maan_kamp
ontdekking interactief beeld

De inschrijvingen zijn gesloten

Om astronauten in staat te stellen gedurende lange perioden op de maan te blijven, moeten in de toekomst nieuwe infrastructuren worden ontwikkeld om belangrijke uitdagingen het hoofd te bieden. Dergelijke uitdagingen omvatten bescherming tegen straling en meteorieten, energieproductie, de winning en recycling van water, voedselproductie en nog veel meer. Het Moon Camp Challenge nodigt leerlingen uit om de maan te verkennen en enkele van de problemen te ontcijferen waarmee toekomstige astronauten te maken kunnen krijgen.

In Moon Camp Discovery heeft elk team de opdracht om slechts één onderdeel van een Maankamp 3D te ontwerpen met Tinkercad. Teams kunnen kiezen voor het ontwerpen van een:

- Maanlander

- Maanbasis

- Maanlander

- Raket

- Lunar Orbital Ruimtestation

 

Het ontwerp moet worden aangepast aan de omgeving van de maan en zo mogelijk rekening houden met het gebruik van plaatselijke hulpbronnen, bescherming bieden en/of woon- en werkfaciliteiten bieden voor de astronauten.

Moon Camp Discovery is een niet-concurrerend missie voor beginners. Alle teams die een inzending indienen die aan de richtlijnen voldoet, ontvangen een deelnamecertificaat en hun project wordt gedeeld op het online platform Moon Camp.

 

Wie kan deelnemen?

Deelname staat wereldwijd open voor leerlingen tot en met 19 jaar. Moon Camp Discovery wordt aanbevolen voor leerlingen van 6 tot 14 jaar. Deelnemende leerlingen moeten worden begeleid door een leraar, opvoeder of ouder.

Discovery Projecten Galerij 2020-2021

Hieronder vindt u enkele van de Moon Camp Discovery-projecten. Voor meer projecten bezoek de Moon Camp Discovery project galerij.

 

Team: Juno

Guadalcacín (Cádiz)    Spanje Categorie: Maanbasis
Externe link voor Tinkercad 3D ontwerp

Beschrijving van het project


1. In dit werk gaan wij ons maanbasismodel presenteren dat wij hebben bedacht.

Onze basis zou een ronde vorm hebben met een straal van 10 meter, wat 3141,5m2 en 4188m3 volume oplevert. Onze basis zou worden begrensd door een voor de maanomstandigheden geprepareerde koepel die ons werkgebied zou bedekken.

  1. Problemen en oplossingen van de maanbasis.
  • Zonnestraling.

Om het probleem van de zonnestraling aan te pakken hebben wij ervoor gekozen het buitenste deel van onze koepel te bedekken met doorschijnende fotovoltaïsche cellen die de zonnestraling omkeren.

  •  Bij het ontbreken van een maanatmosfeer in onze capsule zullen de basen waaruit de aardatmosfeer bestaat, worden ingevoerd. Een ander probleem in verband met de gasvormige laag die de maan mist, is ook het gebrek aan atmosferische druk waarvoor een eenvoudige oplossing bestaat. Op basis van de wet van de ideale gassen zouden wij slechts het aantal mol gassen moeten invoeren dat voldoende is om in het inwendige van de capsule een omgeving te hebben met een druk die vergelijkbaar is met die van de aarde.

Pv=nRT n= Pv/Rt n= (1atm*2094000 L)/(0,082 (atm*L)/(mol*K)*298K ) n=85693 mol

 

Voor een atmosfeer vergelijkbaar met die van de aarde zou er 80% N2 zijn, wat 68554,4 mol zou zijn, en nog eens 20% O2, 17138,6 mol.

Om de O2 te verkrijgen zou in de basis een O2-fabriek bestaan uit planktonpoelen. Deze heeft namelijk een hogere productie van O2 en verbruikt minder middelen en ruimte.

  • Energie

Om energie te verkrijgen op onze maanbasis zullen we twee methoden gebruiken.

  • Zonnepanelen

We zullen zonnepanelen gebruiken die vergelijkbaar zijn met die op aarde, maar aangepast aan de typische maanomgeving.

Daar komt nog een ongemak bij, de momenten waarop de Maan geen energie van de Zon ontvangt.

Hiervoor hebben we onze tweede methode om energie te verkrijgen, de elektriciteitspijpen.

  • Leidingen die elektriciteit opwekken

Deze uitvinding is gebaseerd op vacuümbuizen, dit om de weerstand van de lucht tegen de magneten, die later zal worden uitgelegd, op te heffen, waarin zich een draad bevindt van een geleidend materiaal. Deze draad is bedekt met een dunne film van TECAFLON PTFE (PTFE is een van de meest gebruikte en belangrijkste fluorpolymeren, en zeer nuttig in een groot aantal toepassingen, het heeft meestal de voorkeur voor glijdende toepassingen en vooral in omgevingen waar het onderdeel zal worden blootgesteld aan chemische belasting).

Om de wrijving van de draad tegen de magneet te verminderen.

Magneten draaien rond de draad en produceren zo elektriciteit, zoals vermeld in de wet van Maxwell inzake magnetodynamica (de beweging van een magnetisch veld in functie van een geleidend materiaal genereert elektriciteit). Om de efficiëntie van deze methode te verhogen, zijn de magneten van hoog vermogen en lage massa en worden zij door een mechanische procedure met hoge omwentelingen aangedreven.

  • Voeding

Het dieet van de astronauten zou gebaseerd zijn op groenten, waarvan zij de zaden en stekjes mee naar de maan zouden nemen, en op kippen, waarvan wij bevruchte eieren zouden nemen.

De helft van het erf zal worden gebruikt voor voedselplantages en het houden van kippen.

 

Aterras /2=Aveeteelt en landbouw=785,375m 2

Een deel van dat gebied zou worden bestemd voor de aanleg van zones met grond voor de groei van planten. En ook voor het houden van kippen in een minishok.

Dit alles zou overdekt zijn en verlicht worden door schijnwerpers die zonlicht simuleren, om te voorkomen dat het wordt beïnvloed door de verschillende momenten van zonlicht die zich op de maan voordoen.

Communicatie zou op aarde gebruikelijk zijn, gebaseerd op het gebruik van antennes.

 

 

  • Verlichting

Tijdens de momenten dat de maan zonlicht zou ontvangen, zou onze basis het gebruiken om de buitenkant te verlichten.

Wanneer dit niet mogelijk is zou een mechanisme worden geactiveerd waardoor onze beschermende koepel ook zal dienen om in de binnenruimten teslavee te verlichten.

  • Zwaartekracht

Geconfronteerd met het probleem van de zwaartekracht is de enige oplossing de constante training van astronauten om hun spiermassa niet te verliezen.


← Alle projecten

Andere projecten: