Ons maankamp-project is een speciale basis op de maan, met zonnepanelen, een laboratorium, een witte voorraad, een capsule met daarin drie personen, een robot met een camera die alles opneemt wat er in de maanbasis gebeurt, enkele huizen voor de astronauten, een grote capsule om ons te beschermen tegen meteorieten en het controlecentrum waar alle gesprekken met de aarde worden gevoerd.

Shackleton krater

We hebben ervoor gekozen om het in een shackleton-krater te bouwen omdat we zonne-energie van de zon moeten opvangen en het gemakkelijker is om in de schaduw te werken.

Wij hadden gedacht om de basis te bouwen met laton, staal, ijzer en plastic omdat dat resistente materialen zijn die je gemakkelijk kunt krijgen.

Om water te drinken hebben we honderden flessen water meegenomen. Als we geen water meer hebben, halen we het uit onze borst, want als we ademen stijgt de vochtigheid van de omgeving en als die condenseert kunnen we het water eruit halen. En zo zitten we nooit zonder water.

We voorzien onszelf van voedsel, voornamelijk dat wat we van de aarde hebben meegebracht, we hebben ook andere manieren, zoals waar de bomen staan, er zijn er die fruit dragen, en ze waren op van deze twee opties, we gebruiken een nieuwe uitvinding, dat is een 3D-printer maar van voedsel wat kan het cellen en organismen printen om de objecten die het maakt eetbaar te maken.

We voorzien onszelf van zonnepanelen buiten bij het station. We gebruiken zonlicht omdat het onbeperkt en schoon is

We doen het een tank die de lucht in het water omzet in zuurstof.

Wij gebruiken materialen die bestand zijn tegen de temperatuur in de ruimte, zoals titanium, aluminium en magnesium.

Je wordt wakker en gaat ontbijten. Later kijken we of er meteorieten in de buurt zijn of analyseren we stukken land van andere planeten die we bezocht hebben. Een paar uur later kijken we of er intelligent leven is met onze trackers, tenslotte eten we ons avondeten en gaan we slapen.