Uitgaande van een eerste idee van de leraar in een ESA-opleiding voegen de leerlingen de nodige elementen toe om een maanbasis te voltooien. We hebben deze activiteit uitgebreid tot twee middelbare opleidingen - ESO in Spanje. De ontwerpen zijn gericht op bewoonbare modules, transportsystemen, energieproductie, communicatie, wetenschappelijke modules, productie van essentiële hulpbronnen, enz.

Dicht bij de maanpolen

Er zijn plaatsen op de polen van de maan waar het zonlicht ononderbroken reikt. Aan de andere kant zijn er in sommige gebieden van de polen aanwijzingen voor het bestaan van water, een essentiële hulpbron voor de instandhouding van het leven.

De benodigde materialen van de aarde halen zou erg duur zijn en economisch en ecologisch niet houdbaar. De materialen moeten op de maan zelf worden gevonden: Metalen en bouwmaterialen verzamelen uit regolith en maanrotsen. We hebben het over een maanbasis die na verloop van tijd zelfvoorzienend en duurzaam wordt, dus die zal een groot aantal faciliteiten van vele soorten moeten hebben.

Op de bodem van sommige kraters op de polen van de maan schijnt vast water te liggen. Dat is een van de redenen waarom we onze maanbasis in de buurt van die plaatsen moeten bouwen. Het zal moeten worden vervoerd en drinkbaar gemaakt voordat het wordt gebruikt. Er zullen speciale extractie-, transport- en zuiveringsmethoden nodig zijn en dus mensen die hierin gespecialiseerd zijn.

We zullen kassen moeten bouwen waar we het meeste voedsel kunnen verbouwen dat nodig is om in de behoeften van de maankolonie te voorzien. We zullen ook bepaalde soorten boerderijen nodig hebben die ons voorzien van dierlijke eiwitten en andere afgeleide producten. Daarom moeten er mensen zijn die zich op een baanbrekende en efficiënte manier bezighouden met het kweken van plant- en diersoorten.

De keuze van de palen is essentieel als we altijd zonlicht willen hebben. Op elke andere plaats zouden we perioden van duisternis hebben die tot 14 dagen kunnen duren. Voorlopig moet de belangrijkste energiebron fotovoltaïsch zijn. Misschien hebben we later een ander soort energie onder de knie (kernfusie).

Ook hier is de bouw van grote kassen de sleutel tot het vernieuwen van de lucht van de hele maankolonie. Enerzijds moet de CO2 van onze ademhaling worden afgevoerd en anderzijds de productie van de voor onze levenswijze onontbeerlijke zuurstof. Anderzijds kunnen we zuurstof onttrekken aan maanrotsen, aangezien die oxiden in hun samenstelling bevatten. Het zou een extra voorraad zijn voor de lucht en voor de verbranding van raketbrandstoffen.

Op de maan is er geen dikke atmosfeer zoals op aarde om ons te beschermen tegen straling en kleine inslagen (er is geen atmosfeer), dus moeten we ons op een andere manier beschermen. Eén optie zou zijn om de leefruimtes ondergronds te bouwen, maar dan zouden we een zeer groot voorbereidend grondwerk moeten doen. De tweede optie zou zijn om de leefruimten te bedekken met koepels van cementachtig materiaal en bedekt met maanaarde.

Het idee is een bewoonbare ruimte te bouwen waar mensen comfortabel kunnen leven en werk kunnen doen zoals wij dat op aarde doen. Natuurlijk zullen de banen grotendeels verband houden met wetenschappelijk en technisch onderzoek, maar er zijn meer alledaagse banen, zoals die welke nodig zijn om de dagelijkse taken uit te voeren: koken, schoonmaken, beheer van hulpbronnen, tijd voor vrije tijd en rust, gezondheid en ziektezorg, enz. In de toekomst zullen er kinderen zijn op de maanbasis en ook aan hun onderwijsbehoeften zal aandacht moeten worden besteed.