Ik heb mijn kamp Bravo-kamp genoemd, het is een veel voorkomende naam voor een kamp, maar in de ruimte is het door de vele kampen gemakkelijk om namen te achterhalen als de naam iemand bekend voorkomt. Er is geen beperking aan het aantal leden dat op kamp kan zijn, maar het hangt af van het werk op het kamp voor onderzoek. De duur van het verblijf van een persoon hangt ook af van zijn werk. Deze menselijke basis heeft alles wat nodig is voor onderzoek. Op deze basis worden meestal experimenten uitgevoerd om te zien of menselijk leven hier mogelijk is. De instrumenten hier zijn van topniveau en er gaat niets boven technologie. Er zijn 4 bijzonderheden in ons kamp, een daarvan is de plaats waar de astronauten verblijven. De tweede is de plaats waar we de pakken bewaren die nodig zijn voor een ruimtewandeling. De derde is de plaats waar we onderzoek doen en planten kweken die ook een bron van voedsel zijn en de laatste is de serverruimte waar alle belangrijke gegevens worden opgeslagen. Dit maankamp is een van de beste en meest unieke omdat het een van de veiligste kampen is. Het kamp is ook gelegen op een zeer unieke plaats nabij een berg die rijk is aan ijzererts, een zeer essentiële grondstof op de planeet Aarde. Dit is het enige kamp van waaruit we naar andere planeten kunnen gaan voor verder onderzoek.

Dicht bij de maanpolen

Ik wil mijn kamp bouwen op een plek die rijk is aan grondstoffen. Zoals we weten heeft onze aarde beperkte grondstoffen en zou ze over enige tijd uitdoven en daarna zou er geen energiebron meer zijn voor onze toekomstige generatie. De locatie zal ook afhangen van de grond daar, als die rijk is aan grondstoffen die nodig zijn voor het onderzoek.

Ik ben van plan mijn basis door middel van robots te bouwen, omdat het duur en moeilijk is om het door astronauten te laten maken. Het gebruikte materiaal zou staal zijn en 3D-geprint. De muren zouden daar worden gemaakt omdat het moeilijk is om ze vanaf de aarde te sturen, in plaats daarvan zou ik 3D-printmachines naar de maan sturen. De kampen zullen worden voorzien van zonnepanelen om energie te besparen en oplaadbare batterijen te gebruiken. Het gebouw zal niet transparant zijn omdat transparante materialen licht zijn en niet bestand zijn tegen het klimaat daar.

De astronauten zouden vanaf de aarde van water worden voorzien. Andere methoden zijn het ontginnen van ijspieken op de maan, maar dat zal niet genoeg zijn, dus bedachten onze wetenschappers een technologie om water te maken met alleen waterstof. Het water zou worden gebruikt voor onderzoeksdoeleinden en als drinkwater voor de astronauten. De astronauten leren hoe ze het water efficiënt kunnen gebruiken, zodat er geen water wordt verspild.

Het verpakte voedsel zou in bulk uit de aarde worden geleverd. Het voedsel is zo ontworpen dat het na 10 jaar vervalt, zodat we niet steeds opnieuw voedsel aan het kamp hoeven te leveren. De andere methode is om op het kamp in het laboratorium fruit en groenten te kweken die biologisch en gezond zijn. Dit zou ook helpen om de fysieke en mentale gezondheid van de astronauten op peil te houden.

Batterijen zouden de belangrijkste energiebron in het kamp zijn, die door zonnepanelen kunnen worden opgeladen zodat ze niet leeg raken. Het ruimteschip wordt aangedreven door waterstofgas, omdat dat meer energie vereist. Het gebruik van kernenergie is een back-up plan als iets niet werkt. De plaats is goed beveiligd zodat stralingslekken worden vermeden.

Zoals we weten is er geen atmosfeer op de maan, dus de gassen worden door de aarde aangevoerd en opgeslagen in containers. Het kamp wordt voorzien van zuurstof via openingen. Dit hele proces is geautomatiseerd en in geval van storing kan het handmatig gebeuren. Het kamp heeft luchtsluizen als de astronauten om welke reden dan ook een ruimtewandeling moeten maken. De gassen worden ook gebruikt door planten voor hun groei.

De Moon camp is gemaakt van een zeer sterke legering die niet gemakkelijk kan worden gebroken. Als er toevallig een meteoor op het kamp afkomt, creëert het AI-systeem met een laser een krachtveld dat de meteoor in een andere richting afbuigt en afschiet zodat hij in stukken breekt. Ter bescherming tegen straling hebben we een anti-stralingsmateriaal Lead layer die de astronauten beschermt tegen straling.

De door de astronauten gevolgde tijdzone zal in overeenstemming zijn met het controlecentrum op aarde dat verantwoordelijk is voor het kamp. Dit zou elke vorm van verwarring voorkomen. Ik wil u vertellen over Mathew, een van onze astronauten daar. Hij heeft daar de leiding. Hij moet om 7 uur opstaan en zich opfrissen. Daarna moet hij controleren of de metingen normaal zijn en daarna moet hij het controlecentrum informeren dat alles onder controle is. Daarna heeft hij een vergadering met zijn collega's om hun werk van die dag te vertellen. De noodoefening wordt regelmatig georganiseerd zodat ze in geval van een storing zullen werken. Zodra er een storing is die catastrofaal kan zijn, gaat de sirene. In dat geval is er een weg naar het ruimteschip dat dan het kamp verlaat terug naar de aarde. Er zijn vele soorten astronauten met verschillende soorten werk. Zoals Mathew, ons Bemanningshoofd die toezicht houdt op alle andere astronauten en het werk verdeelt, en hen helpt. Enkele anderen zijn Hoofd wetenschapper, Hoofd Piloot, en Assistent Piloot.