Veel onderzoekers denken dat de omstandigheden op aarde nogal moeilijk zijn door de vervuiling, de opwarming van de aarde en de voortdurende bevolkingsgroei. Zij zijn geïnteresseerd in onderzoek naar de omstandigheden op Mars, Venus en de Maan om vast te stellen welke daarvan gekoloniseerd kunnen worden. Ons team bestudeerde alle informatie over de maan, maakte een onderzoeksplan en is nu klaar om er voor vijf jaar heen te gaan. Wij willen ons op de maan vestigen in de hoop dat het op een dag ons nieuwe thuis wordt en wij van daaruit onze onderzoekers kunnen voortzetten.

Dicht bij de Maanpolen

Het is de beste plaats om lang te leven omdat we er waterijs kunnen vinden, in de kraters van de bodem. Bovendien zijn we van plan onze families in de toekomst mee te nemen, dus moeten we zo vaak mogelijk communiceren. De polen van de maan zijn de beste plaatsen voor communicatie, zonder extra satellieten. En de laatste maar niet de minste reden is dat er een constante energie van de zon is die perfect is voor het leven van mensen en planten en voor de werking van de elektriciteitscentrale.

We zullen veel water nodig hebben voor onze dagelijkse activiteiten en watervoorraden die uit de aarde worden aangevoerd zullen niet genoeg zijn. Dus moeten we waterijs winnen, smelten, filteren en gebruiken. We winnen het ijs met een graafmachine, smelten het in afgesloten containers onder druk en behandelen het met performante waterzuiveringssystemen.

We moeten een grote hoeveelheid voedsel van de aarde meenemen: bevroren groenten, fruit, vis en veel blikvoer. Maar we krijgen ook wortels en zaden van groenten op de Maan die we in de kas willen planten. De planten zullen ons op termijn vers voedsel en vitamines geven.

De belangrijkste energiebron zal de zon zijn. Wij zullen een krachtcentrale bouwen met vele zonnepanelen, met een oppervlakte van ongeveer 4 000 m2 . Deze centrale zal energie leveren voor al onze apparaten, robots, machines en toestellen die binnen of buiten het kamp worden gebruikt. Voor de bouw van de centrale zullen we een radio-isotoop thermo-elektrische generator gebruiken om de nodige energie te produceren. We zullen ook opslagbatterijen gebruiken voor de landrover, de robots en de apparaten die we ver van het kamp gebruiken.

Zuurstof is essentieel om te ademen en we hebben er veel van nodig, dus dragen we zuurstof onder druk van de aarde. Vervolgens produceren we zuurstof met behulp van elektrolytische apparaten en het afvalwater dat we niet schoon genoeg konden maken om te worden hergebruikt. De hoeveelheid zuurstof geproduceerd door elektrolyse is nog steeds erg klein. Door een grote kas te bouwen en zoveel mogelijk groenten te planten, hopen we dat we het probleem zullen oplossen en dat de planten genoeg zuurstof zullen produceren door fotosynthese.

Ons kamp zal boven de grond worden gebouwd en zich uitstrekken over een oppervlakte van 5 000 m² . De gebouwen staan dicht op elkaar en zijn verbonden met titanentunnels. Er is een centraal gebouw van 100 m²  waar wij wonen, een kas van 800 m² en een elektriciteitscentrale met een paar zonnepanelen op het dak, van nog eens 100 m². Er is ook een schuilplaats voor onze raket van 100 m²die als een stompe con verschijnt. Ondergronds is er een cylyndrisch gebouw met aparte tanks voor water, zuurstof, afvalwater en afval. Beneden zijn er ook de systemen voor de behandeling van het afvalwater en die voor de recyclage en verwerking van het huisvuil. Al onze constructies zijn gemaakt van regolith, titanium (voor daken en tunnels), glas (voor de kas en ramen) en staal. We zijn van plan een 3D-printer en het stof van regolith te gebruiken als belangrijkste bouwmateriaal, zodat we veel bakstenen kunnen maken. Het hoofdgebouw heeft een grote slaapkamer, een badkamer, een gymzaal, een woonkamer, een keuken en een opslagruimte voor het voedsel. De krachtcentrale heeft ook een laboratorium, een centrale controlekamer en een opslagruimte voor apparaten, toestellen en machines. De stompe kegelvormige garage heeft een automatisch dak dat opengaat als de raket gelanceerd moet worden. Op het dak van de centrale staan slechts enkele zonnepanelen, waarvan de meeste verspreid over het kamp liggen, op een oppervlakte van ongeveer 3 900 m².

We moeten dikke muren en daken bouwen die ons zowel tegen meteorieten als tegen straling beschermen. We kunnen ze zo dik maken als we willen, zolang we maar overal regoliet kunnen vinden. De tunnels die de gebouwen verbinden, worden gemaakt van titaan omdat dat een zeer resistent materiaal is en worden van binnen bekleed met polyethyleen. De tunnels stellen ons in staat om beschermd van het ene gebouw naar het andere te gaan, zonder onze kostuums aan te trekken. We proberen slechts korte periodes naar buiten te gaan, alleen als we onderzoek moeten doen, omdat we weten hoe gevaarlijk straling is. De kas en de planten erin zijn uiterst belangrijk voor het voedsel en de geproduceerde zuurstof en we moeten ze goed beschermen. Het dak van de kas is dubbel en combineert vierkante vlakken lood en glas die op een stalen structuur zijn geplaatst als een schaaktafel. Het glas zorgt ervoor dat de zonnestralen de kas binnenkomen en het lood absorbeert de straling en zorgt voor schaduwplekken boven de planten, zodat ze beschermd worden als de zon te fel schijnt.

Ons team bestaat uit 4 astronauten. Zij kunnen het hele werk in het kamp doen omdat ze allemaal vaardigheden en kennis hebben op verschillende gebieden. Een van hen is de manager, de ander is dokter en de anderen zijn arbeiders.

De dokter moet elke ochtend vroeg opstaan. Hij gaat naar de badkamer, neemt een douche en doet daarna gymnastiekoefeningen. Hij moet dagelijks de gezondheidstoestand van de anderen controleren, dus ontmoet hij hen en meet hun temperatuur en bloeddruk. Hij schrijft de resultaten van alle metingen op. Dan gaat hij naar de keuken en maakt het ontbijt klaar. Ze ontbijten allemaal en gaan dan aan het werk. De dokter doet de afwas en werkt het gymprogramma voor iedereen uit. Dan stelt hij het menu op en gaat hij koken. Tussen de middag ontmoet hij de anderen in de keuken, luncht en praat over hun werk en de problemen die ze hebben opgelost. Hij rust een uur en gaat dan met een van de arbeiders naar de kas. Ze controleren de gewassen en verzamelen de nodige groenten en bladeren. Ze komen terug in het gebouw en trekken hun kostuums uit. De dokter gaat naar de keuken, wast de groenten en bewaart ze in de koelkast. Dan gaat hij naar de woonkamer en zoekt in de boeken nieuwe recepten voor de toekomstige maaltijden. s Avonds gaat hij terug naar de keuken, maakt het eten klaar en eet met de anderen. Tenslotte neemt hij een bad en gaat naar bed.