El habitat de la esperanza by Paradox Rivera
Κυνηγοί φωτιάς Escobedo-Nuevo Leon Μεξικό 10 ετών, 13 ετών 2 / 1 Ισπανικά Φεγγάρι
Περιγραφή του έργου
Hábitat Lunar Sostenible
Ένα τεχνητό οικόπεδο στη Λούνα αποτελεί μνημειώδες εγχείρημα μηχανικής και
sostenibilidad. Φανταζόμαστε ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν και να ζήσουν.
trabajar, protegidos de las extremas condiciones de la Luna.
Yo y mi hermana hicimos en equipo una propuesta para un hábitat que pueda ser
sostenible en la Luna, para lograr esto tuvimos que hacer diversas investigaciones,
tales como cuales serían las mejores estrategias para la construcción del hábitat,
cuales serían los materiales más viables para la construcción de esta, a continuación,
presento los resultados:
Μία από τις επιλογές που βρίσκουμε πιο βιώσιμες για την κατασκευή ορισμένων
estructuras, como edificios o casas es el Regolito Lunar Solidificado, esto
básicamente es el polvo que se encuentra en abundancia en la superficie Lunar, por
lo tanto no tendríamos que desperdiciar peso en transportar los materiales de aquí a
la luna, aparte de que esta especie de roca cuando se funde se convierte en un
υλικό με μεγάλη αντοχή στη ζέστη και στις ακραίες συνθήκες του φεγγαριού, ένα
inconveniente que encontramos es que este polvo llega a ser toxico para los
humanos, por lo tanto ideamos la solución de cubrir las estructuras hechas con este
υλικό από κάποιο μη τοξικό πολυμερές, όπως το Ácido Itacónico που μπορεί να χρησιμοποιηθεί
αναμειγνύονται με το πλαστικό και δημιουργούν ένα recubrimiento στο εσωτερικό.
Otra propuesta es usar biorreactores de algas para fomentar el crecimiento y tener
λίγη πανίδα στο φεγγάρι, διότι επί του παρόντος υπάρχει μια διαδικασία με την οποία
puede crear comida con suficientes nutrientes a partir de algas, también nos gustaría
να εφαρμόσουν την εκτροφή εντόμων, όπως τα gusanos de Maguey και τα hormigas, επειδή
είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές πρωτεϊνών που υπάρχουν.
Nuestra base se colocaría sobre la superficie lunar, aprovechando la luz solar
constante cerca de los polos y utilizando el regolito lunar como aislante y protección
contra la radiación y micro meteoritos. La estructura sería plegable, para minimizar el
το βάρος των υλικών που μεταφέρονται από τη Γη.
El sistema de ventilación del hábitat utilizaría tecnología avanzada para reciclar el
αέρα, εξάγοντας το διοξείδιο του άνθρακα και αντικαθιστώντας το με οξυγόνο που παράγεται από
plantas cultivadas en invernaderos hidropónicos integrados. Estos invernaderos no
solo proporcionarían oxígeno sino también alimentos frescos, contribuyendo a la
autosuficiencia del hábitat.
La energía necesaria para la ventilación y otros sistemas vitales provendría de
paneles solares de alta eficiencia y de la conversión de recursos lunares en
εύφλεκτο. La ubicación estratégica del hábitat permitiría un acceso casi constante
a la luz solar, evitando la larga noche lunar de 14 días terrestres.
El diseño interior del hábitat sería modular, con secciones dedicadas a la
investigación, la vida cotidiana y el ocio. Las áreas comunes estarían equipadas con
sistemas de realidad aumentada para mantener el bienestar psicológico de los
ocupantes, επιτρέποντας σε αυτούς να πειραματιστούν με εικονικές γήινες περιοχές. También
tendría un gimnasio para que los músculos de los astronautas no se atrofien.
El hábitat estaría equipado con sistemas redundantes para garantizar la
supervivencia en caso de fallos técnicos. Además, la estructura inflable estaría
diseñada para sellarse automáticamente en caso de perforación, preservando la
atmósfera vital dentro del hábitat.
El hábitat δεν ήταν μόνο ένα καταφύγιο ενάντια στα σεληνιακά στοιχεία, αλλά ένα σπίτι που
θα ενθαρρύνει τη συνεργασία και την καινοτομία. Ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της
μόνιμη ανθρώπινη παρουσία εκτός της Γης.
Σύνδεσμος έργου
https://sofia-paulo-moon-camp.my.canva.site/sofia-paulo-moon-camp
Αγγλική μετάφραση
Βιώσιμος σεληνιακός βιότοπος
Ένας τεχνητός βιότοπος στη Σελήνη αποτελεί ένα μνημειώδες μηχανικό και
βιωσιμότητα. Ας φανταστούμε ένα περιβάλλον όπου τα ανθρώπινα όντα μπορούν να ζουν και να
εργασία, προστατευμένοι από τις ακραίες συνθήκες της Σελήνης.
