[42]

Ons maankamp zou de vorm hebben van een capsule/buis (de wanden moeten rond zijn om de luchtdruk te regelen) om in de ondergrond van de maan te kunnen blijven, waar alleen de "Lift Entrance", de zonnepanelen en de zonnecollectoren zichtbaar zouden zijn. Deze capsule zou bestaan uit negen hoofdafdelingen: de keuken, waar de voedingssupplementen zouden worden opgeslagen; de slaapzaal/woonkamer, waar de vijf opklapbare bedden zouden staan; vervolgens een gang met twee badkamers; daarna het communicatiecentrum met de Aarde; een ontsmettingsruimte die verbonden zou zijn met de "Lift Entrance" erboven, die de doorgang naar het maanoppervlak mogelijk maakt; daarmee verbonden zouden we het laboratorium hebben; dan de sportzaal, waar het team spiermassa zou kunnen kweken; nog een gang met twee toiletten; en tenslotte de broeikas, waar voedsel en zuurstof zouden worden geproduceerd. De zonnepanelen moeten zich boven het ondergrondse deel van Moon Camp bevinden om ze gemakkelijk te kunnen verbinden met de werkmaterialen die energie nodig hebben in het laboratorium. Naast de ondergrondse infrastructuur, die alle afdelingen verbindt, komt er aan de linkerkant een noodtunnel, voor het geval dat een van de afdelingen op de een of andere manier besmet of anderszins gevaarlijk is om te betreden.

Ons maankamp is ontworpen om in een lavatunnel (de natuurlijke structuur van de maan) te worden gebouwd, omdat die het zou kunnen beschermen tegen zonnestraling en het vallen van meteorieten. We wilden het ook dicht bij de zuidpool hebben, omdat de kans groter is dat we daar op een meer plaatselijke manier bevroren water vinden dan op de noordpool. Uiteraard moet ons maankamp zich bevinden aan de kant van de maan die naar de aarde gericht blijft, op die manier bevorderen wij een betere communicatie tussen onze natuurlijke satelliet en onze planeet, naast wat gereflecteerd zonlicht van de aarde gedurende de nacht en wat extra bescherming tegen meteorieten.

Om ons maankamp te bouwen, zijn robots nodig. Deze robots zouden de hele structuur in de lavatunnels moeten kunnen bouwen. Om de primaire structuur van onze maancapsule te bouwen, dachten wij aan het gebruik van driedimensionaal grafeen, omdat dit een buitengewoon sterk materiaal is en tegelijkertijd licht, dus gemakkelijker te vervoeren naar de maan. Om deze grafeensteun te voltooien, zouden er cementwanden van maanregoliet overheen worden gebouwd, waarbij gebruik wordt gemaakt van de geologie van de maan zelf. Ten slotte zouden alle oppervlakken worden bekleed met grafeen in Mott-isolerende vorm, met uitzondering van de "Lift Entrance" en gebieden voor zonnepanelen en collectoren. Voor de genoemde gebieden dachten wij aan het plaatsen van een laag grafeenbatterijen in hun supergeleidende vorm over het maancement dat de eerste laag grafeen al bedekt. Vervolgens zou een laag vliegtuiggrafiet worden gebruikt, een bestendig materiaal dat zeer flexibel is en de elektrische stroom naar de grafeenbatterijen kan geleiden, en tenslotte zouden de foto-elektrische cellen, zonnepanelen en collectoren worden geïnstalleerd.

In een eerste fase zou het nodig zijn om water te verkrijgen via een reeds van de aarde meegebrachte reserve. Naarmate het onderzoek op de maan vordert, kan het worden verkregen via het in de ondergrond aanwezige maanijs en door de filtratie van urine

Net als water zullen de astronauten zich in een eerste fase moeten voeden met de middelen die van de aarde komen, maar ons plan is om in de kas aarde te brengen die rijk is aan minerale zouten, wat cyanobacteriën, insecteneieren en ook wat visseneieren om met behulp van aquaponics meer divers voedsel te kunnen kweken. In aanvulling op wat reeds is vermeld, zouden de uitwerpselen worden gedesinfecteerd en vervolgens naar de kas worden gestuurd om te worden gebruikt als natuurlijke mest.

De energie wordt niet alleen geleverd door zonnepanelen, maar ook door zonnecollectoren waarmee de astronauten de temperatuur in de capsule kunnen regelen. Daarnaast zou de sportzaal een andere energiebron zijn, aangezien de astronauten regelmatig fysieke oefeningen moeten doen; deze energie zou worden opgeslagen in batterijen.

Zuurstof zou, net als water en voedsel, aanvankelijk uit een reserve moeten worden verbruikt totdat cyanobacteriën en planten (uit de kas) voldoende zuurstof gaan produceren voor alle mogelijke uitgaven.

[54]

Een ondergronds maankamp zal een natuurlijk schild zijn om de astronauten tegen het gevaar te beschermen. Lavatunnels zouden beschermde gangen voorstellen, vrij van temperatuurschommelingen, schadelijke straling en meteorieten. Het zal effectiever zijn dan welke aardse technologie dan ook.

Het enige dat aan de oppervlakte en blootgesteld moet zijn, is de ingang en de zonnepanelen.

Bovendien zal de ingang intrekbaar zijn, waardoor het energieverlies door zijn schaduw en de kans dat hij door meteorieten wordt geraakt, wordt beperkt.

In de structuur zelf wordt elke kamer van de aangrenzende gescheiden door een luchtsluis met een noodknop om die kamer te vergrendelen in geval van besmetting. Om in dergelijke gevallen beweging door de basis mogelijk te maken, komt er een noodtunnel naast de hoofdkamers.

Een dag op het Maankamp moet zijn als een dag in het ISS:

• 06h00-06h30 - Bemanning wordt wakker; ochtendhygiëne, ontbijt, nieuws kijken, dagelijkse samenvatting lezen, ochtendvoorbereiding op het werk.
• 07h30 - Ochtendvergadering over de planning; werk (laadvermogen, systeemonderhoud, operatievoorbereiding, oefening)
• 12h00 - Lunch; Werk (nuttige ladingen, systeemonderhoud, operatievoorbereiding, oefening)
• 19h00 - Avondconferentie over de dagelijkse planning; persoonlijke tijd voor diner, e-mail, ontspanning, avondhygiëne
• 22h00 - Bemanning gaat slapen

De dagelijkse routine moet omvatten: twee uur lichaamsbeweging geplande taken om de 5 minuten (elke taak moet een schriftelijke procedure hebben die de astronauten kunnen volgen) en ook geplande maaltijden (middagmaal). Het totale aantal werkuren moet elke dag worden geteld om ervoor te zorgen dat de astronauten niet tot het punt van uitputting worden gebracht. Soms zijn er bij een taak twee of meer astronauten nodig en een van de astronauten moet de commandant zijn, die indien nodig verantwoordelijk is voor het nemen van beslissingen (samen met iemand die op aarde is) voor de astronauten.

De taken moeten steeds anders zijn om de tijd te benutten en verschillende dingen te bestuderen. Overdag zouden ze de maan kunnen verkennen en monsters verzamelen om te analyseren, en 's nachts zouden ze die monsters in het laboratorium kunnen analyseren.