Ons project heeft tot doel een basis op de maan te ontwerpen, die zelfvoorzienend is en in de komende 5 jaar kan worden uitgevoerd, als eerste experimentele fase.

Tijdens de eerste paar vluchten zullen we voor enkele weken voedsel vervoeren om de twee astronauten die zullen blijven en het vooruitgeschoven team, dat het kamp zal helpen opbouwen, te ondersteunen. Naast kleine planten met eetbare vruchten, die worden gekweekt in een luchtomgeving (aeroponics) en andere planten in een wateromgeving (hydroponics).

Het kamp zal gedeeltelijk aan de oppervlakte en gedeeltelijk ondergronds worden gebouwd. Aan de oppervlakte zullen we de kassen bouwen, het gebied van de rover, het gebied van de landers, zonnepanelen, een luchtdichte ruimte met zuurstof, waarin pakken en uitrusting kunnen worden binnengebracht en verwijderd, en vervolgens zullen we via een lift naar de kamers kunnen gaan. gelegen in de kelder, waarin we een laboratorium, een gymzaal, een badkamer, een slaapkamer, een keuken, een medische noodruimte en een toilet hebben.

Maar het bijzondere van dit kamp is de ontwikkeling en het gebruik van een krachtveld met een diameter van 500 meterdie moet voorkomen dat meteorieten de apparatuur aan het oppervlak beschadigen. Er is een uitvinding die in 2015 door het bedrijf Boeing is gepatenteerd, en wij geloven dat door de krachten te bundelen met de ESA grote resultaten kunnen worden bereikt. Dit zou een grote stap zijn in de geschiedenis van de astronautiek.

We hebben ervoor gekozen het kamp op te slaan in de Slater krater, op de zuidpool van de maan. Dit is de meest bewoonbare plaats vanwege het constante zonlicht en de temperaturen (-50 °C tot 0 °C), het licht zal profiteren van het gebruik van zonnepanelen: elektriciteit voor lange perioden.

In dat gebied is de Shackleton Crater, die bevroren water bevat, waardoor astronauten het kunnen onderzoeken en gebruiken voor eigen gebruik.

Onze broeikas, maanrover, lander, laboratorium en luchtsluis bevinden zich op het oppervlak, terwijl de maanbasis zich onder het oppervlak bevindt om de astronauten te beschermen tegen straling en meteorieten, en tegen koude nachten. De luchtsluis heeft een lift die de maanbasis met het oppervlak verbindt.

Binnen de technieken die we zullen gebruiken om het kamp te bouwen, is de eerste om cilindrische elementen mee te nemen die op de maan kunnen worden opgeblazen, en als hoofdstructuur dienen, dan zullen kleine robots een oplossing impregneren in combinatie met de maanregoliet, en op die manier zullen we een omhulsel maken dat zal dienen om ons te beschermen tegen de straling van de zon en gammastraling. Zodra het eerste huis, dat zal dienen als schuilplaats voor de astronauten, en het laboratorium aan de oppervlakte zijn geïnstalleerd, zullen we een gigantische 3D-printer meenemen, voor de bouw van de andere onderdelen, die sommigen van ons in een krater zullen bouwen, met als grondstof het maangesteente.

Als eerste optie zouden wij het kamp bouwen in Slater Crater, dat dicht bij Shackleton Crater ligt.

Om onze inwoners te beschermen, besloten we een riskant maar interessant idee: een krachtveld.

Het plasmaveld van de elektromagnetische boog wordt geproduceerd om de schokgolven te dempen die worden veroorzaakt door explosies van bijna-meteoorbotsingen. Deze verschijnselen worden gedetecteerd door strategisch geplaatste sensoren en activeren het verwarmingsmechanisme op bepaalde delen van het schild, waardoor het goed kan worden beschermd.

Onze technologie is er nog steeds niet in geslaagd om directe treffers af te weren, maar we weten dat binnenkort het onderzoek naar een mogelijke evolutie van het element gevorderd zal zijn. Het idee dat we vandaag presenteren is niet nieuw: in 2015 patenteerde Boeing Enterprise een dergelijk krachtveld, en we geloven dat we het op de maan kunnen creëren.

U kunt meer details vinden door het octrooi 8981261 op te zoeken op de website van het US Patent & Trademark Office.

In ons Maankamp beschikken we over een grote waterreserve in tanks die over het hele etablissement zijn verspreid:
Bij elke reis naar de maan zouden voldoende hoeveelheden worden vervoerd om enkele weken te overleven, terwijl de respectieve onderzoeken worden uitgevoerd.
In de Shackleton-krater worden verkenningen gedaan om ijs te winnen, te verwerken en te gebruiken, en zo water in grote hoeveelheden te verkrijgen. Hiervoor worden de T-1 Rovers gebruikt om het gebied te inspecteren, te boren en op te slaan, naast de mogelijkheid om 2 astronauten naar binnen te vervoeren. Ze werken op basis van zonnepanelen en vooraf opgeladen lithiumbatterijen.
De tanks zijn gemakkelijk toegankelijk en geven snel en veilig water af, dat kan worden gebruikt om planten water te geven of de mensen die er verblijven te hydrateren.

