτό περιέχει πολύ σίδηρο, γεγονός που το καθιστά σημαντικό για την κατασκευή μιας στέρεης βάσης στο φεγγάρι. Επιπλέον, έχει ισχυρή μαγνητική δράση και μπορεί να μετατραπεί σε μόνιμο μαγνήτη. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο για την επισκευή ερευνητικού εξοπλισμού ή για άλλες εφαρμογές με ερευνητικό προσανατολισμό. Θα φτιάξουμε τη βάση από ψηλά και θα σκάβουμε όλο και πιο βαθιά προς τα κάτω. Έτσι δημιουργούμε τους διαφορετικούς χώρους στον καταυλισμό μας στο φεγγάρι. Αποφασίσαμε να χτίσουμε τη σεληνιακή μας κατασκήνωση στο εσωτερικό ενός κρατήρα. Το κάναμε αυτό επειδή ένας κρατήρας θα παρέχει προστασία και τοίχους για να στηρίξουμε τη σεληνιακή μας βάση. Οι κάψουλες που σχεδιάσαμε θα συνδεθεί από σκάλες προς μεταξύ τους. Θα έχει ένας σχηματισμός όπου υπάρχει είναι κάψουλες που τοποθετούνται από αριστερά προς τα δεξιά και από ακριβώς κάτω από την επιφάνεια μέχρι λίγο βαθύτερα. Όταν στο μέλλον η βάση πρέπει να επεκταθεί οι αστροναύτες μπορούν απλά να σκάψουν βαθύτερα. Η οροφή και τοίχους του ρομπότ αποθήκευσης θα λειτουργήσει επίσης ως χώρος για την κανονική ηλιακή πάνελ και τα τζάμια των θερμοκηπίων θα έχουν διαφανή solar πάνελ. Το σαλόνι θα παρέχει επίσης ένα μέρος για να αθλητισμός και έτσι ώστε να παραμείνετε σε φόρμα.

Θέλουμε να προστατέψουμε τον καταυλισμό μας στο φεγγάρι από την ακτινοβολία, με τη χρήση της πολυαιθυλένιο. Το πολυαιθυλένιο είναι μια τέλεια μόνωση υλικό, και θα χρειαστείτε μόνο περίπου 10/20 εκατοστά για να προστατέψετε τη βάση σας από την ακτινοβολία και τους μετεωρίτες. Θα μπορούσαμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το πολυαιθυλένιο για το "θερμοκήπιο" επειδή υπάρχει διαφανές πολυαιθυλένιο. Με αυτόν τον τρόπο τα φυτά μπορούν να πάρουν το τον ήλιο, ενώ αυτοί και οι αστροναύτες προστατεύονται, οπότε οι αστροναύτες δεν θα χρειαστούν μια διαστημική στολή μόνο και μόνο για να μαζέψουν τα φαγητό. Επειδή χτίζουμε τη βάση μέσα στα τοιχώματα του κρατήρα, ο κρατήρας θα λειτουργήσει επίσης ως στρώμα προστασίας. Αυτό σε συνδυασμό με έναν εσωτερικό τοίχο κατασκευασμένο από ένα στρώμα σιδήρου και πολυαιθυλενίου θα προστατεύσει τη βάση μας στο φεγγάρι από το ακτινοβολία, μετεωρίτες καιd θα διατηρήσει ένα βιώσιμη θερμοκρασία. Μια γρήγορη διέξοδος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης είναι επίσης σημαντικό, έτσι our η βάση στο φεγγάρι θα παρέχει διαφυγή κάψουλες σε ένα δωμάτιο της σεληνιακής βάσης. Μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε αυτό το δωμάτιο από διάφορες διαδρομές. Αυτές οι διαδρομές μεταξύ των δωματίων αποτελούνται από σκάλες και κανονικούς διαδρόμους. Μπορείτε να σφραγίσετε αυτές τις διαδρομές σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Αυτό είναι εφικτό επειδή τοποθετήσαμε μια κλειδαριά στους διαδρόμους. Αυτή η κλειδαριά θα είναι ανθεκτική στη φωτιά και στο ακραίο κρύο, όπως και οι τοίχοι. 

