We hebben ons kamp Challenger genoemd ter ere van het Amerikaanse Shuttlecraft dat in 1986 explodeerde, slechts enkele minuten na de lancering, waarbij twee burgers en vijf astronauten om het leven kwamen. Een lerares, Christa McAuliffe, 38, was aan boord van de shuttle tijdens de explosie. We besloten onze raket Christa te noemen om haar leven en werk te eren.

Onze Maanbasis zal elke vier maanden plaats bieden aan vier astronauten. Onze basis heeft een zelfvoorzienend levensreddend systeem, dat geautomatiseerd is en bijna vijf seconden na een levensbedreigende noodsituatie zal reageren. De basis zal dienen als podium voor Human Exploration. Ons belangrijkste doel is om de astronauten te laten wennen aan de omstandigheden in de ruimte en om de grenzen van de menselijke kennis te verleggen.

Dicht bij de Maanpolen

We hebben besloten om onze maanbasis dicht bij de maanpolen te installeren. De rotatieas van de maan staat zo dicht bij loodrecht op het eclipticavlak dat de straal van de poolcirkels van de maan minder dan 50 km is. Het is aannemelijk dat er energiecentrales worden geplaatst, zodat er ten minste één aan zonlicht wordt blootgesteld, waardoor de basis van elektriciteit kan worden voorzien. Het is ook bekend dat de polen van de maan water bevatten, om te overleven zouden de kraters kunnen worden ontgonnen om water te winnen. Op de polen variëren de temperaturen van -50 C tot 0 C, voldoende fijn om menselijk leven te ondersteunen.

Maanregoliet in 3D-printers zal worden gebruikt voor het geraamte van de gebouwen. Een deel van de materialen zal vanaf de aarde worden getransporteerd en een deel zal bestaan uit maanaarde en -stof. De rest van de structuur van de basis wordt opgeblazen. Sommige structuren zullen worden gemaakt van gehard glas. De constructies boven de grond zullen 2 lagen buitenmetaal hebben die een beschermende functie hebben, dit zal zorgen voor minder slachtoffers in de structuur en de veiligheid van de bemanning. De structuren onder de grond worden meestal gevormd met behulp van lavabuizen. Verschillende kamers zullen ondergronds met elkaar verbonden worden door opblaasbare buizen.

De bemanning krijgt water uit de ondergrondse ijslagen in de kraters. De kraters zullen worden ontgonnen voor water, het ijs zal worden gesmolten en vervolgens zal het water worden gefilterd op ongezonde of giftige stoffen die de bemanning zouden kunnen schaden. Om een veilige en permanente watervoorziening te garanderen, wordt het water gefilterd en hergebruikt door de astronauten.

Om wekelijks transport van de aarde te besparen, zou binnenkweek en het kweken van gewassen de voedselvoorziening voor de bemanning kunnen garanderen. Aeroponics en Vertical Farming zijn twee manieren om gewassen en planten te kweken, zoals algen, tomaten, radijs, aardappelen, kruiden en andere groenten. In experimenten probeert de bemanning andere groenten te kweken onder gecontroleerde omstandigheden.

Er zal een kleine kernreactor worden geïnstalleerd om een permanente stroomvoorziening te garanderen. Een andere bron van elektriciteit zullen de zonnepanelen zijn, die in het zonlicht worden geplaatst om 24 uur per dag stroom te leveren. De draaiende as van de maan zal helpen om een betrouwbare toevoer te garanderen. De nucleaire reactor wordt elke drie weken gecontroleerd om de veiligheid van de bemanning te garanderen. In de 7 uur dat de reactor niet werkt, zullen de zonnepanelen aanslaan en fungeren als de primaire energiebron van de basis.

Er zijn een paar manieren om te zorgen voor een gezonde luchttoevoer voor de astronauten op de maan. Een daarvan is het kweken van planten, planten zijn de primaire bron van zuurstof op aarde, op de maan zouden ze kooldioxide opnemen en verse zuurstof afgeven. Een andere manier zijn algen, die in een compatibele tank kunnen worden gehouden en net als planten het proces van fotosynthese uitvoeren, waardoor gezonde luchtomstandigheden voor het leven aan boord worden gegarandeerd. Zuurstof en waterstof kunnen worden gebruikt om water te maken, en vervolgens kan water worden geëlektrolyseerd om waterstof en zuurstof te maken.

Een dag op de maan zal vergelijkbaar zijn met een dag op aarde. De basis zal de wereldtijd volgen. De bemanning wordt om 6 uur 's ochtends wakker. Ze hebben een half uur om hun ochtendhygiëne te doen en een half uur om hun ontbijt te maken. Tot half negen hebben ze tijd om te ontbijten en hun plannen te bespreken. Om half negen moeten ze zich bij de aarde melden met hun plannen. Daarna heeft de bemanning een half uur om te oefenen. De werktijden beginnen vanaf 9 uur 's ochtends. Van de astronauten wordt verwacht dat ze experimenten plannen en uitvoeren, verslag uitbrengen van hun bevindingen en hun resultaten vastleggen. Om half één 's middags is er lunchpauze, die een uur duurt. Om 14.30 uur moeten de astronauten een uur oefenen in de gymzaal, daarna gaan ze verder met hun experimenten tot 18.30 uur. Om 19:00 uur zullen ze dineren, wat een uur zal duren. Om 20:30 uur zullen ze verslag uitbrengen op aarde. Daarna heeft de bemanning anderhalf uur vrije tijd, waarin ze kunnen ontspannen of contact kunnen opnemen met hun familie. De astronauten worden om 22.00 uur in bed verwacht. Net als in het ISS zullen de astronauten op zaterdag een schoonmaakdag hebben. En de zondag is vrij. De taken zullen per persoon verschillen op basis van hun capaciteiten.