Allereerst zullen de astronauten na aankomst op de maan de juiste lavabuis kiezen als bouwplaats van het maankamp, en vervolgens de maangrond en urine gebruiken voor 3D-printing om bouwmaterialen te verkrijgen. Lunar Rover en zonnepanelen worden rechtstreeks door ruimtevaartuigen naar de maan vervoerd. Nadat de bouw van het maankamp is voltooid, worden de plantenzaailingen per ruimtevaartuig naar de maan vervoerd. Daarvoor zal het water en voedsel dat de astronauten nodig hebben door de aarde worden geleverd.

De lange, gebogen en meanderende doorgang onder het maanoppervlak wordt "lavabuis" genoemd, die kan worden veroorzaakt door de druk die wordt gevormd door een meteorietbotsing, een aardbeving op de maan en de zwaartekracht van de aarde. Lavabuizen kunnen honderden meters breed zijn in diameter, wat veel ruimte biedt voor ondergrondse maanposten. De bovenkant van de lavabuis beschermt de astronauten tegen ruimtestraling, kosmische meteorietbotsingen en enorme temperatuurverschillen. In de ondergrondse lavabuis wordt ook het glazen huis van de plantencultuur gebouwd, en de verlichting wordt vervangen door kunstlicht.

Uit een nieuw experiment is gebleken dat ureum in urine een goede lijm is, die kan worden gebruikt om het oppervlaktepuin van de maan te verlijmen, waardoor de ductiliteit en duurzaamheid ervan sterk worden verhoogd. De oppervlaktepuinsteen kan worden 3D-geprint van oppervlaktepuin van de maan en ureum in de urine van astronauten. Dit soort baksteen is duidelijk het bouwmateriaal van de maanbasis met de laagste kosten en de kortste aankooptijd.

Het maankamp bevindt zich in de lavabuis onder het oppervlak van de maan, die de dreiging van meteorieten, kosmische straling, stof enzovoort effectief kan vermijden.

Het zand van de maan bevat veel zuurstof, die kan worden gebruikt om zoet water en zuurstof te maken. Het idee is om het zand op het maanoppervlak met een vorkheftruck automatisch af te graven, daaruit de zuurstofhoudende ijzermineralen te selecteren, en vervolgens waterstof te gebruiken om de zuurstofhoudende ijzermineralen te reduceren tot zoet water.

Onder de omstandigheden van gewichtloosheid in de ruimte hebben plantenzaden in maanaarde een hogere kiemkracht, een snellere groei, een vroegere bloei- of koptijd en een gemakkelijkere aanplant. Het glazen huis kan worden gebruikt voor het planten en zelfs kweken, om voedsel te verkrijgen.

Op de maan is er geen wind, geen regen, geen zon, en er is geen atmosferische absorptie. De stralingsintensiteit van de zon is ongeveer 1,5 keer die van de aarde. Daarom kan op de maan zonne-energie worden gebruikt voor verlichting, verwarming en stroomopwekking. Natuurlijk kunnen, indien nodig, kerncentrales op de maan worden gebouwd om de basis van voldoende energie te voorzien.

Wetenschappers hebben ontdekt dat het zand van de maan veel zuurstof bevat, zodat zij het zand van de maan kunnen gebruiken om zoet water en zuurstof te maken. Het idee is om het zand op het maanoppervlak met een vorkheftruck automatisch af te graven, daaruit de zuurstofhoudende ijzermineralen te selecteren, en vervolgens waterstof te gebruiken om de zuurstofhoudende ijzermineralen te reduceren tot vers water. Met water, elektriciteit maakt water elektrolyse, en zuurstof en waterstof worden verkregen. Ook planten kunnen zuurstof leveren.

Het maankamp is gebouwd in de lavabuis onder de maan, dus is het niet geschikt voor sightseeing. Er zijn echter weinig mensen op de maan en het kampgebied is klein, dus is het niet nodig om handel te ontwikkelen. Dit soort kleine maanbasis is geschikt voor wetenschappelijk onderzoek, en het is handiger om de geheimen van het binnenste van de maan te onderzoeken wanneer het zich ondergronds bevindt.

In de vroege ochtend kunnen de astronauten verse groenten halen in de plantenkweekruimte en een heerlijk ontbijt nuttigen. Vervolgens kunnen de astronauten in het kamp een reeks wetenschappelijke onderzoeksactiviteiten uitvoeren. Omdat het kamp zich in de ondergrondse lavapijp bevindt, kunnen de astronauten de maanrover gebruiken om buiten het kamp kleinschalige activiteiten rond het maanoppervlak uit te voeren, en tegelijkertijd de zonnepanelen op het maanoppervlak repareren. Na een dag van wetenschappelijke onderzoeksactiviteiten kunnen de astronauten rusten en studeren in de slaapkamer.