[42]

Το στρατόπεδο είναι κυρίως υπόγειο, με μόνο 3 μονάδες στην επιφάνεια: το κέντρο επικοινωνιών, το θερμοκήπιο και το αστρονομικό παρατηρητήριο. Αν ο αστροναύτης θέλει να πάει στο υπέδαφος, θα κατέβει σε έναν σπειροειδή σωλήνα και από εκεί, σε όποια από τις ενότητες θέλει. Πρώτα απ' όλα, έχουμε το αρχηγείο των αστροναυτών όπου θα κοιμούνται και θα πραγματοποιούν ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Το γυμναστήριο και το μπάνιο ακολουθούν, και έτσι οι προσωπικές ενότητες βρίσκονται στη μία πλευρά, κοντά η μία στην άλλη. Ο ηλεκτρολύτης και ο καθαριστής πάγου-νερού βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλο, ώστε να μπαίνει αποτελεσματικά καθαρό νερό στο κύκλωμα. Οι τελευταίες 2 ενότητες είναι το εργαστήριο και η αίθουσα του τρισδιάστατου εκτυπωτή, οι οποίες συνδέονται στενά μεταξύ τους, καθώς ο εκτυπωτής χρησιμοποιείται για διάφορους σκοπούς, από την κατασκευή τούβλων μέχρι την υλοποίηση διαφόρων εξαρτημάτων για επιστημονικά πειράματα.

Θα θέλαμε να χτίσουμε τη σεληνιακή μας κατασκήνωση στο Βόρειο Πόλο, πιο συγκεκριμένα στον κρατήρα Peary. Η θέση αυτή έχει πολλά προνόμια, δίνοντάς μας ένα προβάδισμα για έναν πιο αποτελεσματικό σχεδιασμό της κατασκευής της βάσης. Όπως γνωρίζουμε, ο σχεδόν συνεχής φωτισμός θα μας παρείχε άφθονη ενέργεια από τον Ήλιο, την οποία θα μετατρέπαμε σε θερμική και ηλεκτρική ενέργεια. Επίσης, τα φυτά που αναπτύσσονται στο θερμοκήπιο θα αναπτύσσονταν με ρυθμό πιο κοντά στη Γη, διατηρώντας την ατμόσφαιρα για τους ανθρώπους. Η θερμότητα από το φως του ήλιου θα εξαλείψει επίσης την ανάγκη για ξεχωριστή θέρμανση στον καταυλισμό. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι η εγγύτητα του πάγου από τη σχεδόν μόνιμα σκιασμένη περιοχή του Βόρειου Πόλου. Έτσι, η συλλογή πάγου θα ήταν πολύ πιο εύκολη και το νερό που θα χρειαζόταν θα μπορούσε να βρεθεί γρήγορα.

Πρώτον, απαιτείται ένας σχετικά μεγάλος τρισδιάστατος εκτυπωτής. Ο ρεγόλιθος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τούβλων, τα οποία μπορούν αργότερα να καλύψουν τις επιφανειακές μονάδες από την ακτινοβολία και τους μικρομετεωρίτες που προσκρούουν στη Σελήνη. Ενώ ο ρεγόλιθος συλλέγεται και τα τούβλα αρχίζουν να παίρνουν μορφή, οι φουσκωτές μονάδες αναπτύσσονται, μαζί με τις συσκευές που πρέπει να βρίσκονται σε αυτές. Δεύτερον, ένα τρυπάνι πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να διανοίξει μια περιοχή για τις υπόγειες μονάδες. Παρόλο που αυτή η επιχείρηση κοστίζει πολύ χρόνο, η εγγύτητα με τους σωλήνες λάβας μέσα στο φλοιό της Σελήνης αποτελεί επίσης πλεονέκτημα όσον αφορά τη θερμοκρασία. Μέχρι τη στιγμή που όλες οι μονάδες θα είναι λειτουργικές, οι αστροναύτες θα ζουν σε μία από τις φουσκωτές μονάδες.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι πάγος υπάρχει στους πόλους στις περιοχές όπου το ηλιακό φως δεν φτάνει σχεδόν ποτέ. Οι αστροναύτες μας, όντας κοντά στον πάγο, μπορούν εύκολα να τον μεταφέρουν στη βάση και να χρησιμοποιήσουν τον καθαριστή πάγου-νερού για να τον μετατρέψουν σε νερό, το οποίο μπορεί να μελετηθεί στο εργαστήριο, να διηθηθεί για ανθρώπινη χρήση, να ηλεκτροδοτηθεί για καύσιμα ή να χρησιμοποιηθεί για το πότισμα των φυτών. Επίσης, ο σταθμός ανθρώπινων αποβλήτων διατηρεί ένα κλειστό κύκλωμα του νερού στον καταυλισμό, ελαχιστοποιώντας έτσι την απώλεια νερού. Οι πρώτες πηγές νερού, ωστόσο, θα είναι από τη Γη.

