Nasz obóz składałby się z dwóch cylindrów połączonych rurą. Każdy cylinder będzie podzielony na trzy piętra zasilane energią słoneczną pochodzącą z naszych paneli księżycowych. W pokoju z dwoma pryczami będzie łazienka, a przejście między piętrami będzie odbywać się za pomocą drabiny. Będziemy mieli do dyspozycji robota do eksploracji Księżyca. Nasza rakieta wyląduje obok naszej bazy. Nasz obóz ma sypialnie, kuchnię, łazienkę, salon, salę eksperymentalną, salę komputerową do nawiązywania kontaktu z Ziemią, szklarnię i siłownię.

Krater Shackleton

Oś obrotu Księżyca jest równoległa do osi translacji krateru Shackelton, z niewielkim nachyleniem, które wystawia obszary polarne na działanie światła słonecznego 80%. Miejsca te nazywane są "wewnętrznymi szczytami światła" i otaczają krater Shackelton, przekształcając go w przyszłą bazę księżycową. Istnieją jednak również punkty wewnętrznej ciemności, co oznacza, że składniki każdej uderzającej tu asteroidy po pewnym czasie zamienią się w wodór.

Myślimy o budowie tutaj, ponieważ mamy dużo światła, a temperatury są łagodne. Naszym planem są wyprawy do punktów ciemności i zbieranie wodoru w celu przeprowadzenia elektrolizy w laboratorium, czyli przemiany wodoru w wodę. Planujemy również wykorzystać wodór do produkcji tlenu. Do budowy naszej bazy wykorzystamy materiały księżycowe.

Na Księżycu każdy astronauta potrzebuje co najmniej 2 litrów wody dziennie. Woda lodowa została odkryta tutaj, na księżycowych biegunach, pod ziemią. Należy ją wydobyć za pomocą wiertła i rury. Kiedy woda zacznie się kończyć, system recyklingu wody na stacji kosmicznej zostanie wykorzystany do utrzymania zapasów wody.

Na Księżyc możemy zabrać tylko ograniczoną ilość żywności, która w pewnym momencie zacznie się kończyć. Na Księżycu jest dużo słońca, więc będziemy mieli szklarnię do uprawy żywności, ponieważ poza obozem nie ma atmosfery ani tlenu.

Na Księżycu nie ma wiatru, więc nie możemy korzystać z energii wiatrowej.
Możemy wykorzystywać energię słoneczną, np. instalując panele słoneczne na biegunach (gdzie zawsze świeci słońce) lub na krawędzi krateru Shackelton na biegunie południowym. Możemy magazynować energię słoneczną w ogniwach paliwowych, które mogą działać przez 17 dni z rzędu. Umieszczamy panele słoneczne na biegunach, aby otrzymywać więcej słońca, łącząc się z 3 lub więcej akumulatorami poprzez podłączenie do rury w bazie księżycowej.

Wykorzystamy proces elektrolizy do produkcji tlenu, a także roślin i kultur glonów. Glony są małe i potrzebują tylko 8m2. Elektroliza ma na celu dostarczenie energii do wody i podzielenie jej na wodór i tlen. Do uzyskania tlenu wykorzystamy również regolit. Podgrzewalibyśmy glebę księżycową, a następnie filtrowali i przechowywali tlen. Nasz obóz będzie miał dwoje drzwi próżniowych, przez które będzie można wchodzić i wychodzić, aby tlen nie wydostał się ze schronienia.

Nasz obóz będzie chroniony przed spadającymi asteroidami, które są bardzo potężne, przed promieniowaniem słonecznym i trudną pogodą.

Budzimy się o 6 rano i idziemy do kuchni na śniadanie. Zbieramy żywność ze szklarni i sprawdzamy bezpieczeństwo naszego źródła tlenu. Następnie dzielimy się zadaniami na dany dzień i zaczynamy pracę. Na przykład komunikacja z zespołem kosmicznym na Ziemi. Po obiedzie wykonujemy zadania popołudniowe, takie jak badania lub konserwacja sprzętu. Następnie ponownie wykonujemy ćwiczenia fizyczne, bierzemy kąpiel. Na koniec dnia sprawdzamy, czy nasze roboty nie są uszkodzone lub nie działają nieprawidłowo i wysyłamy 2 lub 3 roboty do zbadania Księżyca. Na koniec jemy kolację i idziemy spać.