Ons Maankamp is een zorgvuldig ontworpen station dat astronauten in staat stelt de Maan veilig en comfortabel te bestuderen in een vertrouwde en productieve omgeving. Ons kamp heet BEKT-MAGIURA, wat is afgeleid van de eerste letters van onze namen (Beck, Emily, Keerthana, Tanya), samen met een combinatie van de woorden Magio (magie in het Latijn) en Futura (toekomst in het Latijn) om de toekomst weer te geven waartoe ons kamp voor vele generaties zal bijdragen.

BEKT-MAGIURA bestaat uit de hoofdbasis, laboratoria, slaapcabines, trainingsfaciliteiten, een keuken en meer. Ons maankamp is ontworpen om effectief te functioneren gedurende het verblijf van de astronauten. We hebben onze basis ook ontworpen voor een goede werkomgeving met een veilige, ongestoorde ruimte, werkmaterialen en een indeling die enigszins in de buurt komt van de gebruikelijke structuur van een gewone werkomgeving op aarde. Met al deze beschikbare functies zouden de astronauten niet zoveel tijd nodig moeten hebben om zich ongemakkelijk te voelen in de geboden omgeving. Onze basis bestaat ook uit een vervoersknooppunt aan de bovenkant (in de vorm van een koepel), en zij zorgen voor een landing voor de spaceshuttle, en voor extra vervoer om zich over de maan te verplaatsen en de benodigde onderdelen en proefpersonen voor het onderzoek te verzamelen. Er is ook een waterleiding aan de zijkant die aansluit op het hoofdgedeelte van de basis, en de leiding heeft een filtratie- en opslagsysteem voor het water zodat het veilig kan worden geconsumeerd. Ons maankamp kan altijd vier astronauten herbergen.

Wij hebben onze locatie op de Copernicus-krater (noordwestelijk van de maan; laagland van Oceanus Procellarum, met een diameter van 93 km) gekozen vanwege de nuttige natuurlijke hulpbronnen voor ons kamp. Op deze locatie hebben we toegang tot mineralen en elementen zoals: zuurstof (O), magnesium (Mg), silicium (Si), calcium (Ca) en ijzer (Fe). Met magnesium, silicium en titanium kunnen we OPV-cellen rechtstreeks op de maan bouwen, in plaats van ze te laten vervoeren.

Bovendien kunnen ijzer en magnesium worden verwerkt in tabletten die astronauten kunnen innemen. Dit zou het verlies van botdichtheid door gebrek aan zwaartekracht voorkomen. 

We hebben besloten de fundamenten (de 3D-printer die het kamp bouwt) mee te nemen naar ons kamp op onze eerste expeditie naar de maan en dan de rest te bouwen met behulp van bronnen ter plaatse. De buitenmuren zullen worden gebouwd met basalt vanwege de hoge thermische massa, en de meubels en apparaten zullen worden gemaakt met plagioklaas, dat stevig genoeg is op de schaal van Mohs (6-7). Beide materialen komen veel voor op de maan (plagioklaas is 95% van de samenstelling in maanregoliet) en zullen worden gebruikt als 3D-printmateriaal om het kamp te bouwen.

Het deel dat zichtbaar is op het maanoppervlak is het transportcentrum. Het heeft de vorm van een koepel om stabiel te blijven en de wind er omheen te laten glijden zonder of met minimale verstoring. Het hoofdgedeelte van de basis bevindt zich direct ondergronds van het transportcentrum. De redenering hierachter is dat er maximale veiligheid is onder de grond. De meeste veiligheidsrisico's en verstoringen bevinden zich aan de oppervlakte, zoals wind, brokstukken en mogelijke asteroïden/meteoren, daarom bevinden de meeste astronauten zich ondergronds. 

Bovendien zal het gebruik van basalt als ons belangrijkste bouwmateriaal de astronauten beschermen tegen UV-stralen.

Water zal van het maanoppervlak worden geboord en als waterijs worden gewonnen. Dit water wordt gefilterd door UV-licht en koolstoffilters. Nadat het water is gefilterd, wordt het via ondergrondse leidingen naar de hoofdbasis getransporteerd. Het water wordt dan gebruikt voor consumptie, reiniging, leidingen, aeroponics en baden. Aangezien water een beperkte bron is, wordt elke druppel die overblijft gerecycleerd door het opnieuw te steriliseren en vervolgens opnieuw te gebruiken voor een maximaal gebruik.