Στα πρώτα στάδια της κατασκήνωσης, η τροφή θα παρέχεται από τη Γη. Όταν διεξαχθεί αρκετή έρευνα και φυτευτούν οι πρώτοι σπόροι, τότε οι αστροναύτες θα αρχίσουν να φτιάχνουν τη δική τους τροφή. Τα φυτά θα διατηρούνται στις καλύτερες συνθήκες, ενώ το λίπασμα και το νερό θα παράγονται από επεξεργασμένα ανθρώπινα απόβλητα. Οι πρώτοι σπόροι μπορεί να είναι σπόροι σιταριού που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε βρώσιμο ψωμί για τους ανθρώπους.

Το φως του ήλιου θα είναι ο κύριος προμηθευτής ενέργειας. Ο καταυλισμός μας, που βρίσκεται κοντά στο Βόρειο Πόλο, θα δέχεται σχεδόν συνεχώς ηλιακό φως. Χρησιμοποιώντας τους εξωτερικούς ηλιακούς και φωτοβολταϊκούς συλλέκτες, μπορούμε να μετατρέψουμε το ηλιακό φως σε θερμική ενέργεια και ηλεκτρισμό. Για τα χρονικά διαστήματα χωρίς ηλιακό φως, θα χρησιμοποιούμε μπαταρίες που θα αποθηκεύουν μέρος της ενέργειας από τα πάνελ, ώστε να μην έχουμε διακοπές ρεύματος.

Το θερμοκήπιο είναι ο μόνος προμηθευτής αναπνεύσιμου αέρα. Τοποθετήσαμε το αρχηγείο των αστροναυτών ακριβώς κάτω από το θερμοκήπιο, ώστε να μπορούμε να κάνουμε ένα άμεσο κύκλωμα με τη μονάδα, ώστε οι άνθρωποι να αναπνέουν τον πιο φρέσκο αέρα ενώ κοιμούνται. Το στρατόπεδο θα έχει ένα κύκλωμα αέρα γύρω του με ελάχιστες απώλειες. Όταν προκύψει ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν υπάρχει ηλιακό φως, όλες οι επιστημονικές δραστηριότητες θα σταματήσουν και οι αστροναύτες δεν θα πρέπει να κάνουν τίποτε άλλο παρά να ξεκουραστούν.

[54]

Η κατασκήνωση της Σελήνης, όπως αναφέρθηκε, θα καλυφθεί από τούβλα ρεγολίθου. Αυτά τα τούβλα θα προστατεύουν τους αστροναύτες μας από τις ακτινοβολίες και τους ηλιακούς ανέμους. Δεν θα υπάρχει καμία θερμική δυσφορία, αφού οι ηλιακοί συλλέκτες θα μετατρέπουν το ηλιακό φως σε θερμική ενέργεια και οι σωλήνες λάβας θα είναι ένας συνεχής προμηθευτής θερμότητας. Οι μπαταρίες δεν θα επιτρέψουν καμία διακοπή ρεύματος, η οποία θα μπορούσε να σημάνει το προσωρινό τέλος της επικοινωνίας του Moon Camp με τη Γη. Ο ρεγόλιθος, που είναι πολύ λεπτός και προκαλεί πραγματικούς κινδύνους για το ανθρώπινο αναπνευστικό σύστημα, δεν θα κυκλοφορούσε μέσα στον καταυλισμό μας, χάρη στη μονάδα επικοινωνιών η οποία διαθέτει ένα τμήμα που συνδέει τη στολή του αστροναύτη πάνω της, καθιστώντας περιττή τη μεταφορά της στο εσωτερικό του καταυλισμού.

