Ons Maanbasisproject is ontworpen als een zeer efficiënte, bewoonbare basis voor astronauten en wetenschappers over de hele wereld. De belangrijkste structuren op de Urbs Stellarum zijn koepels, zonnepanelen, dokken, opslagcontainers en gangen met luchtsluizen. De koepels bieden leefruimte met alle noodzakelijke voorzieningen voor een mens: bedden, badkamers, douches, een kantine, een fitnessruimte, een medische afdeling en natuurlijk een onderzoekslaboratorium. Een bio-dome zorgt voor de juiste omstandigheden voor de groei van voedsel, terwijl rantsoenzendingen per vrachtshuttle kunnen arriveren. Uitgestrekte zonnepaneelvelden zorgen voor alle elektriciteit die nodig is voor de werking van de basis en een maankristalraffinaderij zorgt voor de juiste hoeveelheden water. Een observatorium uitgerust met geavanceerde radarsystemen, een ELT (extreem grote telescoop). Er is ook een grote communicatietoren in de buurt van de hoofdkoepel. Er is ook een lanceerplatform voor raketten aanwezig, waardoor de Maanbasis zijn eigen missies de ruimte in kan sturen. Lunar Rovers zullen op de basis aanwezig zijn om de astronauten die er verblijven gemakkelijk te kunnen vervoeren. Later, wanneer het project een vergevorderd stadium bereikt, kunnen er meer faciliteiten worden opgezet, zoals mijnen.

Het zal functioneren zoals het Internationale Ruimtestation (ISS), in die zin dat ruimtemissies van alle landen aan boord worden geaccepteerd. De Maanbasis, die we Urbs Stellarum zullen noemen, zal een volledig functionerende nederzetting zijn die zal functioneren als een centrum voor onderzoek & ontwikkeling, handel en verkenning.

Dicht bij de maanpolen

Onze redenering achter deze beslissing is vrij eenvoudig, namelijk de beschikbaarheid van water. Aangezien de maan grote hoeveelheden maanwater in kristalvorm heeft, zou de vestiging van de basis in de buurt ervan de transportkosten minimaliseren en de logistiek van de basis een stuk eenvoudiger maken.

De eerste bouwfase bestaat uit een vloot van ruimteshuttles die basislevensstructuren met water- en voedselrantsoenen voor de arbeiders en de mankracht voor de bouw ervan opstellen. In de tweede fase zal een andere vloot de materialen voor de waterraffinaderij en de zonnepanelen brengen. De derde fase omvat een armada van ruimtevaartuigen om meer arbeiders, bemanning en materiaal voor de rest van de te bouwen modules aan land te brengen en de tijdelijke structuren te verwijderen wanneer ze klaar zijn. De belangrijkste materialen zijn staal, regoliet, ijzerlegering, lood en boor. Ondertussen zullen alle nodige bevoorradingsvluchten worden uitgevoerd.

Een bio-dome, die sterk lijkt op een broeikas, zal alle gewassen leveren die nodig zijn voor basisvoedsel, zoals maïs, tarwe, graan en groenten. Voor producten als vlees, gevogelte, vis, eieren, oliën en chocolade moeten zendingen aan land worden gebracht, omdat die niet op de maan zelf kunnen worden verbouwd.

A vast field of zonnepanelen connected to the base’s power grid will provide all electricity necessary. This will be an efficient way to get electricity, because as we all know the moon gets its light from the sun, and so the solar panels will be able to convert that into electricity for the base.

To provide zuurstof to our astronauts, we will use zeolite filters in all our facilities. These are the exact same type of filters used aboard the International Space Station (ISS).

To provide water, we will desing a lunar ice crystal refinery which will melt ice from the Moon pole.

Voor bescherming against radiation, our domes will be reinforced with iron alloy, lead, and boron. All these materials listed above are very efficient against radiation. For reference, the Chernobyl Disaster was combatted in large part by boron and sand. When it comes to meteorite protection, we will deploy several ASRAD-HELLAS anti-air batteries on the surface around the base’s key infrastructure paired with advanced radar systems. Some ASRAD-HELLAS systems can be mounted on our rovers, to give them greater range and mobility. These systems are simple, meaning that minimal training is needed for the operators, erasing the need for specialized crewmates.

De astronaut wordt wakker door het geluid van de wekker in zijn woonvertrek, samen met alle anderen om wat is berekend op 7:00 GMT. Hij gaat naar de badkamer om zijn tanden te poetsen en zijn gezicht te wassen. Hij trekt zijn ruimtepak aan en gaat naar de kantine om te ontbijten met zijn collega's om 7:15 Een vracht wordt verwacht in de haven om 7:50 GMT. Na zijn ontbijt lopen een paar collega's met hem mee naar de dokken. De vrachtshuttle arriveert en hij helpt met het uitladen van de vracht op de rovers. Als de lading is opgeruimd, loopt hij naar het hoofdkantoor, waar hij de taak krijgt om de verzendrapporten van de afgelopen 2 weken in te vullen. De lunch wordt om 12:15 GMT geserveerd in de kantine. Na de lunch gaat hij door met het archiveren van de rapporten totdat hij ze af heeft. Daarna krijgt hij wat vrije tijd, vanaf 14:00 uur. Hij gaat anderhalf uur naar de sportschool en neemt een snelle douche na zijn training. Er komt een waarschuwing uit de observatorium/controletoren: er wordt een meteoriet verwacht op 986 meter afstand van de watertanks. Hij haast zich onmiddellijk om de ASRAD-HELLAS batterij SB-S2 te bemannen, het doel te volgen en zijn raketwerpers te activeren als de tijd rijp is. De meteoriet versplintert en verandert van koers, slaat 5 km verderop in en het gevaar is geweken. Om 18:00 uur wordt het avondeten geserveerd. Onze astronaut kan nu rusten en zich voorbereiden op de volgende dag.