Η σεληνιακή μας κατασκήνωση θα προμηθεύσει τους αστροναύτες με νερό, χρησιμοποιώντας τον πάγο νερού από τον κρατήρα Whipple. Ο ISS διαθέτει ένα σύστημα ειδικά για την ανακύκλωση του νερού για τους αστροναύτες στο σκάφος: "το σύστημα ανάκτησης νερού (WRS)". Με απλά λόγια, το σύστημα συλλαμβάνει το βρώμικο/χρησιμοποιημένο νερό και αυτό το νερό φιλτράρεται στη συνέχεια, ώστε να μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί. Το σώμα μας απελευθερώνει νερό με τον ιδρώτα, τη χρήση της τουαλέτας, ακόμη και με την αναπνοή. Αυτά τα βιολογικά "υποπροϊόντα" συλλαμβάνονται από το πλήρωμα και στη συνέχεια φιλτράρονται για την απομάκρυνση των ακαθαρσιών και των μολυσματικών παραγόντων. Μετά από αυτό, το υπόλοιπο νερό χρησιμοποιείται για πόσιμο, ντους και προετοιμασία φαγητού. Αυτό το νερό είναι ακόμη πιο καθαρό από το νερό που πίνουμε εδώ στη γη. Κάποιο νερό πάντα χάνεται, αλλά μπορούμε να πάρουμε νέο νερό χρησιμοποιώντας το στρώμα πάγου νερού πάχους 2 μέτρων που βρίσκεται στον πυθμένα του κρατήρα Whipple. Μπορούμε να μετατρέψουμε αυτόν τον πάγο σε νερό.

Η σεληνιακή μας κατασκήνωση θα παρέχει στους αστροναύτες τροφή, εγκαθιστώντας θερμοκήπια όπου μπορούν να αναπτυχθούν καλλιέργειες. Το πρόβλημα με αυτά τα θερμοκήπια είναι ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα μέσα στο θερμοκήπιο για να αναπτυχθούν τα φυτά. Τα συστήματα που ρυθμίζουν αυτές τις τιμές στο θερμοκήπιο απαιτούν πολλή ενέργεια. Η πιο αποτελεσματική λύση για το θέμα αυτό είναι η εισαγωγή διαφανών ηλιακών συλλεκτών. Αυτοί τοποθετούνται στο γυαλί της οροφής του θερμοκηπίου έτσι ώστε να βλέπουν τον ουρανό υπό τη σωστή γωνία για βέλτιστη ηλιακή ακτινοβολία. Αυτά τα διαφανή πάνελ εξακολουθούν να επιτρέπουν τη διέλευση του ηλιακού φωτός για τα φυτά, αλλά ταυτόχρονα το μετατρέπουν σε ενέργεια με την οποία τα συστήματα στο θερμοκήπιο μπορούν να επιτρέψουν στα φυτά να αναπτυχθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα θερμοκήπια θα τοποθετηθούν στην κορυφή των καψουλών που εξέχουν από το έδαφος.

Η σεληνιακή μας κατασκήνωση θα παρέχει στους αστροναύτες ενέργεια χρησιμοποιώντας ηλιακούς συλλέκτες και διαφανείς ηλιακούς συλλέκτες. Ο "κανονικός" ηλιακός συλλέκτης θα τοποθετηθεί στην κορυφή της αποθήκης ρομπότ και οι διαφανείς ηλιακοί συλλέκτες στην κορυφή των θερμοκηπίων. Όπως συμβαίνει με όλους τους ηλιακούς συλλέκτες στο φεγγάρι, υπάρχει το πρόβλημα της σεληνιακής σκόνης που μπορεί ενδεχομένως να καλύψει τους ηλιακούς συλλέκτες και να μειώσει την παροχή φωτός και ενέργειας. Η λύση μας γι' αυτό είναι η χρήση ενός συστήματος καθαρισμού όπου μια βούρτσα κινείται απαλά πάνω από τα πάνελ, με λίγο νερό, μέσω ενός σιδηροδρομικού συστήματος. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι τα φυτά δεν δέχονται υπερβολικό ηλιακό φως. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να τοποθετηθούν αντηλιακά στο εσωτερικό του γυαλιού, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα φυτά δεν θα πεθάνουν από το πολύ ηλιακό φως. Οι οθόνες μπορούν να ανυψωθούν ή να χαμηλώσουν ανάλογα με τις ανάγκες, ενώ οι ηλιακοί συλλέκτες στο εξωτερικό του γυαλιού συνεχίζουν να παρέχουν ενέργεια.

