Θέλουμε να χτίσουμε ένα στρατόπεδο/παρατηρητήριο για μελλοντικές αποστολές. Σκεφτόμαστε κυρίως το μέλλον. Ωστόσο, θα συλλέξουμε δείγματα για να μελετήσουμε την ύπαρξη ζωής στον πάγο και θα αναλύσουμε κάποια δεδομένα. Τα υπόλοιπα δεδομένα θα εξετάζονται στο έδαφος. Θα διερευνηθεί επίσης η πιθανότητα ύπαρξης ζωής σε φυσικές σπηλιές. Έτσι, η κατασκήνωσή μας θα διαθέτει ένα εργαστήριο για την αποθήκευση/ανάλυση δειγμάτων νερού και ένα γυμναστήριο για την αντιστάθμιση των μυϊκών απωλειών. Θα έχει ένα θερμοκήπιο για την παραγωγή τροφής (και οξυγόνου) και μια αποθήκη για την αποθήκευση των αποθεμάτων νερού. Ολόκληρο το συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε σε ενότητες, θα διαθέτει φωτοβολταϊκά πάνελ για την παροχή ενέργειας. Αυτό το στρατόπεδο πρέπει να είναι ένα μικρό κτίριο. Το MoonCamp βρίσκεται στο Νότιο Πόλο και σκεφτόμαστε στο "Mare Nubium" για την προσεδάφιση, αλλά πρέπει να διαβάσουμε περισσότερα για το θέμα αυτό, διότι η απόσταση μπορεί να δυσκολέψει την αποστολή.

Κοντά στους σεληνιακούς πόλους

Η επιλογή αυτής της περιοχής, κοντά στους πόλους, για κατασκήνωση οφείλεται στο γεγονός ότι έχει πάντα φως, το οποίο θα επιτρέψει τη χρήση της ηλιακής ενέργειας χωρίς περιορισμούς, καθώς και την ανάγκη πολύ πολύπλοκων μπαταριών. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι ότι υπάρχουν φυσικές σπηλιές, προστατευμένες από την έντονη ηλιακή ακτινοβολία, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενδιαφέροντα μέρη για να εξερευνήσετε την ύπαρξη ζωής. Επιπλέον, ανακαλύφθηκε πάγος στην πολική ζώνη, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε παροχή νερού και αυτό θα κάνει τις συνθήκες διαβίωσης πολύ πιο εύκολες στο φεγγάρι.

Αρχικά, το νερό που περιέχεται στα ούρα των αστροναυτών θα επαναχρησιμοποιηθεί και θα υποβληθεί σε διαδικασία καθαρισμού σε ένα μικρό σταθμό επεξεργασίας. Στη συνέχεια, αφού αναλυθεί ο πάγος στους κρατήρες για να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχουν σημάδια ζωής, ο πάγος που παρουσιάζεται στους κρατήρες θα λιώσει για να καταναλωθεί.

Η ιδέα μας είναι να φτιάξουμε ένα φουσκωτό θερμοκήπιο, εύκολο στη μεταφορά και στην ενεργοποίηση. Αυτό το θερμοκήπιο θα συνδεθεί με τα σπίτια διαβίωσης και εργασίας της σεληνιακής μας κατασκήνωσης. Αυτό θα παρέχει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, που θα κάνει τα φυτά να αναπτύσσονται ταχύτερα και θα παρέχει οξυγόνο για την καθημερινή ζωή των αστροναυτών. Για την πρώτη αρχή, το ταξιδιωτικό σκάφος θα πρέπει να παρέχει το σιτηρέσιο για την επιβίωση του πληρώματος.

Η κατασκήνωση θα καλυφθεί από φωτοβολταϊκά πάνελ, προκειμένου να παράγεται ηλεκτρική ενέργεια σε ολόκληρη την κατασκήνωση. Θα υπάρχει επίσης ένα ηλιακό πάνελ που θα επιτρέπει τη θέρμανση νερού για να βοηθήσει στο λιώσιμο του πάγου, αν δεν έχει κανένα ίχνος ζωής. Το γυμναστήριο μπορεί επίσης να παρέχει ενέργεια, με απλές ασκήσεις ή συσκευές που οδηγούν στην παραγωγή ρεύματος μέσω του ηλεκτρομαγνητισμού.

