Wyposażony w strategiczne, przestronne budynki, z których wiele znajduje się nawet pod ziemią, nasz projekt kanalizuje ziemską organizację i inwencję specjalnymi barwnikami, które musi posiadać właściwy obóz księżycowy. Wystarczy spojrzeć na nasze inteligentne samochody, obiekty podobne do ziemskich firm, lub niesamowite ucieczki osadzone pod księżycową ziemią jako przylegające pomieszczenie do tego widocznego na jej powierzchni. 

Na każdym rogu terenu stoją pojemniki ze sprężonym tlenem, które można zmodyfikować i przerobić na urządzenia bezpieczeństwa i ostrzegawcze. Może nie mamy satelitów, ale ich brak nadrabiamy naszymi lądownikami, które okazują się równie lub lepiej przystosowane do zadania: przeniesione na znaczną odległość, mogą być wyposażone w elementy do komunikacji za pomocą fal.

Kompozycja kompleksu kopuł jest zarówno prosta, jak i praktyczna. Tak naprawdę nie zajęliśmy ich, aby były miejscem odpoczynku dla astronautów i towarzyszy, ale aby były głównym sanktuarium, które gromadzi wszystkie możliwe plantacje w obozie. Jest ona również rozłożona: w już wyrosłe drzewa, półki z małymi roślinami i wolną przestrzeń żyznej gleby przywiezionej bezpośrednio z ziemi do eksperymentowania z nowymi nasionami zmodyfikowanymi chemicznie, aby były odporne na każdy klimat.   Bardzo bierzemy pod uwagę miejsca, w których dzielimy się z innymi towarzyszami, ponieważ istoty ludzkie są towarzyskie i potrzebują siebie nawzajem. Dlatego na Księżycu znajdziecie tak nietypowe miejsca jak kawiarnia.

Blisko biegunów księżycowych

Duża część naszego obozu nie znajduje się na powierzchni księżycowego gruntu, ale kilka metrów poniżej poziomu normalnego regolitu, przez co słońce nie dociera tak łatwo do upraw i stanowi raczej szkodę niż korzyść. 

Umieściliśmy poziomo rząd podtrzymujący energię słoneczną, która świeci z blaskiem na końcach. Są one dość duże i zostały metodycznie umieszczone naprzeciwko miejsca, w którym znajduje się nasze źródło wody, jest to celowa decyzja, która ma na celu usunięcie wszelkiego wtórnego promieniowania z cieczy, którą wszyscy będziemy spożywać.

Stawiamy na solidne materiały, ale jednocześnie zależy nam na nowoczesnym i nie ordynarnym wykończeniu. Oczywiście elementy te muszą nas chronić także wtedy, gdy planowane są z nimi poszczególne konstrukcje, czy też z więcej niż jedną kondygnacją, czy to podwyższoną, czy metrem. Dominują kolory i przezroczystości, co nie czyni ich mniej słabymi od kawałka betonu. Chcielibyśmy nawet wynaleźć nowe materiały, aby spełnić te pomysły, może Księżyc je ma i wystarczy tylko trochę pokopać, bo złoto, aluminium, srebro i żelazo nie są metalami obcymi dla jego składu.

Skoro już zaawansowaliśmy pewien proces, otwierając pole między księżycową glebą, warstwą regolitu i kamieniem, mniejszym problemem staje się poddanie go zmianom. Ideałem jest rozpoczęcie od zasiedlenia upraw, ponieważ po nas jest to miejsce, które wymaga najwięcej wody i gdzie powinna ona dotrzeć w pierwszej kolejności.

Wydobycie może stać się wtedy problemem, jeśli rozważamy otwarcie skały w tym samym miejscu, w którym znajdują się te rośliny, ale to tylko kwestia ostrożności z łazikami i wielkością zastosowanej siły, aby nie spowodować głębokich szwów.

