[42]

Onze maanbasis zal meer geschikt zijn voor een meer geavanceerde beschavingsfase, door zijn afmetingen en samenstelling. De basis kan worden uitgebreid om meer bewoners te ontvangen, en het zal nog steeds alle voorwaarden garanderen die nodig zijn zodat ze goed en veilig kunnen leven. Ons hoofddoel voor onze basis was het garanderen van een veilige en leefbare ruimte, die de astronauten alle voorwaarden zou bieden om het nodige onderzoek en werk te doen, maar die ook een goede levenskwaliteit zou bieden (door middel van voedsel en gebouwde ruimtes), omdat onze basis idealiter een permanente kolonie op de maan zou zijn, met mensen die er voor langere tijd verblijven. De basis is gebouwd rond een centrale koepel, met ruimte voor woningen en gymzalen. Er komen twee laboratoria, een broeikas, een zonnepanelenveld, roverstations en een rakethangar.

Onze maanbasis zal worden gevestigd in de noordelijke rand van Peary Crater, de dichtstbijzijnde grote maaninslagkrater bij de noordpool van de maan, vanwege de vrijwel constante verlichting in het overgrote deel van het gebied, perfect voor het gebruik van zonne-energie en ook vanwege de relatief stabiele temperatuur van -50ºC, waardoor de temperatuur van de basis gelijkmatig kan worden geregeld. Er zijn ook zones met permanente schaduw, die voor ijs en lage temperaturen kunnen zorgen om de kernbatterijen te helpen controleren en productiever te maken.

De kosten van een reis naar de maan zijn erg hoog. Als we alle grondstoffen van de aarde zouden moeten halen, zouden de kosten stijgen. Op deze manier moeten we grondstoffen zoals de maangrond (regoliet) winnen. Hiermee zouden bakstenen kunnen worden gemaakt, waarmee een gebouw kan worden gebouwd, met behulp van 3D-printing. Op die manier hebben we geen materiaal nodig om de stenen te verbinden, zoals cement. In ons perspectief zou dit de meest geschikte methode zijn, omdat het de kosten van de reis vermindert, wat een belangrijke factor is voor de uiteindelijke kosten, waarmee we rekening moeten houden als we dingen naar de ruimte sturen.

Gezien de grote kans op het bestaan van ijs in de buurt van de door ons gekozen regio, kunnen wij het ontginnen en in rovers naar de basis vervoeren, waar wij het kunnen verwarmen en mineraliseren, indien nodig. We kunnen het ijs ook rechtstreeks in de afzettingszone verwarmen met behulp van elektrische weerstanden en het vervoeren met behulp van buizen (ook verwarmd om verstoppingen te voorkomen).

Onze basis zal een broeikas hebben, waarin de astronauten voornamelijk groenten zullen produceren, de basis van hun dieet, met behulp van zaden en grond van de aarde, en profiterend van de verlichting in het grootste deel van de regio, of kunstmatige verlichting in andere niveaus van de broeikas. Om andere eiwitten of vitamines te produceren die essentieel zijn voor een goede voeding van de astronauten, zal er een klein laboratorium in de kas zijn om ze te maken.

De energie van onze basis wordt in tweeën gedeeld: zonne-energie en kernenergie. Met behulp van RTG's (Radioisotope Thermoelectric Generator), een soort kernenergie die de warmte van het natuurlijke radioactieve verval van plutonium-238 gebruikt om elektriciteit op te wekken, kunnen we met dezelfde hoeveelheid radioactief materiaal batterijen tientallen jaren opladen. We zullen deze batterijen gebruiken voor meer veeleisende situaties. Een enorm veld van zonnepanelen levert in principe alle energie die nodig is voor het goed functioneren van de basis, en wordt alleen vervangen door kernenergie als er een probleem is met het "zonneveld".

Grote ondergrondse buizen zullen het centrum van de kolonie verbinden met de broeikas, waarin via fotosynthese het kooldioxide zal worden uitgewisseld voor zuurstof, die vervolgens zal worden verspreid, waarbij het proces wordt herhaald. Een ander proces dat zal worden toegepast is het onttrekken van zuurstof aan de maanbodem (het meest voorkomende element daarin), het verhitten ervan en het aanleggen van elektrische stroom. Dit kan een lang en moeilijk proces zijn, maar het loont de moeite als een ander proces inefficiënt blijkt te zijn.

[54]

De bekleding van de woningen en van de rest van de basis moet bestand zijn tegen botsingen, extreme temperatuur- en drukschommelingen, kosmische straling... De beste materialen hiervoor zijn staal en titanium, die de wanden dikker maken.

Een dag op de maanbasis zal niet zijn zoals in een strandresort, maar een zware, lange dag van wetenschappelijk onderzoek en onderhoud, om de overlevingskansen van de astronauten te garanderen gedurende de 6 maanden waarin zij op de maan zullen zijn.

Het tijdschema zal worden verdeeld in 3 delen, overeenkomstig de tijd op de planeet Aarde, aangezien het zal worden gekenmerkt door de periodes van ochtend, middag en avond. Vanwege de tijdzones van de planeet, zal als referentie de Greenwich Meridian Time (GMT) worden gebruikt, waarin Portugal zich bevindt.

Goedemorgen:

De dag begint om 7.30 uur, met de Dawn Bulge Call, waar de persoonlijke hygiëne van de bewoners wordt behandeld en de oogkleppen worden geopend, om de zonsopgang te simuleren en de situatie ten opzichte van de aarde te benaderen, met de bedoeling de geestelijke gezondheid van de astronauten op peil te houden. Dit wordt gevolgd door een ontbijt om 8.00 uur en een bezoek aan de sportschool om 9.00 uur, zodat de lichaamsmassa van de astronauten op peil blijft.

Na de lichamelijke oefening is het noodzakelijk dat de astronauten met hun respectieve taken beginnen tot de lunch, rond 12.30 uur, waar ze ongeveer 1 uur de tijd hebben om te eten en de middagperiode te openen.

Tarde:

Wanneer de vrije tijd is afgelopen, moet de arbeid op elke afdeling worden voortgezet, om ervoor te zorgen dat de wetenschap vooruitgang boekt en ook om de ideale omstandigheden te handhaven om het leven van de astronauten niet te laten sterven.De laatste fase van de arbeid duurt tot 18.30 uur, om een werkperiode van 8 uur te garanderen.

Om 7 uur 's avonds wordt er een extra oefening gedaan, om de stress van het werk weg te nemen en de conditie van de astronauten op peil te houden.

Rond 20.00 uur wordt het diner geserveerd en daarna gaan de bewoners de avondperiode in. Op dat moment worden de gordijnen gesloten om de zonsondergang te vervangen.

Avond:

Deze periode zal worden opgemerkt door het feit dat de zetters worden ontlast en vrijetijdsactiviteiten kunnen uitvoeren, of zelfs verder kunnen gaan met onderzoek of taken die zij moeten uitvoeren, zoals schoonmaken en onderzoek tot de aanbevolen bedtijd rond 23.00 uur.