Najpierw badaliśmy koncepcje z różnych agencji kosmicznych, takich jak NASA i ESA. Wykorzystaliśmy nasze badania Księżyca i baz kosmicznych, z których poświęciliśmy czas i wysiłek na projektowanie, formowanie i badania dla naszego ostatecznego projektu. Zdecydowaliśmy się stworzyć centralny rdzeń, z którego odchodzą wszystkie moduły. Zostało to zrobione, aby w razie nagłej potrzeby mieszkańcy mogli spotkać się w centralnym punkcie. Stworzyliśmy dwa piętra, które mają ten sam projekt, aby utrzymać ogólny projekt prosty do zbudowania. Podstawa składa się z różnych specyficznych modułów. Jako zespół stworzyliśmy arkusz kalkulacyjny google, w którym zawarliśmy wszystkie nasze role w zespole, od kierownika projektu po inżyniera mechanika. Nasz zespół składał się z członków z etapu KS3: Thomasa, Willa, Amelii i Brendona. Każdy członek zespołu otrzymał konkretne zadanie, a jeśli było zbyt dużo pracy, postanowiliśmy sobie pomagać.

Blisko biegunów księżycowych

Wybraliśmy tę lokalizację, ponieważ możemy użyć wody z Księżyca do paliwa rakietowego, a także możemy ją wykorzystać w codziennym życiu; na przykład, można użyć wody do picia lub zachować naszą higienę. Również jesteśmy zawsze zwróceni w stronę Ziemi, aby móc utrzymywać kontakt z ludźmi z Ziemi i utrzymywać kontakt z ESA. Wylądujemy po tej stronie Księżyca i dla naszych paneli słonecznych i dzięki temu będziemy mogli utrzymać wszystko w optymalnej wydajności.

Wyślemy roboty, które wydrukują w 3D główne struktury, używając skały księżycowej, a następnie pokryją bazy dla ochrony przed promieniowaniem słonecznym. Następnie wyślemy ludzi, aby umeblowali i wyposażyli wnętrze bazy. Planujemy wykorzystać zasoby na Księżycu do budowy struktury, ale większość sprzętu, infrastruktury będzie pochodzić z Ziemi za pomocą statków dostawczych.

Ponieważ nasza baza znajduje się w pobliżu bieguna, lód wodny jest tam zamarznięty, więc będziemy wydobywać wodę do picia i paliwa rakietowego. Ale będziemy też przetwarzać wodę do celów sanitarnych i produkcji żywności.

Planujemy drukować 3D żywność, aby dostarczyć białko astronautom. Warzywa będą uprawiane w module, aby dostarczyć węglowodanów i witamin.

Ponieważ znajdujemy się w pobliżu bieguna, wciąż mamy dostęp do światła słonecznego, więc użyjemy paneli słonecznych. Ponieważ znajdujemy się w pobliżu zamarzniętego lodu, wykorzystamy energię słoneczną do elektrolizy wody na tlen i wodór. Więc jeśli nie ma światła słonecznego, możemy reagować z tlenem i wodorem, aby zapewnić energię.

Ponieważ znajdujemy się w pobliżu bieguna, jesteśmy w stanie wykorzystać wodę, która uległa elektrolizie, aby dostarczyć tlen. Azot musimy sprowadzić z Ziemi, ale ponieważ jest on niereaktywny, pozostanie w powietrzu w bazie księżycowej. CO2 zostanie wchłonięty przez rośliny. Fotosynteza przekształci CO2 w tlen i pobierze węgiel.

Musimy chronić przed ekstremalnymi temperaturami, przestrzenią próżniową, promieniowaniem słonecznym i meteorami. Pokryjemy bazę skałami księżycowymi, aby pochłonąć promieniowanie i uderzenia meteorów. Jeśli dojdzie do rozbłysku słonecznego, baza zostanie zaprojektowana tak, by astronauci spotkali się w centrum, gdzie nad nimi znajduje się największa grubość skał księżycowych. Woda pochłania promieniowanie, więc stworzymy warstwę nad bazą dla ochrony.

Zamierzamy wyjaśnić dzień pracy inżyniera. Głównym zadaniem inżyniera jest upewnienie się, że wszystkie moduły działają prawidłowo, sprawdzanie i konserwacja części, aby uniknąć wszelkich problemów bezpieczeństwa i usterek. Spędzą większość poranka robiąc to, przed zjedzeniem lunchu. Po obiedzie inżynier będzie pracował nad swoimi projektami lub rota, takimi jak eksperymenty naukowe lub tworzenie nowych technologii. To będzie trwało do kolacji. Następnie będą ćwiczyć i mieć czas na rekreację. Zanim pójdą spać, sprawdzą systemy, aby upewnić się, że wszystko działa poprawnie i podpiszą się pod zadaniami dnia.