Welkom in het Centrale Onderzoeksstation! Het heeft 4 kleine kamers voor de astronauten om in te wonen. Twee van de specifieke kamers hebben speciale bedden waar de astronauten 's nachts in kunnen liggen. Er zijn tunnels naar elke kamer. De sportzaal heeft twee loopbanden en twee dumbells. De woonkamer heeft een tafel in het midden, een brede en lange stoel met twee grote koelkasten. Het controlecentrum heeft stoelen en computers. De computers kunnen de satelliet besturen om de ruimte te onderzoeken, terwijl de computers ook dienen om met de aarde te communiceren en de controletoren te verplaatsen. Het kan ook dienen als ontsnappingscapsule, in geval van nood. Er is een ingang die naar buiten leidt naar het maanoppervlak en er is een luchtsluislift. De C.R.S is een geweldig kamp voor astronauten omdat het veel dingen heeft die hen kunnen helpen bij hun werk.

Shackleton krater

Ons maankamp heeft zonnepanelen die het systeem ten goede kunnen komen. Aangezien de Shackleton-krater voortdurend aan zonlicht is blootgesteld, zullen de zonnepanelen die energie absorberen en opslaan. Dit is ook een geweldige plek, want als er een noodgeval is, zal het de energie opnemen en opstijgen omdat de controletoren ook een ontsnappingscapsule kan zijn. Shackleton Crater is ook in een geweldige vorm die geschikt is voor de C.R.S. Over het geheel genomen is Shackleton Crater een geweldige plek voor de C.R.S, met een goede plek om toegang te krijgen tot grondstoffen en ook op een geweldige plek voor ons maankamp. Daarom denken wij dat Shackleton Crater een geweldige plek is.

Ons maankamp heeft een verwarming. De kachel kan dingen tot 700 graden verhitten. Hierdoor smelt het ijs heel snel terwijl het alle organismen doodt. Het verwarmingselement is een geavanceerd prototype dat zichzelf niet smelt als het wordt geactiveerd. Het zorgt er dus voor dat het herbruikbaar is. Het verwarmingselement kan ook bevriezen tot -250 graden. De astronauten hoeven dus alleen maar het ijs te pakken en het in het verwarmingselement te doen. Er is een opslag voor het water. Je kunt het water eruit halen, of er water in doen.

We hebben een maankas dicht bij de luchtsluislift. Zo kunnen de astronauten voedsel planten en oogsten om te eten. De grond bevindt zich in een broeikas, dus de omstandigheden zijn vergelijkbaar met die op aarde. Dit maakt de grond rijk, zodat het gekweekte zoveel mogelijk voedingsstoffen levert, aangezien de astronauten de energie nodig hebben om hun werk te doen. Dat betekent dat de astronauten op elk moment in de C.R.S. zonder problemen voedsel kunnen krijgen. Het totale voedsel in ons kamp kan veilig en duurzaam worden verstrekt.

Zoals we in onze beschrijving al aangaven, zijn er zonnepanelen. Die halen de energie uit de zon, aangezien Shackleton Crater voortdurend aan zonlicht wordt blootgesteld. Niet alleen dat, maar als we meer dan genoeg stroom hebben, kan het die stroom vasthouden en opslaan als extra energie. Want als het kamp geëvacueerd moet worden, vallen de buizen af en stijgt het controlecentrum op met de extra stroom. Het is een geweldige manier om extra energie duurzaam te gebruiken. Al met al kan ons maankamp op een zeer efficiënte en duurzame manier energie gebruiken.

Je hebt misschien gemerkt, dat er maar één uitgang is, dat is met het luchtsluis systeem. Het is er om te voorkomen dat de zuurstof uit de basis ontsnapt, wanneer één van de astronauten naar buiten gaat. Maar hoe komen we aan zuurstof zult u zich afvragen? Nou, we hebben verschillende dingen die kunnen bijdragen aan de zuurstof. Ten eerste fotosynthese, waarbij planten het werk doen. Het is een duurzame manier. De grootste factor is wanneer we water gebruiken en het splitsen in zuurstof en stikstof. De zuurstof wordt door de astronauten ingeademd, terwijl de stikstof naar buiten wordt geleid.

Eerst moeten we de satelliet lanceren. Het zal in staat zijn om de bouwplaats te controleren. Nadat we de controlebasis gebouwd hebben. Het is een ontsnappingscapsule, dus we zouden het kunnen lanceren. Binnenkort zouden we een groep astronauten de luchtsluislift en daaromheen laten bouwen. Voor het moeilijke deel, de lancering van de buizen naar de maan. Na het uitsturen van de halve bollen en het in elkaar zetten van de buizen, komen de zonnepanelen erop. Het is een eenvoudig bouwwerk, maar het zou een zeer nuttige plaats zijn als het massale onderzoek zijn vruchten afwerpt.

Het maankamp is een veilige plek. Ten eerste is het kamp bij de bouw verbonden met de grond, zoals we in het vorige essay hebben vermeld. Dit kan stormen en andere natuurrampen tegenhouden. Ten tweede heeft het maankamp een ontsnappingscapsule die kan opstijgen in geval van nood. Met het extra vermogen worden de motoren van brandstof voorzien. Ten slotte kan het maankamp gevaarlijke natuurrampen detecteren. De satelliet kan met een computer worden bestuurd om het niveau van het klimaat en andere maatregelen in de gaten te houden als dat nodig is.

De astronaut zou wakker worden en de veiligheidsriemen afdoen, dan zou hij/zij naar de woonkamer gaan, en snel iets te eten pakken. De astronaut gaat dan naar de controletoren, en bestudeert waarschijnlijk de gevaren van de ruimte met behulp van de satelliet. Straks gaat hij/zij naar de sportschool om in vorm te blijven en zich voor te bereiden om naar buiten te gaan, naar het maanoppervlak. Als ze zich hebben omgekleed, gaan ze naar buiten om een watertank te halen of de maan te verkennen. Ze komen terug naar binnen met de luchtsluislift en luchtsluisdeuren. Deze zal de lucht vastzetten om te voorkomen dat er zuurstof weglekt. Daarna gaat hij/zij weer naar de woonkamer om een maaltijd te nuttigen, vooral na het vertrek naar de maan. Nu gaat de astronaut op weg naar zijn slaapzaal, om uiteindelijk de veiligheidsriemen aan elkaar te knopen en naar bed te gaan. Dit is slechts een eenvoudige dag uit het leven van ons maankamp, maar verschillende functies die ons maankamp heeft zullen de ervaring verbeteren. Dat zou een dag leven in de C.R.S. zijn.