Η σεληνιακή μας κατασκήνωση θα παρέχει αέρα στους αστροναύτες χρησιμοποιώντας ιλμενίτη, επειδή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ορυκτό για την εξαγωγή οξυγόνου με απλό τρόπο. Το οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τους αστροναύτες και είναι φυσικά ένα από τα απαραίτητα για τη ζωή όταν πρόκειται για τη ζωή στο φεγγάρι. Επιπλέον, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σπιρουλίνα. Η σπιρουλίνα είναι ένα φύκι που παράγει οξυγόνο και είναι πολύ υγιεινό για κατανάλωση. Τέλος, θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα ανακύκλωσης οξυγόνου του ISS για να μειώσουμε τις ανάγκες μας σε οξυγόνο. Το Σύστημα Περιβαλλοντικού Ελέγχου και Υποστήριξης Ζωής (ECLSS) είναι ένα σύστημα αναγεννητικού υλικού υποστήριξης ζωής που παρέχει καθαρό αέρα και νερό για το πλήρωμα του ISS και τα πειραματόζωα με τεχνητά μέσα. Η δημιουργία του ECLSS θα επιτρέψει στους αστροναύτες να παραμείνουν στο διάστημα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό προκαλεί σημαντική πτώση της τιμής της εργασίας σε έναν διαστημικό σταθμό. Το ECLSS αποτελείται από 2 κύρια μέρη, το σύστημα ανάκτησης νερού (WRS) και το σύστημα παραγωγής οξυγόνου (OGS).

Ο κύριος σκοπός της σεληνιακής μας κατασκήνωσης θα είναι η επιστημονική έρευνα. Θα μπορέσουμε να εξετάσουμε το έδαφος του φεγγαριού και τον πάγο του νερού στον πυθμένα του κρατήρα. Επιπλέον, μπορούμε να ερευνήσουμε τον κρατήρα Peary. Οι αστροναύτες μπορούν να ερευνήσουν το νερό–πάγος που μπορείτε να βρείτε μέσα στο κρατήρες, και αυτοί μπορούν να ερευνήσουν τους ίδιους τους κρατήρες για το προϊόντα ή το περιβάλλον. Υπάρχει επίσης ένα εργαστήριο για περαιτέρω έρευνα. Στην αρχή θα επικεντρωθούμε μόνο στην επιστημονική έρευνα, αλλά αν τελικά εγκατασταθούν περισσότεροι άνθρωποι στη σεληνιακή βάση, μπορούμε επίσης να κάνουμε μια στάση στον Άρη. Εδώ οι πύραυλοι μπορούν στη συνέχεια να ανεφοδιαστούν με καύσιμα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να πάρουν λιγότερα καύσιμα μαζί τους για το ταξίδι στον Άρη.

Όλοι οι αστροναύτες έχουν την ίδια ρουτίνα την ημέρα, απλώς σε διαφορετικές ώρες. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος είναι πάντα ξύπνιος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Όταν ένας αστροναύτης ξυπνάει μετά από 8 ώρες ύπνου, πρώτα θα κάνει την πρωινή υγιεινή, μετά θα πάρει λαχανικά από το θερμοκήπιο και θα ετοιμάσει το φαγητό και θα το φάει στο σαλόνι/κουζίνα. Όταν τελειώσει θα ελέγξει το κάψουλες για Στη συνέχεια θα ξεκινήσουν με την επιστημονική έρευνα. Στη μέση της την ημέρα, θα έχουν ένα διάλειμμα από επιστημονική έρευνα για μια ώρα και θα πάει στο σαλόνι/κουζίνα για να φάει το μεσημεριανό του γεύμα και όταν done τρένο. Στο 4 μ.μ. αυτοί θα θα έχει επαφή με τη γη στο σαλόνι/κουζίνα και θα μιλάμε για το τις ανακαλύψεις που έκαναν και πώς τα πάει ο καθένας. Ο καθένας ξεκινάει σε διαφορετικές ώρες, οπότε κάποιοι αστροναύτες θα ξεκινήσουν την ημέρα τους με επικοινωνία με το γη και άλλοι θα τελειώσουν την ημέρα με επικοινωνία με το γη. Μετά το ότι θα έχει δωρεάν χρόνο και σε στο τέλος της ημέρας ένας αστροναύτης θα να εκτελείτε την υγιεινή και πηγαίνετε στο κρεβάτι.