Ο αστροναύτης ξυπνούσε νωρίς το πρωί. Η μέρα του θα ξεκινούσε με ένα χορτοφαγικό πρωινό και ένα φλιτζάνι νερό με ζάχαρη, για να του δώσει ενέργεια. Θα συναντούσε το πλήρωμά του και θα μιλούσε λίγο μαζί τους για τα νέα που ήρθαν από τη Γη. Όλοι τους θα κατευθύνονταν προς το εργαστήριο, προκειμένου να πραγματοποιήσουν την επιστημονική τους έρευνα. Εδώ, ο βιολόγος θα έκανε διάφορα πειράματα σε σπόρους και φυτά, ο χημικός θα σημείωνε τις παρατηρήσεις του σχετικά με τη συμπεριφορά της ανάμειξης διαφόρων οργανικών ενώσεων στο διάστημα, ο φυσικός θα εκτελούσε προσομοιώσεις στον υπολογιστή σχετικά με το συμπύκνωμα Bose-Einstein σε θερμοκρασία σχεδόν απόλυτου μηδενός και ο αστροφυσικός θα βρισκόταν στην επιφάνεια στο αστρονομικό παρατηρητήριο, μελετώντας ένα δυαδικό αστρικό σύστημα. Την ώρα του μεσημεριανού γεύματος, θα συγκεντρώνονταν όλοι πίσω στο κέντρο επικοινωνιών για να φάνε. Ένα ζεύγος 2 από τους 4 αστροναύτες θα βγει στη Σελήνη για να συλλέξει διάφορα δείγματα από το σεληνιακό έδαφος και τον πάγο για να τα μετατρέψει σε νερό. Οι άλλοι 2 άνθρωποι θα πήγαιναν στο γυμναστήριο για να κάνουν κάποιες ασκήσεις για να διατηρήσουν τους μύες και τα οστά τους υγιή. Όταν οι εξερευνητές θα επέστρεφαν, θα ήταν η σειρά τους στο γυμναστήριο, ενώ οι υπόλοιποι θα έλεγχαν όλα τα συστήματα και τις συσκευές της κατασκήνωσης. Θα έβγαιναν επίσης έξω για να ελέγξουν τα ηλιακά και φωτοβολταϊκά πάνελ, μαζί με την ακεραιότητα των μονάδων. Η ώρα του δείπνου τους φέρνει και πάλι μαζί για να φάνε. Μετά από αυτό, όλοι θα πήγαιναν να ολοκληρώσουν την έρευνά τους για την ημέρα και στη συνέχεια θα ενεργοποιούσαν τον ηλεκτρολύτη και τον καθαριστή παγωμένου νερού. Ο ηλεκτρολύτης θα παρείχε οξυγόνο για την αναπνοή και υδρογόνο, χρήσιμο ως καύσιμο για μελλοντικούς πυραύλους και ρόβερ. Ο καθαριστής θα μετέτρεπε τον πάγο σε νερό, χρησιμοποιώντας θερμική ενέργεια από τα ηλιακά πάνελ, το οποίο στη συνέχεια θα μεταφερόταν στο μπάνιο, στη συσκευή φιλτραρίσματος. Αφού τελείωναν τη δουλειά τους για σήμερα, θα πήγαιναν όλοι στο αρχηγείο τους για να παίξουν μερικά παιχνίδια και να παίξουν κιθάρα. Θα διασκέδαζαν και μετά θα πήγαιναν για ύπνο, για να ξυπνήσουν νωρίς την επόμενη μέρα.