1ο Γενικό Λύκειο Ελληνικού Αθήνα-Αττική Ελλάδα 17-19 ετών ανάργυρος Μαρμαρινός / 0 Αγγλικά Φεγγάρι
Το έργο μας επικεντρώνεται στη δημιουργία ενός έξυπνου συστήματος άρδευσης για την καλλιέργεια φυτών σε μια σεληνιακή βάση, συνδυάζοντας τη ρομποτική με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
Το σύστημα ελέγχεται από έναν μικροελεγκτή Arduino, ο οποίος παρακολουθεί συνεχώς τις συνθήκες του εδάφους χρησιμοποιώντας αισθητήρες υγρασίας εδάφους. Αυτοί οι αισθητήρες μετρούν το επίπεδο υγρασίας κοντά στις ρίζες των φυτών σε πραγματικό χρόνο.
Όταν το έδαφος γίνεται πολύ ξηρό (κάτω από ένα προκαθορισμένο όριο), το Arduino ενεργοποιεί έναν σερβοκινητήρα συνδεδεμένο με μια βαλβίδα. Αυτή η βαλβίδα ανοίγει για να απελευθερώσει νερό από μια μικρή ενσωματωμένη δεξαμενή νερού και να ποτίσει τα φυτά. Μόλις το έδαφος φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο υγρασίας, το σύστημα δίνει αυτόματα σήμα στον σερβοκινητήρα να κλείσει τη βαλβίδα, σταματώντας τη ροή του νερού.
Αυτή η μέθοδος εξαλείφει την ανάγκη για αντλία νερού και επιτρέπει ακριβές πότισμα με τη βαρύτητα, το οποίο είναι αποτελεσματικό και κατάλληλο για περιβάλλοντα χαμηλής βαρύτητας όπως η Σελήνη. Ο σερβομηχανισμός είναι ενεργειακά αποδοτικός και μειώνει τον αριθμό των κινούμενων μερών, καθιστώντας τον πιο αξιόπιστο σε δύσκολες διαστημικές συνθήκες.
Η μονάδα άρδευσης περιλαμβάνει:
- Μια πλακέτα Arduino
- Αισθητήρες υγρασίας εδάφους
- Σερβοκινητήρας για τον έλεγχο βαλβίδων
- Μια μικρή ενσωματωμένη δεξαμενή νερού
- Προσαρμοσμένος κώδικας Arduino για τη λήψη αποφάσεων και την αυτοματοποίηση
Ολόκληρο το σύστημα είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί αυτόνομα, με ελάχιστη ανθρώπινη συμβολή. Θα μπορούσε να τροφοδοτείται από ηλιακούς συλλέκτες ή να συνδέεται με την παροχή ρεύματος της βάσης.
Το νερό είναι ένας εξαιρετικά περιορισμένος πόρος στη Σελήνη, οπότε το σύστημά μας έχει σχεδιαστεί για να εξοικονομεί όσο το δυνατόν περισσότερο νερό, διατηρώντας παράλληλα την υγιή ανάπτυξη των φυτών. Αυτό συμβάλλει στον μακροπρόθεσμο στόχο της δημιουργίας ενός αυτοσυντηρούμενου σεληνιακού ενδιαιτήματος.
Το έργο μας δείχνει πώς η απλή ρομποτική και ο αυτοματισμός μπορούν να υποστηρίξουν τη ζωή στο διάστημα, αναλαμβάνοντας βασικές εργασίες όπως το πότισμα των καλλιεργειών. Αναδεικνύει επίσης πώς οι γήινες τεχνολογίες, όπως το Arduino και οι σερβοκινητήρες, μπορούν να προσαρμοστούν για εξωγήινη χρήση.
Μέσω αυτού του έργου, εξερευνήσαμε τον προγραμματισμό, την ανάλυση δεδομένων αισθητήρων και τη ρομποτική στο πλαίσιο της εξερεύνησης του διαστήματος, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε καλύτερα πώς οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ζήσουν και να καλλιεργήσουν τρόφιμα στη Σελήνη.