Ως ομάδα, εγώ και η αδελφή μου κάναμε μια πρόταση για έναν βιότοπο που θα μπορούσε να είναι
βιώσιμη στη Σελήνη, για να το πετύχουμε αυτό έπρεπε να κάνουμε διάφορες έρευνες,
όπως ποιες θα ήταν οι καλύτερες στρατηγικές για την κατασκευή οικοτόπων,
Ποια θα ήταν τα πιο βιώσιμα υλικά για την κατασκευή του, τότε
Παρουσιάζω τα αποτελέσματα:
Μία από τις επιλογές που θεωρούμε πιο βιώσιμες για την κατασκευή ορισμένων
δομές, όπως κτίρια ή σπίτια είναι ο στερεοποιημένος σεληνιακός ρεγκόλιθος, αυτό
βασικά είναι η σκόνη που βρίσκεται σε αφθονία στη σεληνιακή επιφάνεια, για
Επομένως, δεν θα χρειαζόταν να σπαταλήσουμε βάρος για τη μεταφορά των υλικών από εδώ σε
το φεγγάρι, εκτός από το γεγονός ότι αυτό το είδος του πετρώματος όταν λιώνει γίνεται ένα
υλικό αρκετά ανθεκτικό στη θερμότητα και τις ακραίες συνθήκες του φεγγαριού, ένα
Το μειονέκτημα που διαπιστώσαμε είναι ότι αυτή η σκόνη γίνεται τοξική για τον άνθρωπο.
ανθρώπους, γι' αυτό επινοήσαμε τη λύση της κάλυψης των κατασκευών που κατασκευάζονται με αυτό το
υλικό από κάποιο μη τοξικό πολυμερές, όπως το ιτακονικό οξύ που μπορεί να είναι
Ανακατέψτε με το πλαστικό και δημιουργήστε μια επικάλυψη στο εσωτερικό.
Μια άλλη πρόταση είναι η χρήση βιοαντιδραστήρων φυκιών για την προώθηση της ανάπτυξης και την ύπαρξη
κάποια πανίδα στο φεγγάρι, αφού επί του παρόντος υπάρχει μια διαδικασία με την οποία
μπορούμε να δημιουργήσουμε τροφή με επαρκή θρεπτικά συστατικά από τα φύκια, θα θέλαμε επίσης
εφαρμόζουν εστίες αναπαραγωγής εντόμων, όπως τα σκουλήκια Maguey ή τα μυρμήγκια, δεδομένου ότι
Είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές πρωτεϊνών που υπάρχουν.
Η βάση μας θα τοποθετηθεί στη σεληνιακή επιφάνεια, εκμεταλλευόμενη το ηλιακό φως
σταθερή κοντά στους πόλους και χρησιμοποιώντας το σεληνιακό ρεγκόλιθο ως μόνωση και προστασία
κατά της ακτινοβολίας και των μικρομετεωριτών. Η δομή θα είναι αναδιπλούμενη, για να ελαχιστοποιηθεί η
βάρος των υλικών που μεταφέρονται από τη Γη.
Το σύστημα εξαερισμού των ενδιαιτημάτων θα χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία για την ανακύκλωση των
αέρα, αφαιρώντας το διοξείδιο του άνθρακα και αντικαθιστώντας το με οξυγόνο που παράγεται από
φυτά που καλλιεργούνται σε ολοκληρωμένα υδροπονικά θερμοκήπια. Αυτά τα θερμοκήπια δεν
θα παρείχε όχι μόνο οξυγόνο αλλά και φρέσκια τροφή, συμβάλλοντας στην
αυτάρκεια των οικοτόπων.
Η ενέργεια που απαιτείται για τον εξαερισμό και άλλα ζωτικά συστήματα θα προέρχεται από
ηλιακούς συλλέκτες υψηλής απόδοσης και τη μετατροπή των σεληνιακών πόρων σε
καύσιμα. Η στρατηγική θέση του ενδιαιτήματος θα επέτρεπε σχεδόν συνεχή πρόσβαση
στο φως του ήλιου, αποφεύγοντας τη μακρά σεληνιακή νύχτα των 14 γήινων ημερών.
Ο εσωτερικός σχεδιασμός του ενδιαιτήματος θα είναι σπονδυλωτός, με τμήματα αφιερωμένα στις
την έρευνα, την καθημερινή ζωή και τον ελεύθερο χρόνο. Οι κοινόχρηστοι χώροι θα είναι εξοπλισμένοι με
συστήματα επαυξημένης πραγματικότητας για τη διατήρηση της ψυχολογικής ευημερίας των
επιβαίνοντες, επιτρέποντάς τους να βιώσουν εικονικά γήινα περιβάλλοντα. Επίσης
Θα διαθέτει γυμναστήριο ώστε να μην ατροφήσουν οι μύες των αστροναυτών.
Ο βιότοπος θα είναι εξοπλισμένος με εφεδρικά συστήματα για να διασφαλιστεί η
επιβίωση σε περίπτωση τεχνικών βλαβών. Επιπλέον, η φουσκωτή δομή θα είναι
σχεδιασμένο να σφραγίζει αυτόματα σε περίπτωση διάτρησης, διατηρώντας το
ζωτικής σημασίας ατμόσφαιρα εντός του οικοτόπου.
Ο βιότοπος δεν θα είναι μόνο ένα καταφύγιο από τα σεληνιακά στοιχεία, αλλά και ένα σπίτι που
θα ενθάρρυνε τη συνεργασία και την καινοτομία. Θα ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση
μόνιμη ανθρώπινη παρουσία έξω από τη Γη.
Βίντεο του έργου
#
Σχεδιασμός 3D #
Άλλα
Άλλα έργα
Κατασκήνωση στο φεγγάρι του Linus