Η σεληνιακή μας κατασκήνωση πρέπει να διαθέτει μια γεννήτρια αέρα για την παραγωγή αναπνεύσιμου αέρα, αλλά η κύρια πηγή αέρα πρέπει να είναι πιο βιώσιμη. Έτσι, ο αέρας που εκπνέουν οι αστροναύτες θα οδηγείται σε χώρο θερμοκηπίου όπου τα φυτά θα τον χρησιμοποιούν για να κάνουν φωτοσύνθεση και να παράγουν οξυγόνο. Το παραγόμενο οξυγόνο θα διοχετεύεται σε αναπνεύσιμο αέρα στη σεληνιακή κατασκήνωση. Για την προστασία των αστροναυτών μέσα στον καταυλισμό, θα υπάρχουν πόρτες ασφαλείας (διπλές πόρτες), για να αποτρέπεται η απώλεια αέρα.

Για την κατασκευή, θα χρειαστούμε έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή που θα εκτυπώσει την κατασκήνωση, χρησιμοποιώντας σεληνιακό χώμα. Η σπονδυλωτή δομή του στρατοπέδου θα επιτρέψει αυτή την κατασκευή σε φάσεις. Σε ένα προηγούμενο στάδιο της κατασκευής της σεληνιακής κατασκήνωσης, οι αστροναύτες θα χρησιμοποιούν μια φουσκωτή σκηνή, με όλες τις προϋποθέσεις προστασίας από την υπεριώδη ακτινοβολία, τη θερμοκρασία και την εργονομία. Εάν δεν είναι δυνατή η χρήση φουσκωτής σκηνής, το ταξιδιωτικό σκάφος των αστροναυτών θα παρέχει προστασία για την επιβίωσή τους.

Για την προστασία των αστροναυτών από τις συνθήκες ζωής στο φεγγάρι, κατά τη διάρκεια των υπαίθριων εξερευνήσεων, πρέπει να φορούν προστατευτική στολή και να χρησιμοποιούν αποθέματα οξυγόνου, τα οποία μπορούν να επαναφορτιστούν στη σεληνιακή κατασκήνωση.

Για την προστασία των αστροναυτών στο εσωτερικό του στρατοπέδου, θα υπάρχουν πόρτες ασφαλείας (διπλές πόρτες) για την αποφυγή απώλειας αέρα. Ολόκληρος ο καταυλισμός πρέπει να επικαλυφθεί από ένα νανοσωματίδιο που θα τον προστατεύει από τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και την είσοδο της υπεριώδους ακτινοβολίας. Όσον αφορά τις διαφορές βαρύτητας, οι αστροναύτες θα έχουν καθημερινό πρόγραμμα σωματικής άσκησης, ώστε να αποφευχθεί η απώλεια μυϊκής μάζας.

Η ημέρα του αστροναύτη στο πρόγραμμά μας έχει 26 ώρες, 10 για εργασία, και θεωρούμε 3 τύπους εργασίας: συλλογή δειγμάτων πάγου/νερού για ανάλυση, δοκιμή αυτών των αναλύσεων ή κατασκευή του σεληνιακού στρατοπέδου.

Στην αρχή, η κατασκευή είναι η μόνη εργασία, αλλά με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να γίνει ως μερική απασχόληση, και μπορούν να συλλέγουν δείγματα πάγου και να τα αναλύουν. Ωστόσο, οι κατασκευές πρέπει να συνεχιστούν, επειδή πρέπει να χτίσουμε μια σεληνιακή κατασκήνωση με συνθήκες για τις μελλοντικές εξερευνήσεις, προκειμένου να δημιουργήσουμε μια νέα προοπτική του σύμπαντος, ένα νέο αστρονομικό παρατηρητήριο.

Θα χρειαστούν περισσότερες 6 ώρες για να διατηρήσουν τις συνθήκες ζωής, όπως νερό και τροφή. Έτσι, θα πρέπει να προγραμματίσουν τη διαστημική γεωργία και την εισροή νερού. Για να μειωθούν οι απώλειες σε μύκητες έχουν 2 ώρες για άσκηση, κάθε μέρα. Το γυμναστήριο μπορεί επίσης να παράγει ηλεκτρική ενέργεια, οπότε αυτές οι 2 ώρες είναι ακόμα πιο σημαντικές.

Οι αστροναύτες πρέπει να ξεκουράζονται, οπότε έχουν 8 ώρες την ημέρα για να κοιμηθούν ή να ξεκουραστούν.

Στην έρευνά μας, ανακαλύψαμε ένα σημαντικό γεγονός: οι αστροναύτες χάνουν κυρίως τους ήχους της Γης. Έτσι, για να διατηρηθεί η σύνδεση των αστροναυτών με τη Γη, η κατασκήνωση στο φεγγάρι θα παρέχει γήινους ήχους, όταν χρειάζεται.