Η διώροφη βάση μας είναι προσαρμοσμένη ώστε να παρέχει τις ανάγκες ζωής και τις ερευνητικές δυνατότητες για πέντε άτομα. Διαθέτει έναν θόλο όπου θα καλλιεργούμε φυτά, δύο παρατηρητήρια, ηλιακούς συλλέκτες που παρέχουν ενέργεια στον σταθμό και ένα πεδίο προσγείωσης με έναν πύραυλο. Θα είναι επίσης εξοπλισμένος με οχήματα που θα βοηθήσουν στην εξερεύνηση της Σελήνης. Στο πρώτο υπόγειο θα υπάρχει ένα επιστημονικό τμήμα που προορίζεται για την έρευνα και τη διαχείριση των λειτουργιών της βάσης. Θα υπήρχαν δωμάτια με μηχανήματα που θα έλεγχαν τον αέρα, το νερό και την ενέργεια, καθώς και μια αίθουσα πληροφορικής. Θα περιλάμβανε επίσης διάφορα εργαστήρια, ένα με παχύτερους τοίχους για επικίνδυνα πειράματα, μια αποθήκη και ένα ψυκτικό δωμάτιο. Στο δεύτερο υπόγειο θα βρισκόταν το οικιστικό τμήμα. Θα υπήρχαν δωμάτια για κάθε αστροναύτη, μια κουζίνα, μια αποθήκη τροφίμων, ένα γυμναστήριο και ένα μηχάνημα διαχωρισμού σκουπιδιών. Θα υπήρχαν επίσης αρκετές αεροθυρίδες που θα εξασφάλιζαν την ασφάλεια των ανθρώπων στο εσωτερικό.

Η άκρη του κρατήρα Shackleton με ηλιακούς συλλέκτες σε όλη την περίμετρο του κρατήρα. Θα είχαμε επίσης δύο παρατηρητήρια, ένα στο ορατό από τη Γη βουνό Malapet και το δεύτερο στον κρατήρα Aitken που είναι πολύ ενδιαφέρον για έρευνα.

Χάρη στη θέση των ηλιακών συλλεκτών, ανεξάρτητα από την πλευρά στην οποία πέφτει ο ήλιος, θα παρέχουν συνεχώς την ηλεκτρική ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του σταθμού. Θα θέλαμε να τοποθετήσουμε τη βάση στην πλευρά της Σελήνης που είναι ορατή από τη Γη. Ο κρατήρας του Σάκλετον βρίσκεται στο νότιο πόλο της Σελήνης, όπου υπάρχουν κρατήρες πάγου. Από αυτούς θα αντλούσαμε υδάτινους πόρους, οι οποίοι θα χρησιμοποιούνταν για την ανάπτυξη των φυτών και για τις ανάγκες της καθημερινής ζωής. Αυτός ο κρατήρας είναι γνωστός για την αμετάβλητη θερμοκρασία του, η οποία θα μας βοηθούσε να ρυθμίσουμε τις συνθήκες του αέρα.

Θα λαμβάναμε νερό από τον πάγο που βρίσκεται σε κρατήρες πάγου στη Σελήνη. Στο σταθμό μας θα υπήρχε μια μηχανή που θα χρησιμοποιούσαμε για να συνθλίβουμε και να λιώνουμε τον πάγο για να πάρουμε νερό. Το νερό θα μεταφέρεται από το μηχάνημα στον κρατήρα στο μηχάνημα στη βάση μας, όπου θα φιλτράρεται και θα επεξεργάζεται για ανθρώπινη κατανάλωση. Στη συνέχεια θα διανέμεται με σωλήνες σε διάφορα δωμάτια ανάλογα με τη ζήτηση.

Μέρος της τροφής θα μεταφέρεται στη βάση μας από τη Γη. Ωστόσο, θα ήταν δυνατόν να καλλιεργηθούν κάποια φυτά στην επιφάνεια της Σελήνης. Τέτοια φυτά είναι, για παράδειγμα: ντομάτες, κάρδαμο, ρόκα, ραπανάκι, σίκαλη, κινόα, σχοινόπρασο, μπιζέλια και πράσα. Πρόκειται για φυτά που χρειάζονται πολύ κάλιο και σίδηρο για την ανάπτυξή τους, τα οποία βρίσκονται στο σεληνιακό έδαφος.

Θα μπορούσαμε να λαμβάνουμε ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες που θα είχαν συνολική επιφάνεια σχεδόν 200 m2. Αυτά θα κάλυπταν εύκολα την κατανάλωσή μας σε ηλεκτρική ενέργεια. Η εφεδρική μας πηγή θα ήταν ένας πυρηνικός αντιδραστήρας ή μπαταρίες γεμάτες με την περίσσεια ενέργειας από τα πάνελ.

