Ons project is om te vertellen en te laten zien wat de wereld kan worden in een paar decennia

Shackleton krater

omdat met de hulp van dit kamp de aarde zich zal ontwikkelen en nieuwe technologieën zullen verschijnen...

Vloeibaar water kan zich niet op het maanoppervlak bevinden, omdat het onder invloed van zonlicht verdampt en vervolgens in de ruimte verstrooit. Sinds de jaren zestig bestaat echter de hypothese dat waterijs is opgeslagen in kraters aan de polen van de maan, waar de zonnestralen niet kunnen doordringen, of dat het zich op grote diepte bevindt.

Onlangs hebben wetenschappers ontdekt dat zelfs arme maanaarde met speciale kunstmest gewassen kan voortbrengen. Als het niet lukt om de maantuinen op te breken, kunnen astronauten planten kweken zonder kunstmatige grond...

De maan heeft geen normale atmosfeer. De maanzwaartekracht werd onderzocht door het effect ervan op de baan van de kunstmatige satellieten van de maan. Onderzoek van de Luna-10 en Lunar Orbiter

Wetenschappers van Cambridge hebben een reactor gemaakt die zuurstof uit maangrond kan produceren. Deze technologie kan de sleutel zijn tot de toekomstige ontwikkeling van onze satelliet.

Het gaat vooral om regoliet, en niet alleen omdat dat in overvloed aanwezig is op de maan. Natuurlijk materiaal kan worden gebruikt om de gebouwen van de basis te beschermen tegen zonnestraling, waarin een satelliet zonder atmosfeer "baadt", en ook als warmte-isolerend materiaal. Wetenschappers gaan de productie van banale stenen uit regoliet vaststellen

Ter bescherming zullen maanmodules worden gemaakt die duurzame materialen of andere technologieën zullen gebruiken ter bescherming tegen meteorieten en externe straling. Binnenin zullen leefomstandigheden worden gecreëerd en bewegen in speciale maanwandelaars

De meeste astronauten zullen besteden aan onderzoek en diverse experimenten omdat dit het belangrijkste werk op de maan is.