Het Maankamp zal bestaan uit verschillende modules (elk met een eigen doel) waar mensen kunnen wonen. Er zijn twee honingraatvormige modules. Elk daarvan is verdeeld in vijf secties. Die secties kunnen van elkaar worden geïsoleerd en voorzien in onderzoeksruimten, woonruimten voor astronauten (slapen, vrije tijd) en sportuitrusting zoals een loopband.

De grote ronde module die de twee honingraatmodules verbindt, is het communicatiecentrum dat een verbinding vormt met de aarde en de maanrovers op het maanoppervlak en bevat een reusachtige tuin, waar groenten en fruit worden gekweekt.

De maanbasis heeft ook een station voor de maanrovers waar ze worden opgeslagen en opgeladen. Het doel van de rovers is het zoeken naar leven op deze natuurlijke satelliet. Tot slot is er een lanceerplatform waar raketten kunnen opstijgen. De raket werkt automatisch en verplaatst zich tussen de aarde en de maan om voorraden te sturen voor de astronauten op de maan. Daarnaast heeft het maankamp twee observatoria.

Ons maankamp wordt gebouwd naast de Shackleton-krater, gelegen in het zuidelijk halfrond van de maan op de zuidpool van de maan. In tegenstelling tot andere delen van de maan, die twee weken zonlicht en twee weken duisternis kennen, ontvangt het gebied rond de Shakleton-krater constant zonlicht. Daardoor ontvangen de zonnepanelen op het maankamp een constante stroom van zonnestralen en wordt het kamp van energie voorzien zonder dat een batterij nodig is. Een tweede reden om het maankamp bij de krater te bouwen is de gematigde temperatuur in dit gebied.

Aangezien we het maankamp willen beschermen en begraven onder de maangrond, zal de eerste uitdaging zijn om een gigantisch gat in de grond te graven. De bouw van het maankamp is verre van eenvoudig. Om te beginnen moeten we enorme machines en technische apparatuur van de aarde halen. Daarna kunnen we bijvoorbeeld een 3D-printer gebruiken om blokken maanaarde te printen voor de muren van het maankamp. We hebben de leefruimtes zeshoekig gevormd omdat dat een zeer sterke vorm is en de ruimte efficiënt vult zonder ruimte te verspillen tussen de secties.

Ondanks de inherente gevaren van de maanomgeving is ons maankamp uitgerust om de astronauten te beschermen. Het kamp ligt 10 meter onder het oppervlak begraven, wat een natuurlijk schild vormt tegen schadelijke UV-straling en röntgenstralen die de zon tijdens uitbarstingen uitzendt. Op deze diepte is de basis ook beschermd tegen de zinderende hitte van de zon wanneer het maanoppervlak naar de zon is gericht. Bovendien is het kamp veilig voor meteoren. Door onder het maanoppervlak te liggen, biedt ons kamp de astronauten een veilige woonplek.

Net als astronauten in het ISS moet ook de bemanning in het maankamp haar water recyclen. Om gehydrateerd te blijven moeten astronauten hun urine en zweet recycleren. Er is een systeem van filters en chemische reacties nodig om dit ecosysteem mogelijk te maken. Verder zou het ijswater op de maan uit de kraters kunnen worden opgespoord en hergebruikt voor verdere watervoorziening.

Om te beginnen moet er voedsel van de aarde komen. Algen kunnen later worden gebruikt om zuurstof te produceren en onze bemanning te voeden. De grote plantenkweekruimte in het midden van ons station moet een verbinding vormen tussen de astronautenhabitats en een gemeenschappelijke voedsel- en luchtgenerator.

We hebben rond ons maankamp zonnepanelen gemonteerd die de elektriciteit moeten opwekken die we voor ons maankamp gebruiken. De zonnepanelen kunnen worden gedraaid om hun energie-efficiëntie te verzekeren.

Met de elektrolyse van water kunnen wij astronauten van zuurstof voorzien. Zoals gezegd zijn de algen en kweekkamers van planten ook belangrijke bronnen om de mens van lucht te voorzien. Een andere interessante benadering is de extractie van zuurstof uit de maangrond.

De voornaamste reden om astronauten naar de maan te brengen is om de geesten van de mensen te verruimen en de wetenschappelijke kennis van het heelal te vergroten.

De astronauten zullen de maanbodem onderzoeken om de structuur van de maan te ontdekken en meer te weten te komen over de geschiedenis ervan. Aangezien er op de maan geen andere menselijke activiteiten plaatsvinden en er geen kunstlicht is, kunnen de astronauten de kosmos beter in de gaten houden en sterren, planeten en sterrenstelsels waarnemen. Ze kunnen ook telescopen in het maankamp gebruiken om meteorieten of asteroïden op te sporen die op weg zijn naar de aarde. In de toekomst, wanneer het maankamp een gevestigde waarde is, kunnen er nog meer gebruiksmogelijkheden voor worden gevonden. Het zou bijvoorbeeld kunnen worden gebruikt om toeristen naar de maan te lokken. Het geld dat wordt verdiend met toeristische reizen kan worden gebruikt om extra verbeteringen aan het kamp te financieren, zoals de aankoop van extra wetenschappelijke apparatuur.

07:00 - wakker worden en trainen

08:00 - ontbijt klaarmaken door eten uit een zakje te persen en nieuw eten uit de 3D-printer printen voor de lunch

09:00 - heb een gesprek met aarde over het onderzoeksschema van de week

10:00 - systeemonderhoud, zodat het maankamp in leven kan blijven.

12:00 - eet de 3D-geprinte lunch met een bemanningslid

13:00 - reparatie kapotte apparatuur

17:00 - 20:00 - training en workout

20:30 - eten met de bemanning

21:30 - de familie op aarde bellen en iets in het dagboek van het maankamp schrijven