Ons project is ontworpen voor de verkenning en wetenschappelijke, infrastructurele ontwikkeling van de maan. Ons doel is om het reliëf van de maan te maximaliseren. Met ijs van de maan kunnen we: water, zuurstof en brandstof krijgen, ook via zonnepanelen, die in het project worden voorgesteld, zullen we energie krijgen. 

Het maanreliëf stelt ons ook in staat de gewenste constructie te bouwen met een 3D-printer en materialen die van de maan worden gehaald. De atmosfeer zal worden geholpen door een systeem van hydrocultuur, waarmee we de door de mens vrijgekomen kooldioxide zullen omzetten in zuurstof, en de broeikas zal ons, naast andere functies, helpen bij de productie van voedsel. Om het leven op de maan te vereenvoudigen, zullen we rovers gebruiken, die de functie van transport zullen vervullen, en voor het transport van ijs zullen we een speciale machine gebruiken waarmee we ijs naar het reservoir kunnen vervoeren. We hebben twee voorbereidingsvluchten nodig met de Ariane 6 en de astronauten en kippen zullen aankomen met de vierde vlucht. 

Boven de krater is er een observatorium, een kosmodroom, een oranjerie met zijn waterreservoirs, rovers, zonnepanelen, en evacuatie-uitgangen. eronder komt een woon-onderzoekscentrum, dat bestaat uit de volgende ruimtes: toilet, magazijn, slaapkamer, onderzoeksruimte met moderne wetenschappelijke apparatuur. En er komt ook een extra kas onder de basis. Kortom, onze Maan SONATA De basis zal een multifunctionele plaats zijn voor verkenning en wonen, we hopen dat we toekomstige generaties zullen helpen bij de verkenning van zoiets groots als het heelal.

Het SETI Instituut heeft bekendgemaakt dat het een reeks kleine putten heeft ontdekt in een krater bij de noordpool van de maan. Door de lagere zwaartekracht op de Maan zouden de lavabuizen kilometers breed moeten zijn. Wat groot genoeg is voor 

om onze basis te bouwen. Het kamp komt op de noordoostelijke bodem van Philolaus Crater, waar de maanbuizen zijn ontdekt. In de eeuwig overschaduwde kraters zouden zich daaronder grote afzettingen van water kunnen bevinden die de kolonisten zouden kunnen oogsten. De hoofdbasis en het waterreservoir zullen ondergronds zijn, terwijl het observatorium en de bewegende voertuigen...

op het maanoppervlak. De noordpool heeft nog een ander voordeel: zonne-energie in de buurt. Die locatie zou ons toegang geven tot permanent zonlicht, dat we zouden gebruiken voor energieopwekking en productiestations voor 3d printen. Later willen we evolueren en grondstoffen en producten produceren die naar de aarde kunnen worden verscheept.

Om de basis te bouwen, sturen we modulaire onderdelen via draagraketten. Met die onderdelen kunnen dan verschillende constructies en voertuigen worden gebouwd. We brengen ook een robot genaamd "Razor" mee, die ontworpen is om maangrond te oogsten zodat astronauten ermee kunnen bouwen. Regolith zal worden gecombineerd met polymeren zoals plastics of harsen (die worden gerecycled uit het afval van bemanningsleden) om de grondstof voor het printen te creëren. We kunnen dat polymeercomposietbeton maken met het korrelige materiaal van de grond, of korrelig materiaal kan worden verhit en uitgetrokken tot een glasvezel die het materiaal echt sterk maakt, zoals koolstofvezel of Kevlar. Op deze manier kunnen we elk soort eenvoudige structuur maken die de bemanning nodig heeft, of het nu gaat om een habitat, een muur of een weg, of misschien een hangar. Ook meubels of andere dingen die ze nodig hebben. Ons land heeft een grote geschiedenis in het maken van svan (regio in Georgië) hoeden van vervilte wol, wat een van de belangrijke tradities is van de culturele identiteit van het Svan volk. Het materiaal waarvan de mutsen zijn gemaakt vormt een uitstekende thermische barrière. Onze voorouders gebruikten dit materiaal om 's winters in de sneeuw te slapen. De miljoenen kleine luchtzakjes kunnen lucht opsluiten en zo een thermische barrière vormen tegen de buitentemperatuur. Daarom hebben we besloten een van de materialen van ons nationale symbool te gebruiken als thermische isolator voor onze maanbasis.

