Wij hebben ons maankamp "Cappadocië" genoemd. De reden hiervoor is dat we ons bij het ontwerpen van ons kamp lieten inspireren door de ondergrondse stad Derinkuyu. Het ligt in de regio Cappadocië in Turkije. Derinkuyu heeft een geschiedenis die teruggaat tot 3000 voor Christus. De eerste bewoners waren vermoedelijk Assyrische kolonies. Derinkuyu heeft een ventilatiesysteem, een waterbron waar tienduizenden mensen kunnen leven zonder ooit naar buiten te gaan. Omdat het maken van zo'n ondergrondse stad in die tijd zeer geavanceerde technologie vereiste, zijn er beweringen gedaan dat de stad misschien door buitenaardse wezens is gebouwd. Ons kamp is zo ontworpen dat er zes astronauten kunnen wonen en hun werk kunnen doen. Astronauten, de ambtstermijn is zes maanden, en astronauten wiens ambtstermijn is verstreken keren terug naar de aarde, nieuwe astronauten worden vervangen. Het kamp is ondergronds gebouwd. Voor de resterende secties en eenheden op de grond zijn speciale veiligheidsmaatregelen getroffen. Het kamp is ontworpen om zelfvoorzienend te zijn. Maar sommige van de benodigde onderdelen en materialen zullen van de aarde worden aangevoerd. Ons kamp heeft een groentekas en een kas voor zuurstofproductie. In deze kassen worden proeven gedaan met landloze landbouw. Maar om duurzame productie onder maanomstandigheden mogelijk te maken, willen we onderzoek doen naar plantensoorten die in lagere zwaartekrachtsomstandigheden leven, van de bodemstructuur van het regolith houden en groeien met organisch afval. Daarnaast willen we de biologische structuren en micro-organismen onderzoeken die op de maan worden aangetroffen.

Dicht bij de Maanpolen

De reden hiervoor is dat de temperatuurwaarden op het zuidelijk halfrond van de maan geschikter zijn om te leven. Ook is er op dit halfrond een kleiner verschil tussen dag- en nachttemperatuur. Uit recent onderzoek is gebleken dat er water is in de krater van Clavius, gelegen op het zuidelijk halfrond van de Maan. Het is belangrijk om een stabiele bron van zonlicht te hebben, zodat we fotovoltaïsche zonnepanelen kunnen plaatsen op de krater waar we kiezen. Het zuidelijk halfrond is hiervoor geschikt. Ook is zonlicht nodig om planten op de maan te laten groeien.

. De buitenste eenheden die het kamp vormen worden in de krater geplaatst. Onder de heuvels rond het criterium (ondergronds) worden woon- en werkruimten gebouwd die voorzien in alle vitale behoeften van de astronauten, zoals huisvesting, voeding, werk en veiligheid. De ondergronds gebouwde kamers zijn met elkaar verbonden door gangen en ventilatiekanalen. Het kamp heeft twee ingangen. De buitenste delen van de ingangen worden beschermd door metalen koepels. De plafonds van de kas voor zuurstofproductie en de groentekweekruimte zullen worden vervaardigd van transparant, met aerogel gedoteerd en schokbestendig glasmateriaal. Er zullen technische berekeningen worden gemaakt om het gewicht van de ondergrondse habitat te ondersteunen. Volgens deze berekeningen zullen op bepaalde plaatsen dragende kolommen en balken worden geplaatst.

Water: We zoeken naar vloeibaar water in de buurt van de krater. Als er geen of niet genoeg vloeibaar water is, zullen we water halen uit ijsafzettingen onder de grond. We hebben hiervoor een systeem ontworpen. Watervoorraden die van de aarde zullen worden aangevoerd, zullen worden gebruikt tot de systemen zijn geïnstalleerd en beginnen te werken.

Voedsel: We zullen in onze voedselbehoefte voorzien met kant-en-klare voorraden die we vanaf de aarde sturen en de planten die we op de maan hebben geplant.

Elektriciteit: In de elektrische energiebehoefte van het kamp zal worden voorzien door zonnepanelen. Deze zal worden geproduceerd door een mini-fusiereactor op basis van helium-3 indien de door de zonnepanelen verkregen energie onvoldoende is.

Lucht: In de zuurstofbehoefte buiten het kamp zal worden voorzien door zuurstofbuizen in de kledingruimtes bij de ingangen van het kamp. In de woonruimten zal zuurstof worden geproduceerd vanuit onze kas en de groentekweekruimte met zuurstofbehoefte. De geproduceerde zuurstof zal via ventilatiebuizen naar alle woonruimten worden getransporteerd. De kamers zullen sensoren hebben die de luchtkwaliteit meten. Als het zuurstofgehalte in de leefruimten onder het kritische niveau zakt, zal zuurstof worden geproduceerd door water te elektrolyseren met een elektrolysesysteem. De geproduceerde zuurstof zal aan het ventilatiesysteem worden geleverd.

De tijd in ons kamp wordt gevolgd volgens het Londense tijdsysteem (UTC). Het algemene schema van de bemanning is als volgt: de bemanning vertrekt 's morgens om 06.00 uur. De astronauten hebben een uur tijd voor ochtendwerk en ontbijt. De astronauten controleren de basis van 07.00 tot 08.30 uur en maken hun dagelijkse plannen. Daarna moeten ze een uur oefenen. Tussen 09.30 en 12.30 voeren ze studies uit met betrekking tot hun vakgebied. Om 12.30 uur is er anderhalf uur pauze voor lunch en rust. De lunchbereiding en de dagelijkse karweitjes doen ze op volgorde. Hiervoor maken ze een weektabel. Van 14.00 tot 18.00 uur werken de astronauten verder. Het diner wordt gegeten om 18.00 uur. Vrije tijd wordt gehouden tussen 19.00 en 20.30 uur. Avondgymnastiek wordt gehouden tussen 20.30 en 21.00 uur. Astronauten doen de avondschoonmaak om 21.00 uur en ze gaan naar bed om 21.45 uur. Astronauten voeren kampinspecties uit voor het slapen gaan. Zoals bij het ISS-systeem is zaterdag de dag van routine schoonmaak en kamperen. Zondag is een feestdag voor de astronauten. Taken en taakomschrijvingen variëren naargelang de vaardigheden van de astronauten. De werktijden en -dichtheden van de astronauten zijn ook flexibel, afhankelijk van hun taakomschrijving. Een bioloog kan bijvoorbeeld meer tijd besteden dan een arts als dat nodig is of het kan precies het tegenovergestelde zijn. Het werk van een bioloog zal voornamelijk in het Yesil-huis en het biologielab zijn. Een raketingenieur is verantwoordelijk voor de raketten en het luchtverdedigingssysteem. Alle astronauten hebben functiebeschrijvingen en studiegebieden volgens hun specialiteit.