Onze basis is een gebied om te wonen, te werken en wetenschappelijk onderzoek te doen op de maan. Het omvat woongebied, beplantingsgebied, experimenteel activiteitengebied, kernreactiegebied en een reeks gebieden. Vanaf de eerste voltooiing van de basis tot in principe zelfvoorzienende energiecyclus. Het kan 3 ~ 4 mensen ondersteunen voor het dagelijks leven en experimentele activiteiten. Het is gericht op het beter uitvoeren van astronomische waarnemingen, het ontwikkelen van maanbronnen, het verkennen van de maan en het verkennen van het universum met alle mogelijkheden. Het biedt een steunpunt voor de mensheid om verdere doelen te verkennen en is een buitenpost voor de mensheid om verder de diepe ruimte in te gaan.

Onze maanbasis zal worden gebouwd aan de rand van een kraters op de zuidpool van de maan, een gebied met bijna constant daglicht, waar veel zonlicht is voor zonne-energie.Het ligt ook in de buurt van een permanent beschaduwd gebied waar bevroren ijs kan worden opgeslagen om astronauten van veel water te voorzien. De 5.000 meter hoge toppen laten communicatieantennes toe om ongehinderd gegevens naar de aarde te sturen, en het grote aantal kraters levert ook rijke minerale rijkdommen op.

In de eerste paar lanceringen zullen de kernonderdelen van de basis en de astronauten naar de maan worden gestuurd. Een speciaal ontworpen structuur zal ervoor zorgen dat de astronauten de voorbereidende werkzaamheden zonder externe kracht kunnen voltooien. In de volgende lanceringen zal de rest van de basis en de zware hefapparatuur naar de maan worden gestuurd voor de definitieve bouw.

Het kamp krijgt een meerlaagse samengestelde buitenmuur om de hele basis af te schermen tegen schadelijke straling, hoge temperaturen van de zon en maanstof, alsmede tegen enkele kleine meteorieten. Het kamp is uitgerust met een krachtige waarschuwingsradar die inkomende meteorieten kan detecteren, zodat de astronauten snel kunnen reageren. De actieve onderschepper van de basis lanceert een atoombom om de meteoriet te verbrijzelen. In geval van nood kunnen de astronauten terugkeren naar de orbitale module in de maanbaan via de noodontsnappingsraket op het lanceerplatform.

A De basis zal een kleine hoeveelheid water van de aarde opslaan. Het meeste levenswater zal door astronauten op een maanrover uit de permafrost moeten worden gehaald. Zuiveringseenheden op de basis zuiveren het tot schoon water, en een ingebouwd waterrecyclingsysteem maximaliseert de terugwinning en het hergebruik van water.

Het kamp heeft speciale groeiplaatsen waar basisproducten zoals aardappelen kunnen worden verbouwd. Vlees en ander voedsel zal regelmatig met vrachtschepen worden vervoerd. De basis heeft speciale koelinstallaties om het voedsel op te slaan. Er is ook een noodvoedselvoorraad voor de astronauten om te overleven tot de evacuatie als ander voedsel niet beschikbaar is.

Dankzij de polaire dagomstandigheden kunnen de panelen een constante energievoorziening leveren en de batterijen opladen. De basis is uitgerust met magnetisch opgesloten helium-3-fusiereactoren om energie te leveren voor krachtige apparatuur. In noodsituaties kunnen brandstofcellen op de basis noodstroom leveren uit waterstof die door waterkracht wordt geproduceerd.

Er is een krachtig luchtcirculatiesysteem in het kamp, dat de binnenlucht in de gaten houdt en de door de ademhaling geproduceerde kooldioxide weer omzet in zuurstof. De door het elektrolyseapparaat geproduceerde zuurstof wordt ook in de lucht gebracht, zodat de omgeving van het kamp sterk lijkt op die van de aarde. In geval van nood zullen de zuurstof genererende stoffen in de basis worden gebruikt om de astronauten te beschermen.

Op de maan kunnen we meer in detail leren over de maan, zoals de structuur, de maan en de zonnewind. Er zullen ook meer bronnen en richtingen voor energie op aarde zijn, zoals tritium, dat kan worden gebruikt voor thermonucleaire fusie. Bovendien zouden de vacuümomstandigheden van de maan kunnen worden benut voor meer gedetailleerd wetenschappelijk onderzoek. En de lage zwaartekracht van de maan zou ook kunnen worden gebruikt om raketten en andere instrumenten voor ruimteonderzoek te lanceren, waardoor de ruimtevaart efficiënter wordt.

Om het normale werk van de astronauten te garanderen, worden alle roosters zo dicht mogelijk bij het leven op aarde opgesteld. Om 7.00 uur 's morgens ontwaken alle astronauten uit hun slaap, wassen zich en ontbijten, en om 8.00 uur begint hun ochtendwerk officieel. De vier astronauten zullen worden verdeeld in twee groepen, een groep zal in het gebied groeien om zorgvuldig gekweekte planten te verzorgen en de andere groep zal hun wetenschappelijk werk doen in het wetenschappelijk onderzoeksgebied, het ochtendwerk eindigt om 11.00 uur.Het is tijd voor de astronauten om te lunchen en lunchpauze van 11.00 tot 13.00 uur. Na de lunch hebben ze Een periode van tijd tot hun beschikking.Ze kunnen alles doen waar ze van houden, voor vermaak of lichaamsbeweging. Dan komt het middagwerk. Eén groep zal de maanrover besturen, op verkenning gaan en maanbronnen zoals bevroren ijs opgraven. De andere groep blijft in het kamp, reviseert het kamp en biedt technische ondersteuning op afstand aan hun reisgenoten.Om 17.00 uur is de hele dag werk gedaan en kunnen de astronauten na het diner wat vrije tijd krijgen. Om 19.30 verzamelen alle leden zich in de conferentiezaal om het werk van de dag samen te vatten en het verdere werk te plannen. Het hoofdkwartier van de aarde neemt ook deel aan de vergadering.Om 20.00 uur maken de astronauten de afwas af voor ze naar bed gaan, en binnen ongeveer een half uur keren ze een voor een terug naar hun slaapcompartiment om uit te rusten om genoeg energie te hebben voor het werk van de volgende dag.