Posthumanista to nazwa, która najlepiej opisuje nasz zespół. Mamy nadzieję, że nasz obóz będzie nie tylko długoterminowym centrum mieszkalnym i badawczym dla ludzi na Księżycu, ale także utoruje im drogę do dalszych badań i poszerzenia widoczności naszego całego Układu Słonecznego. Nasz obóz księżycowy został zaprojektowany dla 7 osób. W bazie znajduje się magazyn tlenu, z którego dostarczany jest tlen do mieszkań i budynku księżycowego. Główny budynek zbudowany jest w kraterze. To tutaj będzie centrum biurowe, naukowe, badawcze i komunikacyjne. W obozie znajdą się palety słoneczne, ponieważ energia słoneczna jest naszym głównym źródłem zasilania. Na zewnątrz bazy będzie znajdował się robot. Ten robot będzie miał różne rodzaje sensory i będzie przekazywać dane załodze. Ponadto roboty pomogą astronautom w pozyskiwaniu lodu z kraterów.

Chcemy zbudować bazę na południowym biegunie Księżyca.Istnieje kilka ważnych powodów, dla których księżycowy biegun południowy jest najlepszym miejscem na umieszczenie załogowej bazy.Szczyty górskie w pobliżu bieguna są oświetlone przez duże okresy czasu i mogłyby być wykorzystywane do dostarczania energii słonecznej. Jego położenie jest nie tylko kluczowe dla produkcji energii słonecznej, ale są one również w pobliżu kraterów w stałym cieniu, gdzie według badań woda jest pochowana w lodzie. Woda jest zasobem krytycznym dla długoterminowej eksploracji i bardzo ważnym. W tym regionie temperatura jest bardziej stabilna i dla astronautów przyda się odpowiedni klimat. Wreszcie, kratery w rejonie bieguna południowego blokują dostęp światła słonecznego do wnętrza, co stworzy lepsze warunki do życia i pozwoli na uzyskanie skamielin wodoru, który możemy wykorzystać zarówno do oddychania powietrzem, jak i, co ważniejsze, do produkcji paliwa.

Przede wszystkim postanowiliśmy zrobić osadę w kraterze księżycowym, w której powstanie największy moduł. Zasadniczo te moduły to miejsca, gdzie będą warunki do życia. Zgodziliśmy się co do tego, że najlepszym rozwiązaniem będzie zbudowanie konstrukcji z betonu księżycowego, który jest mieszaniną siarki i kruszywa (ziarna i pokruszonej skały - normalny beton to kruszywo, cement i woda), ponieważ jest nieporowaty, mocny i nie wymaga wody. Ściany budynku będą odpowiednio grube, aby zablokować promieniowanie przed wejściem do środka. Wiemy, że Księżyc wywiera przyciąganie grawitacyjne o wartości 1,6 tego, co Ziemia, więc będziemy mogli budować mniej ograniczone grawitacyjnie konstrukcje. Jak już wspomniałem, powinno się używać lokalnych materiałów, ale koszty startu z Ziemi dla materiałów budowlanych byłyby astronomiczne, więc materiały budowlane powinny być raczej wydobywane niż importowane. Jednym z doskonałych przykładów jest księżycowy regolit, który może być użyty do pokrycia części siedlisk, aby chronić osadników przed rakotwórczymi promieniami kosmicznymi i zapewnić izolację. Zbudowanie bazy i zamieszkanie w niej będzie znacznie łatwiejsze dzięki technologiom druku 3D. Druk 3D oferuje potencjalny środek ułatwiający osadnictwo księżycowe przy zmniejszonej logistyce z Ziemi. Lot na Księżyc jest bardzo kosztowny, w ten sposób mniej pieniędzy zostanie wydanych w drodze na Księżyc. Technologia druku 3D pozwoliła na stworzenie całych struktur, może być po prostu wykorzystana do budowy księżycowych siedlisk.

Księżyc nie ma atmosfery. Jego środowisko jest brutalne. Promieniowanie jest jednym z głównych czynników wpływających na przetrwanie człowieka. Jeśli nasz moduł zostanie przykryty około 2 metrami grubej księżycowej gleby, to księżycowy regolit będzie chronił żywe istoty przed promieniowaniem. Ważne jest również to, że główna część modułu powstanie w kraterze księżycowym, który oczywiście jest otoczony księżycową glebą. W obozie zostanie zastosowana izolacja o wysokiej wytrzymałości i oczywiście system kontroli temperatury.Moon camp będzie posiadał różne udogodnienia dla astronautów, aby byli zdrowi. Będą tam urządzenia fitness, aby zapobiec gniciu mięśni astronautów z powodu braku grawitacji. Będą systemy komunikacyjne dla mieszkańców, aby mogli rozmawiać z przyjaciółmi i rodziną, co będzie lepsze dla ich zdrowia psychicznego. Jeśli coś się stanie, urządzenia będą wysyłać na Ziemię sygnały o nieprzewidzianych zdarzeniach. Jeśli jeden moduł straci ciśnienie, astronauci mają szansę opuścić bazę.

Zanim powstaną moduły i baza, astronauci przyniosą trochę wody z Ziemi. Po wykonaniu bazy powstaną osobne budynki na zbiorniki z wodą. Woda będzie ponownie wykorzystywana. Wszystkie ścieki zostaną zebrane i wykorzystane ponownie. Wybraliśmy biegun południowy, ponieważ jest tam woda z lodem. Astronauci z robotami będą zdobywać lód, a oni będą go przetwarzać i zamieniać w wodę. Woda będzie używana nie tylko do higieny i picia, ale także do elektrolizy, aeroponiki, paliwa i tak dalej.

