Ons project bestond uit het maken van een basis om op de maan te leven. De basis zou zich bevinden in en onder de berg Malapert, dicht bij de Shackleton krater, een plaats waar de aanwezigheid van water is gedetecteerd, we hadden ook permanent of semipermanent licht dus het zou de ideale plaats zijn voor menselijke vestiging. We situeerden ons ondergronds om alle gevaren te vermijden die zich voordoen als we op de maan leven. Het deel dat zich in de berg Malapert bevindt, is de ingang die gevormd wordt door twee modules met een dubbele deur. 90 In het ondergrondse deel hebben we vijf modules met water- en zuurstofopslag, één voor de slaapkamer, één voor het laboratorium, één voor de keuken en twee voor het afval.

Shackleton krater

Omdat we hier veel water kunnen vinden en de rand pieken van Shackleton zijn blootgesteld aan het zonlicht bijna tijd van de dag, maar de binnenkant is altijd donker zodat het water bevriest.

Eerst brengen we de hoeveelheid die nodig is om één dag op de maan te overleven, want als we de elektrolyse willen gebruiken, hebben we vuil water nodig. En als we het nodige vuile water hebben, beginnen we de elektrolyse te gebruiken.

Onze astronauten zullen hun voedsel krijgen dankzij de snelgroeiende planten die we daar gaan kweken. Om 12 uur licht en 12 uur donker te hebben zullen we de koepel bedekken als het dag is en als het nacht is zullen we een licht gebruiken om warmte te geven op de dagen van de nacht, ze moeten ook wat voedsel aanvullen. Zolang onze planten groeien zullen ze gevoed moeten worden, dus zullen ze voedsel van de astronauten moeten nemen.

Er is licht, we kunnen zonne-energie verkrijgen met de zonnepanelen, dan verwijderen we het overschot om het te bewaren tot de nacht komt. Maar dit is niet genoeg, daarom voegen we een zeer geavanceerd systeem van spiegels en een thermische motor toe. De spiegels zijn spotlight Fresnel, zoals sommige zonne-energiecentrales op aarde, en ze samentrekken op een buis met vloeistof. De hitte verdampt de vloeistof op gas, en verwarmt tegelijkertijd de thermische massa. Dan, tijdens een lange nacht, wordt de hitte overgebracht in een Stirlingmotor om elektriciteit te produceren.

We brengen de hoeveelheid die nodig is om één dag op de maan te overleven, omdat we de elektrolyse willen gebruiken, hebben we vuile lucht nodig. En als we de nodige vuile lucht hebben, beginnen we met het elektrolyseproces.

Wanneer de astronauten aan de maan aankomen met de materialen die zij beginnen om de ingang van de basis te bouwen, zal het ondergronds zijn, zodat zij de oppervlakte van de Maan zullen moeten graven, om de basis binnen van de Maan te bouwen. Eerst een groot geheel dat door 6 verschillende paden wordt geleid, elk is één van de modules.

We gaan regoliet gebruiken om onze maanbasis te beschermen tegen meteoren. Ook gaan we een speciale bescherming gebruiken vanwege het maanstof dat onze lucht kan vervuilen, dus we gaan veel deuren hebben zodat het maanstof niet binnen kan komen.

Als de astronauten op de maan aankomen, moeten ze hun leven alleen nog leiden, maar met enkele veranderingen.

Eerst wordt de astronaut wakker, dan gaat hij naar de keuken om te ontbijten. Als hij klaar is, gaat hij naar het laboratorium en onderzoekt stoffen die zijn partners ontdekken. Dan, als ze water nodig hebben, neemt hij de rover om wat maanijs te brengen. Dan komt hij weer naar de basis en doet hij zijn astronautenpak uit en begint hij de lucht in te ademen die de elektrolyse hem geeft. Het is tijd om te eten dus gaat hij naar de badkamer om zijn behoefte te doen en dan eet hij. Als hij klaar is, gaat hij naar bed om energie te hebben voor de volgende dag.