De naam van onze missie is Bartolomeu ter ere van de Portugese ontdekkingsreiziger die als eerste navigator de zuidpunt van Afrika omzeilde. Het project omvat 4 schuilplaatsen voor astronauten die zijn voorbereid om zowel de eigen structuur als het leven van de astronaut te beschermen.
Er is een energiebron in het centrum van de vier cabines die onderling communiceren. Als die communicatie of de energiebron wordt bedreigd is er altijd de mogelijkheid om die besmettingsbron af te sluiten waardoor de bewoners via andere wegen toegang krijgen tot de benodigde ruimtes. Elke cabine heeft alle noodzakelijke voorwaarden voor het overleven van de astronaut: lichaamsbeweging, rust en eten en toilet. Vlakbij is er een kleine fotovoltaïsche toren die de zonne-energie ontvangt en de meest uiteenlopende aspecten en behoeften om te overleven in het kamp kan recycleren (zoals het proces in het ISS).
Achter de schuilkelders is een kamer voor het kweken van microgroenten om de astronauten te voeden. Er is ook een beschermingstoren tegen meteorieten en straling, die energie ontvangt en uitzendt om meteorieten te verspreiden en hun route te wijzigen. Tegelijkertijd is er een extractiebron die ijs op de maan onttrekt en omzet in drinkbaar water. Deze vaardigheid wordt geactiveerd door de energie die door de toren wordt opgevangen door het vrijkomen van energie om niet gewenste objecten te verspreiden, zoals het opvangen, filteren en behandelen van water uit de maanbodem.
Het kamp kreeg ook twee rovers, op afstand bestuurd, en een terreinvoertuig dat een astronaut kan vervoeren bij verkennings- en prospectiemissies.

Tussen de evenaar en de zuidpool

Op middellange breedtegraden zullen meer voordelen zijn: intermediaire zonnestraling, die het beste is voor plantages en om energie op te slaan. Een deel van het water kan worden gevonden in een van de diepste, nauwe en dichterbij gelegen kraters, waaronder die waarin het maankamp zal worden gevestigd. Het zal echter mogelijk zijn water uit de polen te halen en naar het kamp te brengen.
Hij zal zich aan de dichtstbijzijnde kant van de aarde bevinden, omdat hij beter beschermd is tegen asteroïden, en hij zal gemakkelijker met de aarde kunnen communiceren omdat we geen reflectorsatellieten op bepaalde posities hoeven te plaatsen.

Er zal gebruik worden gemaakt van 3D-printing met de zon als energiebron. Met de technologie van het Regolight-project kunnen muren van 2/3 meter dik worden gebouwd die het kamp beschermen. Maanzand en rotsen (regolieten) worden door middel van een sinterend zonproces geagglomereerd en samengeperst bij hoge temperaturen. In dit proces worden de zonnestralen gericht en ontstaat een geconcentreerde en sterke zonnestraal die de regolieten verenigt zonder ze te smelten. Dit is een additief proces dat laag voor laag wordt opgebouwd. Hierdoor kunnen verschillende geometrieën en afmetingen worden gebouwd, zodat alle benodigde structuren kunnen worden gebouwd.

Er is een winningsbron die het waterijs op de maan onttrekt en omzet in drinkbaar water om overleving in het maankamp te garanderen. Voor elke eventualiteit is er vooraf een waterreservering vanaf de aarde.

We zouden zaden, eieren van vissen en insecten en ander gevriesdroogd en gedroogd voedsel uit de aarde halen.
Achter de schuilkelders bevindt zich een kamer waar verschillende soorten microgroenten groeien, die essentieel en waardevol zijn om de astronauten te voeden.

Het kamp is ontworpen om energetisch te helpen de eigen structuur en het leven van de astronauten te beschermen. Er is een energiebron die zonne-energie zal accumuleren via een toren met een paneel dat de zonne-energie ontvangt en recycling mogelijk maakt in de meest uiteenlopende aspecten en behoeften om te overleven (zoals het proces in het ISS). De zonnewarmte zal op de maanbodem blijven. Hiervan profiterend zou een speciale lens of spiegel het zonlicht op de grond richten, waardoor een basis warm genoeg blijft om elektriciteit te produceren. Zo kunnen we energie garanderen voor de donkere dagen.

Volgens de bij vorige missies verzamelde monsters bevat maanstof ongeveer 40/45% zuurstof in gewicht. Die zuurstof moet worden omgezet in bruikbare zuurstof voor de mens en zelfs helpen bij de plaatselijke productie van brandstof voor de ruimteschepen. De zuurstof kan ook worden gerecycleerd in de groeikamer.
Verschillende apparaten en stofzuigers' controleren en garanderen de luchtkwaliteit in de maancam en in de rovers.
De in de groeikamer vrijkomende waterdamp wordt naar het luchtkanalensysteem geleid om de lucht minder droog te maken.

De structuur van het kampgebouw werd al geacht te helpen beschermen met zijn 2/3 meter dikke muren. Verder is er een extra beschermingstoren tegen meteorieten en straling die energie ontvangt en uitzendt om de route van meteorieten te verspreiden en te veranderen (door constante stralingsontladingen) om het maankamp te beschermen.

Ons kamp volgt de Londense tijd (UCT). Op een typische dag staan onze 4 astronauten vroeg op (6u30), doen wat lichaamsbeweging om fit te blijven, doen hun ochtendhygiëne en ontbijten.
Om ongeveer 9.30 uur krijgt elke astronaut de gegevens van het controlecentrum met zijn dagelijkse missie-indicatie en de beschrijving van alle uit te voeren taken: experimenten uitvoeren, apparatuur controleren, monsters verzamelen op het maanoppervlak (met behulp van het terreinvoertuig), externe rovers besturen voor verschillende missies, de controlesystemen van het maankamp controleren, enz. Nadat zij hun missies kennen, bespreken zij het plan onderling, maken enkele aanpassingen en beginnen met hun werk.

Om 13.00 uur nemen ze een uur pauze om te lunchen. Na de lunch werken ze tot 18.00 uur. Dan komen ze bijeen om hun dagelijks verslag en hun routine gezondheidscontroles uit te voeren.
Aan het eind van de dag is het tijd om hun avondhygiëne te doen, te eten en met elkaar of met hun familie op aarde om te gaan.
Natuurlijk kunnen ze de hele dag foto's maken van onze prachtige blauwe planeet...