Ons project is het creëren van een zelfvoorzienende nederzetting op de maan waar we energie, water, lucht en voedsel hebben zonder hulp van de aarde. We zullen op de maan ook experimenten uitvoeren die op aarde moeilijk of onmogelijk te doen zijn. We willen ook dat de basis op de maan werkt als een pitstop voor toekomstige missies om verder van de aarde te gaan en dat zou ruimtereizen veel gemakkelijker maken. Onze groep heet team Luna omdat dat de Romeinse naam is voor de maan waar het project plaatsvindt. Er zullen 8 astronauten in het maankamp zijn en zij kunnen daar 3 jaar blijven. We zullen experimenten uitvoeren over hoe lage zwaartekracht de groei van planten beïnvloedt, of er materialen op de maan zijn en we kunnen experimenteren met hoe licht zich verplaatst in een vacuüm.

In ons kamp is er een kas, rustruimte, woonruimte, een ruimte waar raketten zullen landen, een onderhoudsruimte,  een kerncentrale, eenen een lab. Uniek aan dit project is dat de experimenten gebaseerd zijn op hoe het leven wordt beïnvloed door de omgeving van de maan.

Dicht bij de maanpolen

Dit is de ideale locatie omdat ons experiment is om te testen hoe dieren en planten worden beïnvloed door de zwaartekracht op de maan, de kou en het tekort aan gewicht.

Een theorie zegt dat de maan ooit een deel van de aarde was dat nu van de aarde gescheiden is, zodat er misschien een paar elementen van de aardkorst op de maan achterblijven en die door de lage temperaturen goed bewaard zouden blijven in de maanpolen.

De materialen die we zullen gebruiken zijn titanium, dat sterk maar licht is, en maanrotsen en zand. De nederzetting wordt gemaakt door 3D-printers op de maan voordat de mensen de basis betreden. De muren worden gemaakt van materialen van de aarde en van materialen die misschien op de maan voorkomen.

De thing die geleverd gaat worden is

• Zaden om op de maan te kweken

• Extra zonnepanelen in geval van nood 

• De vereiste hoeveelheid hygiëneproducten. 

• Noodbouwmaterialen in geval van breuk.

In het beginstadium leveren kleine raketten met elektromotoren die naar de maan gaan de hoeveelheid water die nodig is voor de kampwerkzaamheden.
1. Het vervuilde water wordt gedolven met een houweel en ander gereedschap
2. Het ijswater wordt gescheiden van het gesteente, dan wordt het verwarmd om te smelten en in gas te veranderen en dan wordt het gas voldoende afgekoeld om weer water te worden dat ze kunnen drinken. Maar voordat ze het drinken, wordt het gecontroleerd op bacteriën. Als er bacteriën zijn, gaat het water opnieuw door het proces.

Het gebruikte proces is aeroponics, omdat het veel minder water en ruimte vergt. We willen sla en groene bladgroenten kweken. We hebben het exacte aantal kassen om de hele maanbasis bladgroenten en fruit te geven. Het werkt automatisch en als er een probleem is helpen de astronauten met het probleem. De controlekamer wordt door astronauten in de gaten gehouden om te zien of er fouten zijn. De computers controleren de planten en zien wat ze nodig hebben en vertellen de astronauten dan wat er moet gebeuren.

De energiebronnen zijn Solar+batterij.

We gebruiken algen en planten om zuurstof te krijgen. Er zijn pijpen om de lucht te transporteren. Ook hebben we luchtsluizen om te voorkomen dat de gassen in de ruimte ontsnappen. De luchtsluizen scheiden de ruimte en de binnenkant van de maanbasis. N2 wordt geleverd door de stervende planten, maar als er geen stervende planten zijn, wordt het geleverd door de aarde.

Er wordt een meervoudige titaniumlaag bescherming gemaakt. Titanium is het gekozen materiaal omdat het sterk en licht is. We hebben 5 lagen hiervan. Het kamp wordt beschermd tegen meteorieten omdat het ondergronds wordt gebouwd tot de maanbasis klaar is. De astronauten krijgen een tijdelijke basis in een gebied waar veel bescherming is. Ook al zijn we ondergronds, er zal water zijn rond de maanbasis.

De dag op de maan is voor de astronauten erg lang en daarom zullen zij de timing van de aarde volgen. Het tijdschema is dat ze onderzoek doen, zich bevoorraden, sporten, slapen, eten en vrije tijd hebben. De parameters van het kamp, de radiotelescoop, het experiment, de werking van het recyclingsysteem, de communicatie met robotoperatoren, werkplaatsmensen, botanici, artsen, enz. zullen deel uitmaken van de dagelijkse routine. Ontmoeting met grondstations op aarde is belangrijk om te informeren over de bevindingen.