[42]

In het Moon Camp project zal het ontwerp van een zelfvoorzienend station worden getekend en zullen de problemen van bewoonbaarheid in de Aardse satelliet worden opgelost. Het doel is om te bereiken dat een groep geselecteerde astronauten zich optimaal kan vestigen in de basis met een wetenschappelijk doel om de twijfels en vragen over de Maan op te lossen.

Het is de bedoeling dat het landt in het gebied dat bekend staat als Oceanus Procellarum omdat het aan de dichtstbijzijnde kant van de maan ligt en dus gemakkelijk bereikbaar is. Omdat het gebied een maanzee is, ligt het in een depressie in vergelijking met het omringende gebied, wat zal helpen bij de bescherming tegen zonnestraling.

Het maankamp krijgt de vorm van een geodetische koepel die bestaat uit driehoeken met aluminium randen die later worden bedekt met een canvas van resistente polymeren. Deze stukken zullen in modules worden verzonden zodat ze gemakkelijk op de maan kunnen worden gemonteerd.

Water zal worden verkregen door gebruik te maken van de elementen die kunnen worden gevonden in de maanregoliet, de meest overvloedige bron op het maanoppervlak, via het proces van hydrolyse, aangezien de samenstelling van de maanbodem rijk is aan oxiden en waterstof.

Om voedsel te verkrijgen, zullen gewassen worden geteeld in een module die gescheiden is van het bewoonbaarheidsgebied, maar er vorm en structuur mee deelt. Om dit te bereiken wordt aarde van de Aarde aangevoerd, omdat deze rijk is aan mineralen en andere stoffen die gunstig zijn voor de groei van planten. Regoliet, dat inheems is op de maan, zal ook worden gebruikt om massa toe te voegen en een structurele functie in de basis te vervullen.

De elektriciteit wordt opgewekt in micronucleaire centrales die bekend staan als Kilopower-stations en die door NASA zijn ontwikkeld en getest. Ze produceren tussen de 1 en 10 kilowatt, afhankelijk van het model, en hebben genoeg brandstof om de hele reis door te werken zonder het gebied te vervuilen of zuurstof nodig te hebben. Het belangrijkste voordeel ten opzichte van de belangrijkste concurrent in de productie van elektriciteit in de ruimte, zonnepanelen, is het ontbreken van de noodzaak van directe blootstelling aan de zon en haar vele gevaren, waaronder de dodelijke gammastralen en enorme temperatuurverschillen tussen dag en nacht.

De module waar de groenten worden gekweekt, zal ook worden gebruikt voor de productie van planten met als hoofddoel de omzetting van CO2 y O2 via de fotosynthese. Deze planten zullen het meest efficiënt zijn in deze taak, ook rekening houdend met de groeiperiode.

[54]

De belangrijkste problemen op de maan zijn de zonnestraling, de grote temperatuurschommelingen, het schurende maanstof, het ontbreken van een atmosfeer en de lage zwaartekracht:

Om beschermd te zijn tegen zonnestraling zal de bewoonbaarheidsstructuur gemaakt worden van een mengsel van aluminium en polymeren die de zonnestraling effectief tegenhouden. Om de nadelen van temperatuurschommelingen te vermijden, zal de basis zich in een gebied met permanente schaduw bevinden. Bescherming tegen het vernietigende zonnestof zal worden bereikt door ervoor te zorgen dat alle mechanismen die aan de buitenkant worden blootgesteld volledig zijn afgesloten en niet kunnen worden beschadigd. Het gebrek aan een ademende atmosfeer zal worden opgelost door het gebruik van zuurstoftanks aan de buitenkant en het vullen van alle kamers in de basis met aardse lucht. Het grootste probleem dat de lage zwaartekracht met zich meebrengt is de spierdegeneratie als gevolg van de lage fysieke inspanning die het leven op de maan vereist.

Ze worden wakker nadat ze 8 uur hebben geslapen en doen de ochtendtaken zoals het eten van een ontbijt gemaakt met de producten van hun gewassen. Dan zullen ze, afhankelijk van hun schema voor die dag, wat oefeningen doen om spieratrofie, veroorzaakt door de verminderde zwaartekracht op de maan, te voorkomen. Experimenten die door wetenschappers van over de hele wereld zijn bedacht, worden dan uitgevoerd in de werkruimte in de module of daarbuiten. Misschien hebben ze grondstoffen van de maan zelf nodig, waarnaar een gespecialiseerd bemanningslid op zoek zal gaan. Daarna wordt er geluncht om te evalueren wat er tot dan toe is gedaan en wat de resterende taken zijn. In de middag worden onderhouds- en schoonmaaktaken uitgevoerd. Tot slot zullen de astronauten de mogelijkheid hebben om wat vrije tijd te hebben en te genieten van hun verblijf op de maan, waarna ze zullen dineren en gaan slapen, voorbereid op de volgende dag op de maan.