Door ondergronds te leven, in de maantunnels, hebben we het voordeel dat we ons verbergen voor de straling van het oppervlak, het bombardement van micrometeorieten en de extreme temperaturen. Deze natuurlijke tunnels besparen hen het zware werk van het graven van de tunnel. De daken van deze tunnels variëren van 10 tot 90 meter. Dit zou genoeg zijn om ons te beschermen tegen zonne- en galactische kosmische straling. Door de binnenkant van de lavatunnel af te sluiten, voorkomen we dat er maanstof (dat gevaarlijk is voor elektronica) in de basis komt. Er zal een kunstmatige dag- en nachtcyclus zijn, die ervoor zorgt dat de planten/dieren zich normaal gedragen en de bemanningsleden hun slaap niet verstoren. De muren zullen stabiele niveaus van zuurstof en vochtigheid bevatten, zodat alle organismen een habitat hebben om in te overleven. Om ervoor te zorgen dat de bemanning mentaal gezond blijft, zal het contact tussen familie worden onderhouden en mag iedereen twee kilogram persoonlijke bezittingen meenemen.

Het water dat we aan de aarde onttrekken is een uitputbare bron. Maar we zullen dicht bij de noordpool zijn, waar het ijs is ontdekt. Daar boren we naar beneden met de planetaire vluchtige extractor PVEx) en verwarmen dan de kern beneden. Aan de binnenkant van de boorkern zitten verwarmingselementen, waardoor de vluchtige stoffen sublimeren en in het midden van de boorkern terechtkomen. Het water komt in de vorm van ijs. Dus, na het verzamelen en opslaan van ijs in een watertank zal zonne-energie worden verzameld en met een vergrootglas naar beneden worden gestraald zodat het water kan worden omgezet van ijs naar damp. Later zal dit gas door koude leidingen naar buiten gaan, zodat we het met een koud oppervlak kunnen opvangen en het water wordt. We houden dan een grote hoeveelheid water over, die gebruikt kan worden voor drinken, landbouw, hygiëne en raketbrandstof.

Net als op aarde wordt ruimtevoedsel geleverd in wegwerpverpakkingen. Koffie, thee, sinaasappelsap, zeevruchten, snoepgoed - alles komt van de aarde. Verder hebben we een kas, die betere, optimale omstandigheden creëert voor onze planten om te groeien. Er zullen aardappelen worden geteeld, die een goede hoeveelheid koolhydraten en vezels bevatten, alsook vitamine C, vitamine B6, kalium en mangaan; ook bonen voor B-vitaminen, kool voor vitamine C, A en K. Bovendien nemen we tien kippen mee, zodat we eieren krijgen, die belangrijk zijn voor de groei, het energiemetabolisme, de ontwikkeling van rode bloedcellen, het gezichtsvermogen en de gezonde werking van het zenuwstelsel.

Elektriciteit is een cruciale hulpbron omdat het team daarmee comfortabel kan leven, het station veilig kan bedienen en wetenschappelijke experimenten kan uitvoeren. Straling is de beste energiebron voor ruimtevaartuigen, vandaar dat we zonnepanelen zullen gebruiken. De zon is de belangrijkste energiebron voor satellieten, en daarom zijn op alle satellieten zonnepanelen gemonteerd. Zonnepanelen bestaan uit duizenden zonnecellen, gemaakt van silicium - een materiaal waarmee zonlicht kan worden omgezet in elektrische stroom.

De lucht en het water in het ruimtestation komen van de aarde. Water wordt ook gebruikt om zuurstof te produceren. We zullen zuurstof maken door elektriciteit door water te laten lopen. Met behulp van een proces dat elektrolyse heet en waarbij elektriciteit door water wordt geleid, kunnen de astronauten en kosmonauten de zuurstof van de waterstof scheiden. Bovendien zal de kas vol planten lucht produceren. Maar het grootste deel zal nog steeds afhankelijk zijn van zuurstofcilinders die van de aarde komen.

