Ons maankamp is een toeristische, militaire en onderzoeksbasis op de zuidpool van de maan. In dat gebied kunnen we veel natuurlijke bronnen vinden om onze basis te laten werken. Er komen acht koepels, vier in de grond en de andere op de grond.
Op de grond: Een is waar onze astronauten gaan slapen en koken. Een andere is ons observatorium, (vooral voor toeristen), een andere voor de groentetuin en last but not least onze garage en het landingsplatform. (In de garage bevinden zich de luchtvoorraden) en het landingsplatform.
In de ondergrond: Dit is onze mijnafdeling en onze laboratoria, elk wetenschappelijk experiment/studie zal hier plaatsvinden. We gaan hier Titanium winnen en verfijnen. Later transporteren we het naar de Aarde.
Dingen om rekening mee te houden:
- We gaan toeristen een bezoek brengen aan de Apollo XI landingszone.
-Onze mijnenbasis kan ook bezocht worden.
-We gaan een kleine viskwekerij hebben, waar we vis gaan laten groeien, astronauten en toeristen (toeristen betalen een extra prijs) zullen verse vis kunnen eten op de maan!
Kort gezegd is ons Moon camp ontworpen om inkomsten te genereren en aan het eind zullen de kosten van de bouw, het vervoer en het onderhoud worden verrekend.

Dicht bij de maanpolen

De locatie van het maankamp is in het Aitken-bekken, dat wil zeggen dicht bij de zuidpool van de maan.

We hebben deze locatie gekozen omdat ze dicht bij de zuidpool van de maan ligt. In dit gebied zijn er meer uren licht, die we kunnen gebruiken om de zonnepanelen aan te drijven. Deze zullen energie leveren aan de maanbasis. Ook omdat in de bodem en de onderste laag van het Aitken-bekken een overvloed aan mineralen zit die ijzer, titanium, thorium enz. bevatten.
Dat halen we eruit voor de handel.

De modules en de gangen worden op aarde gemaakt. Daarna sturen we ze naar de maan, waar ze worden geassembleerd.
De materialen die we gaan gebruiken zijn: Aluminium voor de verdere bekleding van de basis, onder de aluminiumlaag komt een laag keramische vezels als tweede verdediging tegen schokken, Polymeren met resistente koolstofvezels om straling te kunnen weerstaan, Titanium voor de basisleidingen, silicium voor de basisramen omdat zij een hoge weerstand hebben.

We halen water uit het ijs in de schaduw van de krater en uit ondergrondse ijsafzettingen. Al dit water wordt gefilterd om eventuele giftige stoffen in het water te verwijderen, zodat het veilig is om te drinken en voor wetenschappelijke doeleinden kan worden gebruikt. We zouden de waterverspilling verminderen door het water te recycleren en alle onzuiverheden en verontreinigingen te filteren die de gezondheid van de astronaut zouden kunnen schaden.

Het voedsel kunnen we verdelen in drie fasen. In de eerste fase worden ze gevoed met het voedsel uit de raket.
Totdat de gewassen volledig operationeel zijn, dankzij de meststof uit de menselijke stoelgang en een reactie van 1l urine en 2l water. En de derde fase is het voedsel uit de viskwekerij, waar de vissen kleine hoeveelheden vlees en menselijke darmbewegingen eten.
Tenslotte het samenvoegen van de drie (producten van de raket, de boomgaard en de viskwekerij)
op deze manier worden de astronauten voorzien van een gezond dieet.

Ons maankamp zou vierenzestig zonnepanelen hebben om onze basis te voorzien van alle stroom die nodig is om alles goed te laten werken. Elk zonnepaneel zou een media van 500W genereren, zodat we 32.000W zouden hebben. Deze hoeveelheid energie zal onze basis kunnen voeden. Bovendien zou elk zonnepaneel een batterij hebben om de opgewekte energie op te vangen, uiteindelijk zouden de batterijen worden aangesloten op ons maankamp. De ramen zullen
fotovoltaïsch
cellen.

We zouden adembare lucht verkrijgen door waterelektrolyse, waarbij waterstof en oxigen worden geproduceerd, en we zouden ook planten gebruiken die niet alleen oxigen produceren en CO2 reduceren, maar ook de lucht zuiveren en niet te veel middelen nodig hebben om ze in stand te houden. We zouden ook zuurstof uit de aarde halen in geval van nood. Om het verbruik te verminderen zouden we zuurstof mengen met een paar gassen, want zuiver zuurstof is schadelijk voor de longen.

Om onze astronauten een veilige plaats te bieden zou onze kampkoepel bedekt worden met gehydrogeneerde boornitride nanobuisjes, beter bekend als BNNT. Deze nieuwe technologie zou de stralingsdeeltjes absorberen die op het maanoppervlak inslaan. Omdat het een flexibel materiaal is, zouden we er astronautenpakken mee maken, waardoor ze comfortabel en vooral veilig zijn. Over het geheel genomen zouden onze astronauten door BNNT beschermd worden tegen kosmische straling en zonnestraling.

BEGINT ONZE REIS:
De astronauten zullen opstaan om 6:00, eerst zouden ze
kijk naar de parameters van het station, temperatuur, zuurstof, vochtigheid, om te controleren of alles in orde is.
Later konden ze wat oefeningen doen, na een kleine douche zouden ze klaar zijn om de toeristen op te halen om 7:30. (de toeristen blijven het weekend op de basis).
Op hun
aankomst op de basis,
astrounats maken een rondleiding voor toeristen over hoe de basis en de machines die nodig zijn om het te maken werken.Later zouden ze hen leren hoe ze werken, zoals
de onderzoeken die op de maan plaatsvinden.
Tussen de middag kregen ze verse ingrediënten, gehaald uit de boomgaard en de viskwekerij.
Astrounauten zouden de mijn ingaan om titanium te winnen. En om de toeristen te tonen hoe de mijn werkt. Later een andere groep die
is het controleren van de basis vanaf de oppervlakte,
zouden de toeristen ophalen en hen de werking van de zonnepanelen leren.
Na een korte pauze voor de rest van de toeristen zouden ze leren de Robert op een vlakke ondergrond te beheersen.
Bij het avondeten eten ze hetzelfde voedsel op een andere manier bereid. En ze gaan om 23:00 uur slapen.