Ons maankamp is als een kleine stad op aarde op de maan. Het bevindt zich op het oppervlak van de maan. Het bevat een wetenschapslab voor experimenten, een communicatiekamer om alle informatie naar de aarde te sturen, een leefruimte voor de astronauten (bedden, badkamers, woonkamer). Een broeikas om voedsel te voorzien, Een fitnessruimte zodat de astronauten in vorm blijven. En landingsplatforms.

Dicht bij de maanpolen

Er is bijna altijd zon. De locatie is goed voor het opwekken van zonne-energie, er zijn ook kraters die permanente schaduw geven, en in deze kraters zit water verstopt tot ijs.

We kunnen een gigantische 3D-printer gebruiken, zodat we niet alles van de aarde hoeven te importeren (dat zou te duur zijn). We kunnen ook materialen gebruiken die al op de maan aanwezig zijn. Robots zouden degenen zijn die het maankamp bouwen.

Materialen:

• Polyethyleen ter bescherming tegen meteorieten en zonnestraling
• Maanbeton: voor de muren
• Kleine onderdelen van materialen, dankzij de 3D-printer worden ze groter
• Wolfram

A) Water: Er is bevroren water in de koude, donkere kraters op de polen van de maan. De astronaut (en een robot) gaan in de kraters blokken ijs halen, die ze dan in het vuur leggen en het water zal verdampen. De astronaut verzamelt het water. Daarna wordt het water vloeibaar en is het klaar voor gebruik. Telkens als het water wordt gebruikt, wordt het gefilterd. De astronauten zullen ook hun urine filteren.

B) Voedsel: Er is een landbouwruimte (kas) in het maankamp waar ze planten kweken. Omdat het maankamp in de polen ligt is er altijd zonlicht. Er zullen jaloezieën zijn die de hele kas 16 uur per dag bedekken (planten hebben ongeveer 8 uur zonlicht per dag nodig).

C) Stroom: Omdat het maankamp op de maanpolen staat is er altijd zon zodat we zonnepanelen kunnen installeren. Er komen meerdere zonnepanelen op verschillende plaatsen op de polen, zodat zelfs als het zonlicht beweegt er altijd een zonnepaneel in het licht staat. Als er een maansverduistering is, kunnen we zonne-energie opslaan in brandstofcellen zodat ze ook tijdens de verduistering nog stroom hebben.

D) Lucht: Zuurstofgeneratoren, een proces dat elektrolyse heet. De astronauten zullen lucht creëren door elektriciteit door water te laten stromen. Ze zullen water elektrolyseren om het te splitsen in waterstof en zuurstof, de zuurstof gaat in de atmosfeer zodat de astronauten het kunnen inademen. De waterstof gaat de ruimte in.

E) Bescherming: Polyethyleen ter bescherming tegen meteorieten en zonnestraling, alsmede wolfraam en beton die ook effectieve stralingsbeschermende materialen zijn.

Onze Maankamp-astronauten zouden hun dag beginnen met trainen om geen spieren of lichaamsmassa te verliezen. Daarna eten ze wat ze in de kas verbouwen en drinken ze uit hun watervoorraad. Als het een dag is waarop de temperatuur buiten draaglijk is, gaan ze naar buiten om rotsmonsters en ijs te verzamelen die ze later tot water verdunnen. Wanneer zij terugkeren naar het kamp, zullen zij hun rotsmonsters inspecteren en er misschien experimenten mee uitvoeren. Ze zullen ook in de communicatiekamer kijken of er nieuws is van de aarde: missies, dingen die ze moeten doen, veranderingen in het plan... De rest van de dag zal afhangen van hun behoeften. Misschien moeten ze de broeikas verzorgen: nieuwe zaden planten, water geven, het licht controleren... Of als ze niet meer genoeg water hebben, zullen ze het water uit de ijsblokken halen.