In de eerste fase zal het voedsel van de aarde komen en worden opgeslagen in de maanbasis. In de tweede fase zal de kas de astronauten voorzien van een grote verscheidenheid aan gezonde gewassen zoals tomaten, radijsjes, rogge, quinoa, rucola, bieslook, erwten en prei. Uit het onderzoek blijkt dat de meest geschikte materialen voor dit gewas maangrond en astronautenafval als compost zullen zijn. We moeten er rekening mee houden dat ze planten zouden vervoeren die in een luchtomgeving (aeroponics) en andere in een wateromgeving (hydroponics) worden gekweekt. Bovendien zal de kas door de gunstige ligging voortdurend zonlicht ontvangen.

Om elektriciteit te verkrijgen, zullen wij zonnepanelen gebruiken die lithiumbatterijen opladen. Deze zullen ons helpen deze in verschillende omgevingen te gebruiken, om de apparatuur voor het verkrijgen van zuurstof, kassen, verlichting en computers van stroom te voorzien.
De rovers zullen ook zonnepanelen hebben, die zullen worden gebruikt om hun systemen en elektrische motor aan te drijven.

Een van de meest voor de hand liggende manieren om "adembare" lucht, voornamelijk zuurstof, van de Maan te verkrijgen is door elektrolyse van water, maar deze methode is ook zeer onhandig omdat het water dat op de Maan wordt gevonden waarschijnlijk voor consumptie zal worden gebruikt en niet voor de bovengenoemde procedure, bovendien zou de zuurstof ook worden gebruikt voor raketbrandstof, wat de vraag zou vergroten en deze procedure onredelijker zou maken. Het is bekend dat de meervoudige micrometeorieten die op de aarde inslaan een fijn poeder vormen dat tussen 40 en 45 procent zuurstof bevat dat chemisch verbonden is met andere verbindingen, dus door de "elektrolyse van gesmolten zouten", die erin bestaat het materiaal boven 950 °C te verhitten en er een stroom doorheen te leiden, kan de zuurstof worden verwijderd.

Het hoofddoel van ons maankamp is onderzoek, we moeten alle details kennen van het leven buiten de planeet Aarde, het kweken van planten, het genereren van brandstof, het verkrijgen van water en zuurstof, en de weg bereiden voor het zoeken naar nieuwe planeten om te leven, gezien het feit dat de door onszelf veroorzaakte opwarming van de aarde een klimaatverandering teweegbrengt die misschien niet terugkeert naar de indicatoren van het begin van de vorige eeuw, wat zou leiden tot het geleidelijk uitsterven van planten, dieren en het menselijk ras.

In de toekomst zullen wij het toerisme op de maan ontwikkelen, ter compensatie van de hoge kosten die de bouw van het kamp met zich meebrengt; bovendien zijn economische inkomsten nodig om de continuïteit van het onderzoek te waarborgen.

Zodra de maanbasis is gebouwd, en er slechts twee astronauten wonen, zullen zij moeten worden voorbereid op allerlei werkzaamheden, zoals het bekijken van de systemen, het bekijken van de plantenteelt, het verkennen van de Shackleton-krater, het besturen van rovers, het analyseren van plaatselijk materiaal in het laboratorium, naast andere taken.

De routine is als volgt: om 6 uur 's morgens worden zij wakker, en na het baden ontbijten zij, om 8 uur 's morgens hebben zij een dagelijkse conferentie met de basis op aarde om het nieuws van de vorige dag en het voor die dag geplande werk te presenteren, dit alles gecoördineerd met een supervisor van de aarde en met een astronaut in het internationale ruimtestation, die als steun zal dienen indien nodig en voor noodgevallen die zich kunnen voordoen.

Tot de dagelijkse taken behoren de controle van de kassen, de groei van de planten, de binnentemperatuur, de controle van het irrigatiesysteem en de kwaliteit van de binnenlucht.

Zij zullen de zonnepanelen herzien en onderhouden, dit is heel belangrijk want als ze stoffig zijn, krijgen we geen elektriciteit, die het hele kamp van stroom voorziet.

Ze zullen de werking van de rovers evalueren, bovendien moeten ze om de 15 dagen preventief onderhoud uitvoeren

Er zullen dagen zijn waarop zij ijs moeten verzamelen om het te verwerken en waterreserves te hebben, om niet te hoeven wachten tot het drinkwater dat uit de aarde wordt aangevoerd op is.

Zij zullen de procedures voor het verkrijgen van zuurstof, de elektrolyse die zal dienen om de zuurstof van het maanregoliet te scheiden, en de respectieve opslag doornemen.

Zij zullen het systeem herzien dat alle omgevingen van zuurstof voorziet.

Dit zou 8 tot 10 uur per dag vergen.

Tussen 18.00 en 20.00 uur eindigt het dagelijkse werk. We mogen niet vergeten dat, ook al zijn het getrainde professionals, rust heel belangrijk is voor het herstel van mensen, om alle vijf zintuigen wakker te houden en zo ongelukken door vermoeidheid te voorkomen.

Idealiter vervangt de aardse basis de bemanning om de zes maanden, zodat de onderzoeken efficiënt kunnen worden voortgezet.