Het maankamp ziet eruit als een vijfpuntige ster, die onderling verbonden en zeer stabiel is. In de vijf hoeken bevinden zich de rustzone, de voedselcultuurzone, de grondstoffenverzamelingszone en de communicatiezone; in het middelste deel van de ster zijn twee niveaus, het bovenste voor de energiecontrolezone en het onderste voor de noodopvangzone. Om veiligheidsredenen werd de noodopvangzone ondergronds op de maan gebouwd, waar ook essentiële voorraden zoals voedsel en water werden opgeslagen, en de zones werden met elkaar verbonden, waardoor de onderlinge afstand sterk werd verkleind.

In de maan polaire regio, de maan polaire regio is ongeveer 70 tot 80 procent van de tijd in de zon, kan genoeg zonne-energie om energie te leveren voor het kamp, zijn er ook veel water ijs op de maan polen, kan voldoende water.

Als draagstructuur gebruiken we keramisch materiaal dat gevormd wordt door de maanaarde te verhitten in een elektrische oven op hoge temperatuur. Voor het afdichten wordt de maanaarde verhit tot gesmolten toestand. Voor de interne structuur wordt 3D-printtechnologie gebruikt.

De buitenkant van het maankamp wordt tegen straling beschermd door maanaarde en de binnenkant is omhuld met meerlaags warmte-isolerend, slijtvast en samengeperst composietmateriaal van hightech. Binnenin worden de temperatuur, vochtigheid en luchtdruk aangepast door een computer. Zuurstof wordt geproduceerd door de energiezone en wordt via het ventilatiesysteem naar alle ruimtes geleid. In geval van nood kun je je ook verstoppen in de schuilplaats voor noodgevallen om rampen en gevaren te vermijden. Als het gevaar langer duurt, kun je overwegen om de slaapcabine in te gaan voor een winterslaap.

Water: verwarmde maanaarde, die silicium en metaaloxiden bevat, met een gemiddelde massafractie van ongeveer 43% zuurstof. Theoretisch zou verhitting van de maanaarde tot meer dan 900 graden Celsius waterstof of koolstof in staat stellen om zuurstof uit mineralen te halen en te combineren met waterstof om water te vormen. Water zou ook kunnen worden verkregen door maanijs te verzamelen in permanent beschaduwde kuilen, het te snijden met een laser en het te verhitten met een rover.

Voeding: Begin met het eten van bewerkt voedsel en kweek later boerenkoolgroenten. Boerenkool groeit goed in kleine ruimtes en bevat de gemakkelijkst afbreekbare voedingsstoffen bij opslag. Biotechnologie werd gebruikt om chlorella met een hoog eiwitgehalte te kweken.

Stroom: voor stroomopwekking gebruiken we voornamelijk zonnepanelen. Er wordt ook gebruik gemaakt van de warmte die vrijkomt bij de verbranding van waterstof, dat wordt geproduceerd door elektrolyse van water.

Lucht: Zoals hierboven vermeld, kan zuurstof deels worden verkregen door de maanbodem te verhitten en deels door water af te breken.

Ons huidige maankamp wordt voornamelijk gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek, om het gebruik van grondstoffen op de maan te bestuderen, om het biologische ecosysteem te bestuderen dat geschikt is voor stabiliteit op de lange termijn en om de problemen van menselijke migratie naar de maan vandaag de dag te bestuderen.

Na het ontwaken in de ochtend deden de astronauten eenvoudige lichamelijke oefeningen. Na het ontbijt gingen ze de energiecontrolekamer binnen om de werking van het maankamp te controleren. Nadat ze gecontroleerd hadden of er niets aan de hand was, gingen ze naar de communicatieruimte op aarde om met het personeel op aarde te communiceren, de situatie te begrijpen en de missie van de dag te bepalen. Nadat de astronauten geleerd hadden om de grondstoffen van de maan te verzamelen, gingen ze het verzamelgebied binnen en bestuurden ze het voertuig om de grondstoffen van de maan te verzamelen. Daarna gingen ze terug naar het maankamp en naar het onderzoeksgebied.