[42]

Στο έργο μας, εστιάσαμε στην πολυλειτουργικότητα της βάσης. Το όνομά της θα είναι "A. Hoffmann Moon Camp Base", ως φόρος τιμής για τον σπουδαίο πολωνό μηχανικό. Η πρώτη από αυτές σε σχήμα ορθογωνίου εκτελεί τη λειτουργία μιας φάρμας στην οποία τελικά θα πρέπει να υπάρχουν φυτά που καλλιεργούνται σε aquaponica και ψάρια που βοηθούν στην αναπαραγωγή των φυτών. Η υδραυλική αναπαραγωγή θα μας επιτρέψει να χρησιμοποιούμε σωστά επεξεργασμένες ακαθαρσίες σε λιπάσματα, να απομακρύνουμε την περίσσεια διοξειδίου του άνθρακα από τον αέρα και τα φυτά θα ζουν σε συμβίωση με τα ψάρια, γεγονός που θα μειώσει τη συχνότητα παροχής από το έδαφος. Στη δεύτερη, σχεδιάζουμε να δημιουργήσουμε μια κύρια βάση που θα περιέχει εργαστήρια και μια εκτεταμένη κοινωνική ζώνη που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, γυμναστήρια, ένα δωμάτιο ανάπαυσης και προσωπικές καμπίνες για τους αστροναύτες που θα διατηρούν τα μέλη του πληρώματος στην καλύτερη ψυχοφυσική κατάσταση. Τα κτίρια θα συνδέονται μεταξύ τους με διαδρόμους που θα συνδέονται με κλειδαριά που θα επιτρέπει την έξοδο από τη βάση χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ατμόσφαιρα. Οι στέγες των κτιρίων καλύπτονται από ηλιακούς συλλέκτες που τροφοδοτούν ολόκληρη τη βάση.

Κοντά στον Βόρειο Πόλο υπάρχουν κρατήρες, τα χαρακτηριστικά των οποίων είναι πολύ σημαντικά για την επιλογή της σωστής τοποθεσίας. Θα τοποθετήσουμε τη βάση μας δίπλα σε έναν από αυτούς. Το πρώτο σημαντικό στοιχείο είναι μια μεγάλη πρόσβαση στο φως. Οι πλαγιές ορισμένων κρατήρων στην περιοχή αυτή φωτίζονται πάντα (εκτός από τις σεληνιακές εκλείψεις). Η τοποθέτηση των πάνελ στην πλαγιά θα επιτρέψει πολύ αποτελεσματική και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκθεση. Ως αποτέλεσμα, θα λειτουργούν πολύ αποτελεσματικά, φορτίζοντας τον εξοπλισμό συνοδείας της αποστολής (συμπεριλαμβανομένου του ρόβερ) και τις μπαταρίες της βάσης σχεδόν χωρίς διακοπή. Η δεύτερη σημαντική πτυχή είναι η διαθεσιμότητα του νερού, η οποία θα μας επιτρέψει να παραμείνουμε περισσότερο καιρό στο φεγγάρι. Οι περιφερειακοί κρατήρες που δεν εκτίθενται στο ηλιακό φως έχουν παγωμένο νερό. Είναι ασφαλές για πόση μετά από φιλτράρισμα. Αναπτύσσεται επίσης μια μέθοδος λήψης καυσίμων από το νερό, την οποία θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε κατά τη διάρκεια της αποστολής. Ένα άλλο πρόβλημα στο φεγγάρι είναι ο ημερήσιος κύκλος του (δηλαδή η μέρα και η νύχτα διαρκούν δύο εβδομάδες). Η θέση της βάσης στην πολική ζώνη θα μας επιτρέψει να το αποφύγουμε αυτό.

Σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε τη βάση μας από προκατασκευασμένα στοιχεία κατασκευασμένα από ελαφριά και ανθεκτικά υλικά, π.χ. αλουμίνιο αεροπορίας, ίνες άνθρακα, ίνες γυαλιού. Τα στοιχεία θα είναι εξοπλισμένα με ειδικές κλειδαριές που θα εξασφαλίζουν τη στεγανότητα των συνδέσεων μεταξύ των στοιχείων. Τα στοιχεία της βάσης πρέπει να φέρουν ανάλογη σήμανση που θα επιτρέπει την κατασκευή με ελάχιστο αριθμό συναρμολογητών. Τα προκατασκευασμένα στοιχεία θα σταλούν στο φεγγάρι με τη χρήση πυραύλων, καθώς και ενός σεληνιακού οχήματος εξοπλισμένου με πλαίσιο που θα επιτρέπει τη μεταφορά των στοιχείων στην επιφάνεια και την κατάλληλη τοποθέτησή τους στη θέση τους για την κατασκευή της βάσης. Το νερό για την υδατοκαλλιέργεια θα παραδίδεται με τη μορφή δεξαμενών οξυγόνου και υδρογόνου, επί τόπου θα συνδυάζεται σε νερό και ψάρια με τη μορφή αυγών έτοιμων για επώαση. Το νερό θα ληφθεί αργότερα από πάγο από κρατήρες στη Σελήνη.

Θα συλλέγουμε νερό από τα ψυχρά μέρη της Σελήνης για να λιπαίνουμε το έδαφος στα πράσινα σπίτια. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, νομίζω ότι θα είμαστε σε θέση να συλλέγουμε νερό από τον παραγόμενο αέρα και τα φυτά. Θα πρέπει να το κάνουμε πιο θρεπτικό στα εργαστήρια προσθέτοντας π.χ. άφθονο μαγνήσιο, νάτριο, σίδηρο και διάφορα μέταλλα.

Η πρόβλεψή μου είναι ότι η διατροφή μας θα πρέπει να είναι χορτοφαγική, διότι δεν φαίνεται να έχει νόημα να εκτρέφουμε ζώα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, όταν οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για οξυγόνο, νερό και τροφή. Στο πράσινο σπίτι μας θα υπάρχει ξεχωριστός χώρος για τα διατροφικά φυτά, όπως για παράδειγμα τα όσπρια (πολλές φυτικές ίνες), οι πατάτες (παρέχουν πληρότητα) και διάφορα είδη πολύτιμων λαχανικών και φρούτων.

Σκεφτόμαστε να χρησιμοποιήσουμε φωτοβολταϊκά πάνελ. Επίσης, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε γεννήτριες ενέργειας σε συσκευές και μηχανήματα που προάγουν την κίνηση με μηχανική δύναμη, όπως για παράδειγμα τα ποδήλατα σταδίου στα γυμναστήρια. Τα Ρόβερ θα τροφοδοτούνται από φωτοβολταϊκάπάνελ στις οροφές τους με αποτέλεσμα να μην καταναλώνουν το ρεύμα που συλλέγεται για το στρατόπεδο.

Για την παροχή οξυγόνου στη Σελήνη θα δημιουργούσα θερμοκήπια με πολλά φυτά όπως: αλοέβερα, φτέρη, δρακίνα ή φοίνικες. Παράγουν πολύ οξυγόνο ακόμη και σε δύσκολο περιβάλλον.
Αυτά τα πράσινα σπίτια θα είναι η καρδιά μιας εγκατάστασης που θα συνδέει όλα τα κτίρια (σπίτια, βιομηχανίες κ.λπ.) και θα βρίσκεται στο πιο ηλιόλουστο μέρος του στρατοπέδου.
Το χώμα θα πρέπει να δημιουργηθεί σε εργαστήρια στο φεγγάρι, διότι είναι αδύνατο να μεταφερθεί τόσο μεγάλη ποσότητα χώματος από τη Γη.

[54]

Η ασφάλεια θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στο σχεδιασμό μιας τέτοιας αποστολής. Ας ξεκινήσουμε με τους κινδύνους που περιμένουν τους αστροναύτες στο φεγγάρι. Το σοβαρότερο πρόβλημα θα ήταν η κοσμική ακτινοβολία, η οποία θα μπορούσε να μειωθεί με τη θωράκιση της βάσης και των στολών. Οι αστροναύτες θα ήταν περισσότερο προστατευμένοι στη βάση, και οι εργασίες μετρήσεων θα μπορούσαν να εκτελούνται από τηλεχειριζόμενα ρομπότ, ενώ οι αστροναύτες θα έβγαιναν λιγότερο συχνά στην επιφάνεια της ασημένιας σφαίρας. Η χρήση των ρομπότ μείωσε επίσης τον κίνδυνο πτώσης κατά την εξερεύνηση σε έναν κρατήρα και δεν θα εξέθετε τους αστροναύτες στην εξάπλωση της σκόνης που προκαλεί φλεγμονή και ουλές στους πνεύμονες, ενώ η μακροχρόνια έκθεση σε αυτή τη σκόνη καταστρέφει τους πνεύμονες και τα εγκεφαλικά κύτταρα. Οι αστροναύτες θα πρέπει επίσης να είναι σίγουροι για την ασφαλή επιστροφή τους στο έδαφος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης που θα συμβεί στη βάση και δεν θα είναι κατάλληλη για παραμονή. Θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα γρήγορου ταξιδιού και ένα μέρος όπου, αν χρειαστεί, θα μπορούν να καταφύγουν μέχρι να σταλεί η ομάδα διάσωσης.

Τα κύρια καθήκοντα της αποστολής στο φεγγάρι θα είναι η μελέτη της δομής της επιφάνειας του φεγγαριού και η ανάλυση της σύνθεσής του. Οι αστροναύτες πραγματοποίησαν μια σειρά αναλύσεων παραμέτρων από αισθητήρες όπως οι σεισμογράφοι. Θα διερευνούσαν επίσης τη δυνατότητα χρήσης και εξαγωγής νερού που βρίσκεται με τη μορφή πάγου στο φεγγάρι. Πρώτα απ' όλα, να εξετάσουν αν είναι κατάλληλο για κατανάλωση ή ακόμη και για βιομηχανική χρήση. Οι αστροναύτες θα μελετούσαν επίσης τις επιπτώσεις της χλωρίδας και της πανίδας στο διάστημα. Από καιρό σε καιρό, οι ηλιακοί συλλέκτες θα πρέπει να συντηρούνται για να βελτιώνουν την αποδοτικότητά τους. Μετά από όλες αυτές τις δραστηριότητες οι αστροναύτες θα πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους, δηλαδή να εκτελούν βασικές ασκήσεις στο γυμναστήριο, ώστε να μη μειωθεί η μυϊκή μάζα. Η εντατική εργασία θα πρέπει επίσης να καλύπτει ολόκληρο το εργαστηριακό σύστημα, όπου οι αστροναύτες θα πρέπει να φροντίζουν τα φυτά, τις καλλιέργειες ή τα ζώα που διαμένουν σε αυτά, ποτίζοντας τις καλλιέργειες και ταΐζοντας τα ζώα. Οι αστροναύτες δεν θα είχαν επίσης πολύ ελεύθερο χρόνο για να επικοινωνήσουν με την οικογένειά τους στη γη και να τους μιλήσουν για κάποιο χρονικό διάστημα. Θα είχαν επίσης πρόσβαση σε στοιχεία ψυχαγωγίας, όπως επιτραπέζια παιχνίδια και κονσόλες για την ενσωμάτωση της ομάδας. Οι αστροναύτες θα έπρεπε επίσης να φροντίζουν για την καλή διανομή και μερικές φορές να προετοιμάζουν το φαγητό για ολόκληρη τη μονάδα. Στα επόμενα στάδια της σεληνιακής αποστολής, οι αστροναύτες θα άρχιζαν να δοκιμάζουν όλα τα δείγματα που θα έπαιρναν μόνο στο εργαστήριο, επειδή η ημέρα δεν διαρκεί ολόκληρο τον γήινο μήνα, πράγμα που σημαίνει ότι η ίδια μακρά νύχτα διαρκεί περίπου 4 εβδομάδες.