Er zijn verschillende motieven waarom we naar de maan willen. Ten eerste willen we vanaf de maan andere planeten observeren. Door het heelal vanaf de maan te observeren zullen we meer te weten komen over het sterrenstelsel. Bovendien is er geen atmosfeer op de maan en dus kunnen natuurrampen zoals onweer en zware regens het onderzoeksproces van andere planeten vanaf de maan niet verstoren. Het is dus een goed idee om een telescoop mee te nemen. Ook willen we onderzoeken of de bodem van de maan nuttig is voor landbouwdoeleinden, zoals het kweken van planten met behulp van het water van de maan, als dat er is. Last but not least is onze laatste wens om te ontdekken of er een mogelijkheid is om zonder moeilijkheden in dit gebied te leven. Dit is ons voornemen om naar de maan te gaan en we hopen dat we er nieuwe mogelijkheden kunnen ontdekken.

Nadat de astronauten wakker zijn geworden, kleden ze zich aan. De kleding is meestal wegwerpkleding die eens in de drie dagen wordt vervangen om het waterverbruik te verminderen. Ze poetsen hun tanden en douchen of vegen zich af met een natte doek. Om de herbevoorrading te minimaliseren is onze basis ontworpen om zoveel mogelijk te recyclen. Afvalwater van urine en vocht uit de lucht wordt ofwel gezuiverd en direct hergebruikt, ofwel door elektrolyse afgebroken om verse zuurstof te leveren. 

Elke astronaut krijgt drie maaltijden per dag, die uitgebalanceerd en calorierijk zijn, zodat zij hun dag kunnen beginnen en eindigen met een heerlijke maaltijd na een zware dag van werken en verkennen. 

Na het ontbijt moeten zij de ochtendconferentie met de grondstations bijwonen om hun dagelijkse opdrachten te bespreken: ofwel toezicht houden op experimenten, ofwel planten verzorgen, ofwel het maanoppervlak verkennen. 

Op het maanoppervlak zullen zij verkenningen doen rond een rijdende rover met een aangekoppelde astronautenstoel, buiten het kamp verbeteren, zoeken naar interessante plaatsen. Binnen de basis zullen de astronauten wetenschappelijke experimenten kunnen uitvoeren en het Maankamp bewaken - commando's doorgeven voor rovers, ontwerpen maken en testen voor 3D-printers van het productiestation. 

Een stof die niet wordt gerecycleerd is vast menselijk afval: het wordt verzameld, samengeperst en opgeslagen voor verwijdering. 

Over het algemeen zullen de dagen op de maan druk zijn - en wanneer zware apparatuur zoals EVA-pakken moeten worden verplaatst, kunnen ze ook uitputtend zijn. Dat een kist met wetenschappelijke uitrusting gewichtloos is, betekent niet dat hij zijn massa heeft verloren. Astronauten moeten trekken en duwen tegen de traagheid in, en zij werken vaak in vreemde houdingen waarvoor de menselijke spieren niet goed zijn aangepast. 

Fit blijven is zeer belangrijk om het spierverlies tegen te gaan dat wordt veroorzaakt door de minimale belasting als gevolg van de lage zwaartekracht. Elke bemanningslid moet twee uur oefenen. De basis is volledig voorzien van trainingsapparatuur. De bemanning heeft wat vrije tijd voor het slapen gaan. Deze uren zijn kostbaar: dan kunnen ze e-mails naar huis schrijven, dvd's kijken, boeken lezen of voor de lol zenden via de radio. Vóór de maannacht zal de bemanning de in de basis opgeslagen hulpbronnen en energie evalueren en nadenken over de dag. Tijdens de nacht zullen zij de waterstofniveaus in de gaten houden en indien nodig sommige systemen uitschakelen om ervoor te zorgen dat de basis stroom blijft leveren voor kritieke systemen zoals de levensvoorziening.