Nasza grupa nazywa się Lunar Sustainers. To dlatego, że chcemy utrzymać się tam przez długi czas i eskortować ludzi na Księżyc, aby żyli w pokoju bez żadnych problemów. Korzystamy z energii odnawialnej. Mieścimy 12 astronautów na raz w lądowniku, a w miarę upływu czasu będziemy przywozić więcej astronautów do życia i pracy. Niektórzy astronauci będą wracać. Pozostaną tam przez 7 miesięcy. Główne eksperymenty, które będziemy przeprowadzać, to sprawdzanie składu powietrza, poszukiwanie lodu do produkcji wody i zbieranie regolitu. Prawa strona naszego obozu to obszar mieszkalny i roboczy, a lewa strona to elektrownia jądrowa i panele słoneczne oraz wydobywanie lodu i inne prace górnicze oraz zbieranie regolitu. Mamy kopuły mieszkalne, konwerter wody lodowej, farmę mięsną, szklarnię z sałatą z hydroponiki i aeroponiki, laboratorium, aptekę, kuchnię i kawiarnię, centrum geologiczne i kawiarnię w holu głównym. Mamy pomieszczenie powietrzne, z którego można korzystać w nagłych wypadkach. Drony w naszym obozie nie używają śmigieł do latania, a raczej małych silników na zimny gaz.

Blisko biegunów księżycowych

Umieściliśmy biegun północny w kraterze Peary, ponieważ jest tam dostępny lód, który można zamienić w wodę. Jest tam również dostępne światło słoneczne. W okresie nasłonecznienia woda może być absorbowana przez panele słoneczne i przechowywana w akumulatorze, który można wykorzystać podczas księżycowych nocy. Możemy używać wody do kąpieli, gotowania, prania i picia, a także do elektrowni jądrowej. Zamienimy wodę w lód za pomocą konwertera wody lodowej. Wykorzystamy regolit do produkcji tlenu. Wszystko to jest tutaj dostępne pod dostatkiem.

Będziemy używać drukarek 3D do budowy kopuł i innych miejsc. Jak widzimy w obozie księżycowym, istnieją drukarki 3D, które konstruują kopuły i części wewnętrzne. Mamy przezroczysty materiał do wykorzystania jako jeden z materiałów konstrukcyjnych. Nazywa się on poliwęglanem i jest używany przez każdą misję Apollo.

Astronauci otrzymują wodę na dwa sposoby: 1. Topiąc lód wodny i poddając recyklingowi mocz astronautów. Roboty wiercące w lodzie wydobywają lód, a także transportują go do konwertera wody lodowej, gdzie jest oczyszczany za pomocą grzejników i innych filtrów. Woda z lodu 70% jest wykorzystywana w elektrowniach jądrowych, do picia itp., a woda 30% jest rozdzielana na tlen i wodór za pomocą elektrolizy. Mocz jest zamieniany w wodę poprzez umieszczenie go w parowniku, a następnie skraplany do wody, po czym zapach jest usuwany za pomocą dwutlenku chloru, następnie gotowany, a na koniec woda jest gromadzona w zbiorniku.

W szklarni uprawiamy sałatę i inne rośliny przy użyciu techniki hydroponicznej i aeroponicznej. Metody te nazywane są rolnictwem bezglebowym, ponieważ używana jest tylko woda bogata w składniki odżywcze, a okres zbiorów jest krótki. Mamy również fabrykę mięsa, która służy do hodowli mięsa z komórek zwierzęcych, takich jak kurczak. Posiadamy zbiorniki z zimnym azotem, w których przechowywane są komórki. Szklarnia jest automatycznie kontrolowana przez sterownię.

Źródłem energii są panele słoneczne i elektrownia jądrowa. Panele słoneczne i bateria są obecne w obozie. Energia jądrowa jest wykorzystywana do produkcji energii elektrycznej. Energia jądrowa jest bardzo wydajna. Wykorzystywanym w niej pierwiastkiem promieniotwórczym jest uran. Najpierw uran jest podgrzewany, a para trafia do turbiny i generatora energii elektrycznej i jest dostarczana do całego obozu. Do równoważenia ciepła używana jest woda. Chronimy nasz obóz przed promieniowaniem, stosując warstwy wody.

Tlen jest dostarczany na trzy sposoby: 1. Woda jest rozdzielana na wodór i tlen w procesie elektrolizy. Główny zbiornik wody jest oznaczony jako H2O. Do elektrod podłączona jest bateria dostarczająca prąd elektryczny. Tlen jest przyciągany do dodatniego bieguna, podczas gdy wodór do ujemnego i jest przechowywany w zbiorniku. 2. W kopułach mieszkalnych znajdują się również algi, które dostarczają astronautom tlen. 3. Kolektory regolitu zbierają glebę i zamieniają ją w tlen. CO2 otrzymujemy od ludzi. N2 jest pobierany z obumierających roślin.

Użyte materiały to beton i regolit. Mamy 6 warstw ochronnych. Beton jest bardzo wytrzymały i może wytrzymać duże obciążenia. Jak widać na zdjęciu, mamy coś, co wystrzeliwuje asteroidy. Obóz będzie chroniony przed promieniowaniem jądrowym i słonecznym za pomocą warstw wody. Ponadto tylko w kopule mieszkalnej astronauta może zdjąć skafander, a na zewnątrz musi go nosić. W miarę upływu czasu i eskortowania większej liczby ludzi na Księżyc, będziemy budować przejścia łączące budynki.

Dzień astronauty na Księżycu będzie wyglądał zupełnie inaczej niż na Ziemi. Najpierw budzą się rano, ćwiczą na bieżni, biorą prysznic i zakładają skafander astronauty. Później udadzą się do kawiarni w holu głównym, gdzie wypiją herbatę lub inne jedzenie. Następnie astronauta udaje się do pokoju kontrolnego, gdzie komunikuje się ze stacją naziemną, a niektórzy astronauci sprawdzają szklarnię z pokoju kontrolnego. Niektórzy udadzą się do laboratorium, aby przeprowadzić eksperymenty. A niektórzy będą podróżować do innych miejsc na Księżycu w poszukiwaniu minerałów lub innych zasobów. Niektórzy w sterowni będą po prostu odpoczywać w przerwie i jeść lunch. Inni udadzą się do centrum geologicznego i przeprowadzą kilka eksperymentów. Nieliczni sprawdzą przybyłe rzeczy i sklasyfikują je. Niektórzy będą budować satelity i łaziki. Następnie wszyscy wyjdą z pracy i przejdą się na zewnątrz w skafandrach kosmicznych, po czym wrócą do pracy i zjedzą kolację, a na koniec udadzą się do kopuły mieszkalnej, aby się przespać i zrelaksować. Mamy nadmuchiwany pokój powietrzny. Satelita ostrzeże, jeśli dojdzie do ataku lub sytuacji awaryjnej. W sytuacji awaryjnej astronauci będą mieli wszystkie niezbędne rzeczy w nadmuchiwanym pomieszczeniu, tak jak w bunkrze awaryjnym, a po kilku dniach zostaną eskortowani do stacji kosmicznej wokół orbity Księżyca.