Na początku astronauci będą mieli ze sobą jedzenie. Potem będą ją tam sami produkować. Specjalnie dla nich zbudowana zostanie szklarnia. Istnieje wiele możliwości uprawy roślin. Na przykład hydroponika, czyli uprawa roślin bezpośrednio w wodzie, aeroponika i systemy hydroponiczne. Będą tam uprawiać różne rodzaje roślin dla zrównoważonej diety. Astronauci będą dostarczać dwutlenek węgla poprzez oddychanie, a woda dla roślin może być wydobywana z moczu.Damy kwiatom słońce 8 godzin dziennie.Bardzo ważną częścią dla systemu żywienia jest akwarium. Będą w nim hodowane różnego rodzaju zwierzęta morskie, ryby. Możemy też importować żywność z Ziemi, podobne posiłki jak MRE. Żywność będziemy przechowywać w suchej lodówce, na dłuższe wyprawy.

Będziemy utrzymywać układ paneli słonecznych skierowanych poziomo z możliwością obrotu, aby śledzić Słońce przez 360° w ciągu miesiąca. Jednym z głównych źródeł energii elektrycznej może być system zasilania z powierzchni rozszczepienia. Może on dostarczyć kilowatów energii elektrycznej. Może nie wydawać się to sokiem, ale wystarczy do zasilenia części infrastruktury i sprzętu potrzebnego astronautom na powierzchni Księżyca. Może działać tam, gdzie nie świeci słońce. Zarówno panele słoneczne jak i rozszczepialne systemy zasilania powierzchni mogą zapewnić wystarczającą moc i energię elektryczną dla obozu księżycowego.

Używamy wody, aby uzyskać tlen, w rzeczywistości astronauci otrzymują większość tlenu z wody. Jak wiemy, woda składa się z 2 cząsteczek wodoru i 1 cząsteczki tlenu. Istnieje proces rozkładu wody zwany elektrolizą. Elektroliza będzie głównym źródłem tlenu. Jeśli chodzi o rośliny, jak wiemy rośliny odgrywają największą rolę w pozyskiwaniu tlenu, więc zrobimy szklarnie, które będą znajdowały się w pobliżu budynku powietrznego.Powietrze będzie dostarczane do budynku, skąd wszystkie budynki będą besplie z tlenem. Na podstawie próbek skał księżycowych zwróconych na Ziemię podczas misji Apollo naukowcy wiedzą, że gleba księżycowa, czyli regolit, zawiera około 40 do 45 procent tlenu wagowo. To czyni tlen najobficiej występującym pierwiastkiem na powierzchni Księżyca.

Najważniejszym celem Moon camp będzie cel naukowy. Pierwszą załogą, która rozpocznie budowę Moonbase będą naukowcy i inżynierowie. Dzięki temu naukowcy będą mogli nauczyć się żyć w nieprzyjaznym środowisku, przy niższej grawitacji oraz zbadać Księżyc, przetestować różne technologie i stworzyć nowe. Ponadto, według badań, Księżyc jest jednym z najlepszych miejsc do obserwacji kosmosu. Po zbadaniu wielu rzeczy i wynalezieniu wielu technologii, baza będzie się rozrastać i będzie mogła być wykorzystywana do celów turystycznych.
Znajdzie się tam również centrum recyklingu. Wiemy, że elektrownie atomowe mają ogromne ilości odpadów, a umieszczanie ich w środowisku naturalnym jest bardzo niebezpieczne dla ludzi, więc zamierzamy stworzyć stałe miejsce do przechowywania odpadów nuklearnych przez następne stulecia. Będzie ono znajdowało się pod ziemią księżycową, więc nie będzie miało wpływu na zdrowie ludzi.

Gdy astronauta budzi się i wstaje ze swojej stacji wypoczynkowej, to właściwie ma podobne rutyny czystości. Astronauta sprząta się na cały dzień, wykorzystując rzeczy z własnego zestawu higienicznego. Z pomocą niewielkiej ilości wody astronauci przeczesują włosy szamponem bez spłukiwania, ponieważ w kosmosie nie ma prawdziwych pryszniców.
Potem poranna przerwa na toaletę. W kosmosie jest to trudniejsze niż tutaj. Toaleta działa jak odkurzacz, który zasysa powietrze i nieczystości do komody. Oprócz tego każdy astronauta ma indywidualny lejek do pisuaru. Ma on mocowanie do adaptera węża i przez niego zasysa powietrze i siuśki do zbiornika na ścieki.
Astronauci chodzą na "Kosmiczną siłownię", aby zapobiec rozkładowi mięśni astronautów z powodu braku grawitacji.
Na śniadanie będą jeść jedzenie w pomieszczeniu z włączoną grawitacją. Następnie astronauta rozpoczyna swoje zadania robocze na dany dzień, które mogą obejmować kilka odrębnych zadań. Takie jak badanie ziemi księżycowej, dbanie o rośliny, również znalezienie lodu z robotami sssand więcej. Do eksploracji ziemi księżycowej udają się, aby zebrać ciekawe próbki i sporządzić mapę nowych miejsc. Astronauci spędzają swój czas pracując nad eksperymentami, które wymagają ich informacji. Obejmuje to sprawdzanie projektów, które są kontrolowane z ziemi. Również uczestniczyć w eksperymentach klinicznych, aby uporządkować, jak dobrze ich ciała zaaklimatyzować się do życia w przestrzeni przez dłuższy czas. Powinni również konsekwentnie sprawdzać systemy wsparcia, czyścić kanały, aktualizować sprzęt komputerowy, a nawet wynosić śmieci. Codzienna rutyna astronautów obejmuje również ćwiczenia. O 22:00 astronauci idą spać w swoich śpiworach umieszczonych w osobistej kabinie załogi.