Θα μπορούσαμε να εξάγουμε αέρα από τον πάγο χρησιμοποιώντας τη συσκευή Hofmann. Η εφεδρική πηγή αέρα θα ήταν το οξυγόνο από τη Γη, το οποίο θα αντλούσαμε μέσω ηλεκτρόλυσης λιωμένων αλάτων.

Όταν οι αστροναύτες θα έφταναν στη Σελήνη, η βάση μας θα είχε ήδη κατασκευαστεί, επειδή θα είχαμε στείλει εκεί οχήματα για να την κατασκευάσουν. Πρώτα, θα έσκαβαν ένα λάκκο και θα έφτιαχναν σκυρόδεμα χρησιμοποιώντας το νερό και θα έφτιαχναν έναν εξωτερικό τοίχο στον οποίο θα άνοιγαν τρύπες και θα τις γέμιζαν με νερό. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας νήμα πολυαιθυλενίου, θα εκτύπωναν σταθμό. Οι αστροναύτες θα επέκτειναν τη βάση χρησιμοποιώντας πλαστικό νήμα που θα παραδιδόταν από τη Γη με τη μορφή δοχείων με τρόφιμα ή άλλα απαραίτητα αντικείμενα. Χρησιμοποιώντας το ρομπότ θα κατασκεύαζαν τα επόμενα μέρη του μικρού μας κόσμου.

Τα τοιχώματα θα είναι κατασκευασμένα από πολυαιθυλένιο και θα έχουν πάχος τουλάχιστον 20 cm. Η βάση θα καλυπτόταν από ένα παχύ τοίχωμα από σκυρόδεμα με οπές για το νερό, το οποίο θα αποτελούσε άλλη μια προστασία από την ακτινοβολία. Το σκυρόδεμα, το οποίο αποτελεί μέρος αυτού του σύνθετου υλικού, είναι μονωτικό που θα προστάτευε τους αστροναύτες από την εξωτερική θερμοκρασία. Θα είχαμε θυρίδες χάρη στις οποίες η ατμόσφαιρα της Σελήνης δεν θα έφτανε στο εσωτερικό. Εάν οι αεροφράκτες καταστρέφονταν, όλοι οι αστροναύτες θα κρύβονταν σε ένα δωμάτιο δίπλα στον αεροφράκτη και θα παρέμεναν εκεί μέχρι να φτάσει βοήθεια από τη Γη.

Ο αστροναύτης μας John μόλις σηκώθηκε. Πρώτα, ο Τζον πήγε στο μπάνιο και έκανε ένα ντους χρησιμοποιώντας νερό. Πίσω από τον τοίχο μπορούσε να ακούσει το μηχάνημα. Μετά το ντους, πήγε να ετοιμάσει το πρωινό. Πήγε στην αποθήκη για να πάρει μερικά αυγά σε σκόνη για να φτιάξει ομελέτα και να πάρει σχοινόπρασο από το θόλο. Έπρεπε να χρησιμοποιήσει έναν ανελκυστήρα για να φτάσει εκεί. Όταν τελείωσε, ήρθαν όλοι οι συνάδελφοί του, έφαγαν πρωινό και ξεκίνησαν τη μέρα τους. Ο Γιάννης πήγαινε στο γυμναστήριο για να κρατηθεί σε φόρμα. Η Κάσια, μια αστροναύτης από την Πολωνία, ήταν επίσης εκεί. Υποσχέθηκε να βοηθήσει τον Τζον να συλλέξει το σεληνιακό χώμα που χρειαζόταν για τα σημερινά πειράματα. Αφού γυμνάστηκε, ο Τζον ετοίμασε τα δοχεία των δοκιμαστικών σωλήνων, φόρεσε τη στολή του και πήγε στην επιφάνεια της Σελήνης με τον φίλο του. Πέρασαν από τις εξωτερικές αεροθυρίδες. Όταν τελείωσαν, τοποθέτησαν μερικούς από τους σωλήνες σε μια αποθήκη και ένα ψυκτικό δωμάτιο. Τους υπόλοιπους τους πήραν μαζί τους σε ένα ειδικό εργαστήριο με παχιά τοιχώματα για να ελέγξουν την ευφλεκτότητα του ρεγολίθου. Άλλοι αστροναύτες τους παρακολουθούσαν από ένα παράθυρο. Αμέσως έστειλαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους σε μια υπηρεσία στη Γη. Ήταν αργά, οπότε όλοι ετοιμάστηκαν να παρακολουθήσουν το σμήνος των αστεροειδών στο παρατηρητήριο. Έπρεπε να γυρίσουν το παρατηρητήριο για να μπορέσουν να παρατηρήσουν αυτό το φαινόμενο. Ο Γιάννης, που ήταν κουρασμένος μετά από μια κουραστική μέρα, έφαγε το δείπνο του και πήγε για ύπνο. Αποκοιμιζόμενος, άκουσε τους συναδέλφους του να παρακολουθούν μια ταινία στο σαλόνι.