Ons maankamp zal zijn in de maanlava-buizen op de Noordpool. We hebben hiervoor gekozen omdat de maan lavabuizen een aangename temperatuur hebben en bescherming bieden. Ze zijn ook groot genoeg voor een huis van tien verdiepingen, dus er is genoeg ruimte om te bouwen. De materialen die we zouden gebruiken om ons maankamp te bouwen zijn wolframiet, omdat dat een van de sterkste door de mens gemaakte materialen is. We zouden ook polyethyleen gebruiken omdat het super samengeperst is tot plastic en sterk genoeg om een kogel tegen te houden. Polyethyleen geeft ook bescherming tegen meteorieten en straling, en is 20 centimeter dik! Polyethyleen kan in elke vorm gemaakt worden. Voor onze astronauten zullen we het water halen uit het bevroren ijs in de diepe kraters. We zullen voedsel krijgen van planten die we kweken. De energie die we zullen gebruiken komt van vele zonnepanelen die worden aangedreven door brandstofcellen. Lucht krijgen we uit de zuurstoftanks die de astronauten bij zich hebben en uit onze broeikas. We worden beschermd door de lavabuizen. Zoals je ziet, is ons maankamp klaar voor de maan.

Maanvormige lavabuizen

We kozen de lavabuis op de Noordpool om vele redenen. Ze bieden bescherming tegen grote en kleine meteorieten. Sommige zijn zo groot als een huis! Omdat de lavabuizen onder de grond liggen, beschermen ze ons tegen meteorieten. De lavabuizen van de maan zijn 300 meter breed en 40 meter diep, groot genoeg voor een gebouw van 10 verdiepingen! Ondergronds zijn biedt bescherming tegen de straling van de zon. Er is maar één jaar nodig om een leven lang aan straling te worden blootgesteld. De temperatuur in deze buizen is -58 tot 0 graden Fahrenheit, genoeg om planten te laten groeien met de juiste verwarming en verlichting.

Onze groep besloot Tungsten en Polyethyleen materiaal te gebruiken voor het maankamp. Tungsten is een sterk, door de mens gemaakt metaal dat wordt gebruikt om het kamp zuurstofdicht te houden. We zullen een 3D-printer gebruiken om het huis en de objecten te printen. Je hebt een plek nodig om te slapen, te eten en planten te laten groeien. Omdat de maan tot 123 graden kan opwarmen, heb je een zonneschild nodig om te voorkomen dat de zon je verblindt of doodt. Polyethyleen, dat gemakkelijk te 3D-printen is, is gemaakt van hetzelfde materiaal als waterflessen en plastic zakken.

Onze basis wordt gebouwd op de noordpool van de maan vanwege het bevroren ijs diep in de kraters. Dit is waar we onze waterbron zullen halen. We kunnen ook extra afvalwater gebruiken dat ons van voldoende water zal voorzien. Dit is dezelfde technologie die het internationale ruimtestation gebruikt. Voor beide soorten water wordt het eerst gekookt en dan door een condensatiefilter gestuurd om het te ontdoen van onzuiverheden. Na afloop wordt het water getest door robots, als het niet voldoet sturen de leidingen het water terug naar de eerste fase.

Het voedsel komt van planten die jullie kweken. De planten kunnen groeien dankzij de maangrond die wordt geleverd door maanrotsen die in deeltjes zijn gebroken door meteoriet- en micrometeorietinslagen. We zullen ook meerdere kassen nodig hebben om ervoor te zorgen dat de astronauten genoeg voedsel hebben.

De stroom kan komen van zonnepanelen die gevoed worden door brandstofcellen. Een andere manier om stroom te maken is via kerncentrales. Maar we doen geen kerncentrale omdat bij een storing de centrale kan ontploffen.

De astronauten zullen bij aankomst zuurstoftanks dragen. Vervolgens zullen we een zuurstofcompressor gebruiken om lucht uit de kas te halen. Dan zal de lucht door processen gaan om zuurstof in elke kamer te brengen. Een andere methode is het onttrekken van zuurstof aan het smeltende ijswater met behulp van elektriciteit.

De lavabuizen bieden bescherming tegen grote en kleine meteorieten. Sommige zijn zo groot als een golfbal en andere zo groot als een huis. Omdat de lavabuizen tot 40 meter diep kunnen worden, vormen meteorieten geen bedreiging. Ze bieden ook bescherming tegen de gevaarlijke straling van de zon.

Om 6:30 uur worden de astronauten wakker. Ze maken een salade van de planten die ze in hun kas hebben gekweekt, daarna gaan ze 2 of 3 uur naar de sportzaal. Na de gym krijgen ze hun pakken aan en gaan ze naar buiten voor een dagelijkse inspectie. De dagelijkse inspecties bestaan uit de conditie van de rover, stralingscontrole, en
communicatiecontrole, samen met een zuurstofcontrole, voorraadcontrole met voedsel, onderhoudsmiddelen en pakken, en nog vele andere. Dat neemt de hele middag in beslag. Dan is het tijd voor de lunch met een salade, opnieuw, dan voor het eiwit, ze eten voornamelijk kip of ander vlees dat van de aarde komt. Deze vleeswaren zijn ook een groot deel van het diner voor de astronauten. Na de lunch gaan ze naar het lab en onderzoeken en studeren ze voor Nasa. Na het studeren gaan ze een uur naar de sportschool, een laatste keer, daarna bereiden ze zich voor om te gaan slapen allemaal op een klok die is ingesteld op de tijd van de aarde vanwege de tijdsverschillen. Dan herhalen.