3.1 - Hoe zal uw maankamp de astronauten voorzien van duurzame toegang tot basisbehoeften als water, voedsel, lucht en elektriciteit?
Water: Wanneer de geladen deeltjesstroom van de zonnewind de maan raakt met een snelheid van 450 kilometer per seconde (of bijna 1,6 miljoen kilometer per uur), zullen ze het maanoppervlak rijk maken aan ingrediënten die water kunnen produceren.
Voedsel: Promotie van nylon riemen en polyethyleen voedselzakken die pakketten kunnen vastzetten, evenals apparatuur voor koelkasten en vriezers in het ruimtestation.
Energie: kernbrandstof met een lage concentratie levert energie voor de reactorkern en de warmte die door kleine kernreactoren wordt gegenereerd, wordt overgedragen aan het energieomzettingssysteem. Het energieconversiesysteem bestaat uit een generator die werkt op de thermische energie van de reactor
Lucht:na het verhitten en smelten van de maanaarde of het maangesteente vindt elektrolyse plaats en komt zuurstof vrij in de vorm van belletjes uit de smelt
3.2 - Hoe zal uw maankamp omgaan met het afval dat de astronauten op de maan produceren?
Afvalverwerking moet worden geclassificeerd: Met uitzondering van vloeistoffen die kunnen worden gezuiverd en gerecycled, kan het enige tijd duren voordat ander afval met het vrachtruimteschip wordt meegenomen.
Classificeren volgens gevaarniveau. Om de groei van bacteriën te voorkomen tijdens de opslagperiode van afval, zoals keukenafval, uitwerpselen en ander zeer gevaarlijk afval, moeten er tijdens de behandeling conserveringsmiddelen worden toegevoegd.
Zweet en uitgeademde waterdamp van astronauten kunnen worden gezuiverd tot drinkbaar gerecycled water, en urine kan ook worden opgevangen en verwerkt tot drinkbaar gezuiverd water.
3.3 - Hoe zal je maankamp communicatie onderhouden met de aarde en andere maanbasissen?
Met behulp van laserpropagatietechnologie, het opzetten van ruimtestations en contactstations op de grond, het bouwen van zenders om de gewenste informatie om te zetten in elektromagnetische golven via speciale coderingsmethoden voor verzending, het gebruik van ontvangers om dergelijke elektromagnetische golven te ontvangen en ze vervolgens te decoderen om informatie te verkrijgen, terwijl ingenieurs zorgvuldig communicatietaken plannen.