Via aeroponics wordt elke maaltijd efficiënt thuis gekweekt door gebruik te maken van natuurlijke hulpbronnen van de maan zelf, zoals ijswater en mineralen, die waar mogelijk worden hergebruikt/gerecycled. Elke astronaut krijgt drie veganistische maaltijden per dag, bereid door een groep robots die gespecialiseerd zijn in het koken van verschillende soorten voedsel en culturele keukens. De robots zijn uitgerust om te koken, schoon te maken en de overgebleven maaltijden te composteren om ze vervolgens als meststof te gebruiken voor toekomstige planten. Dit is een deel van hoe we van plan zijn een duurzame routine voort te zetten in de omgeving van de maan.

Onze elektriciteit wordt opgewekt door onze OPV-cellen (organische fotovoltaïsche cellen) en onze thoriumreactor. De OPV cellen genereren energie uit licht, en worden gebruikt voor transport en als noodstroombron. Ze zijn te vinden op de zonneboom en op de top van de vervoershub. De reactor is een vloeibare fluoride thorium reactor, die thorium als brandstof gebruikt, waardoor reacties en energie ontstaan. De reactor staat in het model en de opgewekte energie wordt gebruikt voor alle doeleinden in het kamp. Ze zijn efficiënt en effectief in het opwekken van de benodigde energie.

De lucht wordt geproduceerd door verschillende planten die rond het station groeien. De door de planten geproduceerde lucht wordt vervolgens door het station gepompt via luchtkanalen en ventilatoren, die zorgen voor circulatie in het kamp en voor warmte (met koele lucht, indien nodig).
Voor noodgevallen zal gesmolten zoutelektrolyse kunstmatige lucht produceren. Met behulp van een ondergrondse kamer, bestaande uit een kathode, een anode, gesmolten zout en een elektrische lading, onttrekken wij zuurstof aan de maanbodem (die 40-45% zuurstof bevat) die wordt overgebracht naar de hoofdbasis.

Ons kamp is ontworpen om geologische elementen van de maan te onderzoeken. De locatie van het gebouw onder de grond is perfect voor het verzamelen van observationeel onderzoek, en het transport omvat ook de materialen om de meer praktische aspecten van het onderzoek te verzamelen. Met dit onderzoek kunnen we de planetaire voordelen van de maan ontdekken, en deze informatie kan in de toekomst mogelijk worden gebruikt voor landbouwdoeleinden en meer. Mettertijd zullen de onderzoeksvoordelen en de informatie van de maan mogelijk de manier veranderen waarop wij duurzaam leven, en ook meer materialen en doeleinden opleveren.

De tijdzone in ons kamp is de oostelijke tijdzone. Alle klokken en schema's volgen deze. De astronauten worden wakker om 6:30 (degenen die nachtdienst hebben slapen op dit tijdstip) en hebben een uur om zich klaar te maken voor de maaltijd. Omdat er altijd iemand van dienst moet zijn, rouleren de astronauten voor de nachtdienst. De astronaut die nachtdienst heeft, brengt de ochtend slapend door. 

Astronauten hebben slaapcapsules (geïnspireerd op Japanse hotelcapsules) met alle slaapbehoeften en opbergruimte voor persoonlijke bezittingen.

De astronauten ontbijten, lunchen en dineren op vaste tijden (respectievelijk 7:30-8:00, 12:00-12:30, en 16:30-17:00). 

Er zijn dagelijkse klusjes die gedaan moeten worden, zoals reparaties en onderhoud. Elke astronaut wordt een plaats in het kamp aangewezen voor een systeemcontrole (bijv. thoriumreactor, leidingen, transport enz.).

Het grootste deel van de dag wordt besteed aan onderzoek en experimenten. De astronauten zullen worden aangewezen voor de aeroponische tuinen voor de dag, of buiten om experimenten te doen met de "rovers" die we gebouwd hebben. 

Om 20:30 geven de astronauten op de grond een korte update over de activiteiten van de dag. De astronauten nemen dan hun vitamine (gemaakt op de maan), en hebben een uur vrije tijd. Om 22:00 gaan de astronauten naar bed. 

Wanneer zij niet werken, slapen of eten, hebben zij toegang tot vele ruimten, waaronder oefenruimten, sportcentra, loungeruimten, enz.

Er is ook geestelijke en lichamelijke gezondheidszorg beschikbaar.