To właśnie tutaj błyszczą nasze cztery kopuły przeznaczone wyłącznie do karmienia wszystkich. To prawda, nie każde drzewo w nich rosnące może zostać skonsumowane i zabite jako pokarm, jednak większość z nich została posadzona w tym celu, nie wykluczając tego, że ich naturalny mechanizm dostarcza nam tlenu. Następnie te rośliny, które są jadalne, kierują się do wspólnej stołówki i, jak powiedzieliśmy kilka akapitów temu, wydzieliliśmy specjalne miejsce na uprawę roślin, które w tej chwili nie są jadalne, ponieważ są testowane lub poddawane eksperymentom. Nie zamierzamy zapomnieć o żadnej z nich, ponieważ nie są one zbyt zróżnicowane.

Wykorzystujemy górnictwo do pokrycia braku energii elektrycznej na Księżycu, tak ważnej we wszystkich naszych procedurach. Faktem jest, że mamy to szczęście, że nawet jeśli nie istnieje, to metale tak, więc ten, kto twierdził, że dowody są tylko jednym sposobem pozyskiwania energii, nie znał cudów, jakie cynk i mangan potrafią zdziałać w postaci baterii. Nie należy jednak niepokoić się czytając to wszystko i nie znajdując w obozie ani jednej wiertarki, nasze łaziki mają je w różnych schowkach, do których można się dostać lub nie ma ich w zasięgu wzroku. Zbyt daleko posunięte, prawda?

Czasami dobra znajomość botaniki i rolnictwa może dać nam wytchnienie, dosłownie. Pipety zawierające pożądany przez obóz tlen startują z kopuł i przechodzą różne modyfikacje, aby tylko zostać zamknięte. Nie jest to łatwa praca. Zaletą jest to, że jest tylko jedno miejsce, które pilnie potrzebuje tego zasobu, jednak staje się to sprzeczne, gdy widzimy, że jego zużycie jest dość wysokie.

Nasze inne rozwiązanie polega na zaprogramowanych, wypuszczonych w przestrzeń lądownikach, które wytyczają bezpośrednią drogę na ziemię w poszukiwaniu zasobów

Przesadą byłoby stwierdzenie, że jest to obóz pełen łazików wyposażonych w niebezpieczne i śmiertelnie niebezpieczne mechanizmy obronne, ale ciekawe. Dobra wiadomość jest taka, że zostały one zaprojektowane wyłącznie przeciwko naturalnym zagrożeniom, takim jak duże kratery i trudne do ominięcia meteoryty. W razie nagłych wypadków uruchomione zostaną także pojemniki na obu końcach terenu, połączone ze sobą w celu stworzenia swoistego ogrodzenia zdolnego odeprzeć burze lądowe od wielkich burz po obu stronach Księżyca. Nie możemy zapomnieć o wózkach towarowych, zdolnych do przewożenia i transportowania dowolnych przedmiotów.

Obudziłem się o świcie w Camp Athens, wstałem z łóżka, nacisnąłem przycisk i odłożyłem go na miejsce. Było to około 6:00 rano. Wstałem wcześnie z powodu podniecenia; skierowałem się do łazienki, załatwiłem swoje potrzeby, wykąpałem się i założyłem ubranie. Idę do kuchni i przygotowuję sobie śniadanie, aby opuścić stację księżycową, aby obejrzeć misję, bardzo podekscytowany, aby dowiedzieć się o niej. Podchodzę do garażu i wyruszam z jednym z wózków trojańskich po próbki, a następnie kieruję się do szklarni, aby zająć się roślinami i przy okazji trochę poćwiczyć. Zostaję na chwilę w części przyrodniczej, bo bardzo ją lubię, ale potem idę w stronę obserwatorium, żeby zobaczyć planety i zbadać wszystko na ich temat. 

Udaję się również na bieguny z pomocą Medusa i Troi, aby zebrać wodę i próbki, jak również korzystam z okazji, aby przejechać się moim łazikiem. Po skończonej pracy udaję się do księżycowego centrum kontroli, gdzie rozmawiam z centrum kontroli na Ziemi i opowiadam im o swoim dniu oraz wysyłam im dowody z laboratorium, w którym analizowałem próbki Odwracam się do zegara i jest godzina 20, czas wrócić do domu, zagrać w szachy z kolegami z klasy, zabawić się, pograć przez chwilę w piłkę nożną lub koszykówkę. Moje oczy są ciężkie, jem lekką kolację i szykuję się do snu, by następnego dnia rozpocząć nową przygodę.