Ομάδα: Filip Jankowiak

Κατηγορία: Κατηγορία: Rocket | Luboń |  Πολωνία |  1 |  14 ετών
Εξωτερικός σύνδεσμος για το 3D σχέδιο Tinkercad

Ο πύραυλος είναι ένα διαστημόπλοιο, αεροσκάφος, όχημα ή βλήμα που λαμβάνει ώθηση από πυραυλοκινητήρα. Τα καυσαέρια του πυραυλοκινητήρα σχηματίζονται εξ ολοκλήρου από το προωθητικό που μεταφέρεται μέσα στον πύραυλο. Οι πυραυλοκινητήρες λειτουργούν με δράση και αντίδραση και ωθούν τους πυραύλους προς τα εμπρός απλώς εκτοξεύοντας τα καυσαέρια τους προς την αντίθετη κατεύθυνση με μεγάλη ταχύτητα, και επομένως μπορούν να λειτουργήσουν στο κενό του διαστήματος.

Στην πραγματικότητα, οι πύραυλοι λειτουργούν πιο αποτελεσματικά στο κενό του διαστήματος από ό,τι στην ατμόσφαιρα. Οι πολυβάθμιοι πύραυλοι είναι ικανοί να επιτύχουν ταχύτητα διαφυγής από τη Γη και επομένως μπορούν να επιτύχουν απεριόριστο μέγιστο ύψος. Σε σύγκριση με τους κινητήρες που αναπνέουν αέρα, οι πύραυλοι είναι ελαφροί και ισχυροί και μπορούν να παράγουν μεγάλες επιταχύνσεις. Για τον έλεγχο της πτήσης τους, οι πύραυλοι βασίζονται στην ορμή, τις αεροτομές, τους βοηθητικούς κινητήρες αντίδρασης, την αρθρωτή ώθηση, τους τροχούς ορμής, την εκτροπή του ρεύματος των καυσαερίων, τη ροή του προωθητικού υλικού, την περιστροφή ή τη βαρύτητα.

Οι πύραυλοι για στρατιωτική και ψυχαγωγική χρήση χρονολογούνται τουλάχιστον από την Κίνα του 13ου αιώνα. Σημαντική επιστημονική, διαπλανητική και βιομηχανική χρήση δεν έγινε παρά μόνο τον 20ό αιώνα, όταν η πυραυλική τεχνολογία αποτέλεσε τη βάση για την εποχή του διαστήματος, συμπεριλαμβανομένης της πατήσεως στη Σελήνη. Οι πύραυλοι χρησιμοποιούνται σήμερα για πυροτεχνήματα, πυραύλους και άλλα όπλα, εκτινασσόμενα καθίσματα, οχήματα εκτόξευσης τεχνητών δορυφόρων, ανθρώπινες διαστημικές πτήσεις και εξερεύνηση του διαστήματος.

Οι χημικοί πύραυλοι είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος πυραύλων υψηλής ισχύος, που συνήθως δημιουργούν μια εξάτμιση υψηλής ταχύτητας με την καύση καυσίμου με έναν οξειδωτή. Το αποθηκευμένο προωθητικό μπορεί να είναι ένα απλό αέριο υπό πίεση ή ένα απλό υγρό καύσιμο που διαλύεται παρουσία καταλύτη (μονοπροωθητικό), δύο υγρά που αντιδρούν αυθόρμητα κατά την επαφή (υπεργολικά προωθητικά), δύο υγρά που πρέπει να αναφλεγούν για να αντιδράσουν (όπως η κηροζίνη (RP1) και το υγρό οξυγόνο, που χρησιμοποιούνται στους περισσότερους πυραύλους υγρών προωθητικών), ένας στερεός συνδυασμός καυσίμου με οξειδωτικό (στερεό καύσιμο) ή στερεό καύσιμο με υγρό ή αέριο οξειδωτικό (υβριδικό σύστημα προωθητικών). Οι χημικοί πύραυλοι αποθηκεύουν μεγάλη ποσότητα ενέργειας σε μορφή που απελευθερώνεται εύκολα και μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνοι. Ωστόσο, ο προσεκτικός σχεδιασμός, οι δοκιμές, η κατασκευή και η χρήση ελαχιστοποιούν τους κινδύνους.

Άλλα έργα:

  RoboLabas 11

  Panevezys - Λιθουανία

  Juan Adrián Rivero Martínez

  Σεβίλλη - Ισπανία

  Los Constructores

  Alhaurín de la Torre - Ισπανία