Het hoofddoel van ons project was het bouwen van een veilige en aantrekkelijke maanbasis op een goede plaats voor verdere ruimteverkenning. De Moon camp zou een hybride plaats worden. Eens zou het voornamelijk gebruikt kunnen worden voor wetenschap en maanverkenning en zelfs voor toerisme.

We wilden de best mogelijke omstandigheden creëren voor mensen om er te leven met behulp van de 3D-printers (meegebracht van de aarde) en robotarmen om op de maan te werken in plaats van mensen.

Voor toeristen zou het geweldig zijn: lichte, warme en goed uitgeruste kamers en zelfs een zwembad. De eerste levensbehoeften zoals water, voedsel en zuurstof zouden worden geproduceerd op een kakkerlakkenkwekerij en de hydrocultuur van eetbare planten.

Wij hebben de basis genoemd naar Nicolaus Copernicus, een groot astronoom en specialist op vele gebieden van de wetenschap. Wetenschappers op de maan moeten ook deskundig zijn op vele wetenschappelijke gebieden om te kunnen overleven in moeilijke omstandigheden ver van de aarde. Het kamp zou een plaats zijn voor veel wetenschappelijk onderzoek, maar ook een overstappunt met uitzicht op de Aarde voor toekomstige verre reizen in het zonnestelsel, die Nicolaus Copernicus ontdekte.

Voor de locatie van onze basis kozen we de Clavius-krater, gelegen op het zuidelijk halfrond van de maan. Dit is de locatie waar NASA Sofia het bestaan van waterdeeltjes heeft bevestigd. De Clavius-substraat vertoont behoorlijk interessant terrein na meteorietinslagen.De bekendste van zulke plaatsen is de gebogen keten van kraters. Daar zouden we in de meest beschaduwde delen van de krater naar ijsklompen zoeken, waar de meteorieten in het verleden gevallen kunnen zijn.

Een deel van de basis zou kunnen worden gebouwd door robots en machines die eerder op de maan zouden aankomen dan mensen. In de eerste plaats zouden de garages worden gebouwd voor de machines. De garages zouden een schuilplaats voor hen zijn in geval van nood. In dit stadium van het project zouden ook de eerste zonnepanelen worden gebouwd om de nodige energie op te slaan in de batterijen. De radiocommunicatie met de aarde wordt verzorgd door landers. De robots die aan de missie deelnemen, kunnen zichzelf aanpassen aan de actuele behoeften. Ze zouden bijvoorbeeld hun arm kunnen veranderen van printen naar graven. Deze robots, bijgestaan door enorme printers, zouden verantwoordelijk zijn voor het creëren van het woongedeelte van het complex. 

In de volgende fasen van de werkzaamheden zou het technische gedeelte van het object worden gecreëerd - een ruimte voor plantenteelt of een plaats voor de verwerking van regolith. Bij de bouw van de habitat zou gebruik worden gemaakt van een kleine krater waarin het centrale deel van de basis zou worden ingebed. Veel van het door de printers gebruikte materiaal zou regoliet zijn. Bovendien zouden de machines die op de maan aankomen... vereist materialen, zoals ijs en andere grondstoffen, rond de basis. Een speciaal mengsel van regoliet en cellulose, afkomstig van onze planeet, zou worden gebruikt om zonlichtdoorlatende muren te drukken. Na de landing op de zilveren bol zouden de mannen en vrouwen de basis in zijn definitieve vorm brengen en ten slotte de grondstoffen die per raket van de aarde daarheen waren gebracht, vervoeren.

Het leven van de mensen op de maan moet volgens een vooraf bepaald schema verlopen.

We gebruikten gelaagde opties in de constructie van elke kamer. Het beschermt niet alleen tegen meteorietinslagen, maar ook tegen straling. Doordat er een vacuüm tussen de lagen zit, hoeft onze basis geen extra energie te gebruiken om de kamers te verwarmen. Eenmaal verwarmd koelen de kamers niet af. Eventuele defecten in de buitenmuren als gevolg van meteorietinslagen zouden snel worden gerepareerd door robots en 3D-printers. Er wordt voorkomen dat lucht uit de basis ontsnapt door verzegelde luiken tussen de verschillende faciliteiten van de basis waartoe de bemanning toegang heeft. Extra comfort wordt geboden door intelligente circulatie van water, lucht en warmte. Er zijn water- en luchttanks in het onderste deel van onze basis. Er is ook een oplaadbare batterij die een extra energiebron vormt. Bovendien hebben we in elke kamer een opbergkast geplaatst met daarin: een EHBO-kit, AED, zuurstofflessen, ruimtepak en een brandblusser. Er zou ook een geavanceerd basisalarmsysteem zijn in geval van gevaar. Het zou kunnen waarschuwen voor verschillende bedreigingen, zoals een meteorenregen. Bovendien zorgen onze antennes voor radiocommunicatie met alle robots, bemanningen en ingenieurs op aarde.

Een groot deel van de watervoorziening zou vanaf de aarde komen. De rest wordt gewonnen uit het ijs op de maan. Het ijs wordt gereinigd, verzameld en opgeslagen in containers.

Veel ervan zou regelmatig vanaf de aarde worden aangevoerd. De rest zou worden geproduceerd in het maankamp. Het zou een dieet zijn verrijkt met algen, eetbare planten en wormen.

zou voornamelijk worden geleverd door zonnepanelen en atoombatterijen die vanaf de aarde worden getransporteerd. Het zou later worden verrijkt met polonium dat op de maan is gevangen. Het overschot aan elektriciteit wordt opgeslagen in de batterijen. Verwarming en andere elektrische apparaten worden beheerd door intelligente controlesystemen.

Het zal in cilinders uit de aarde worden aangevoerd. De lucht wordt via chemische reacties uit het regoliet gehaald. Ze wordt voortdurend gefilterd en gezuiverd. Talrijke algen en plantaardige gewassen zullen de lucht bevochtigen.

Het hoofdidee van de basis was om hem op verschillende manieren te gebruiken. Het centrale deel zou mooi, comfortabel en ruim zijn. Het zou kunnen dienen voor zowel commerciële als wetenschappelijke doeleinden dankzij het laboratorium dat er zou komen.

Het uitstekende technische gedeelte van de basis, uitgerust met hoogtechnologische machines, robots en terreinwagens zou een verkenning van de maan mogelijk maken op een nooit eerder geziene schaal. Het uitzicht op de Aarde zelf zou een onvergetelijke ervaring zijn.

Een fitnessruimte, ruime kamers, een zwembad en een aardse inrichting zouden de astronauten in staat stellen hun mentale en fysieke conditie te verzorgen. Laboratoria, boerderijen en gewassen zouden de bewoners een constante stroom van diverse activiteiten bieden.

6:00 - 7:00 Gymnastiek, toilet en ontbijt.
7:00 - 7:30 Ontvangen van rapporten en berichten van de bemanning op aarde.
7:30 - 9:00 Zou gepland zijn voor de basisronde, waarin de astronauten kleine reparaties zouden uitvoeren, rapporten zouden verzamelen van externe sensoren, en vanuit de controlekamer de toestand van de robots zouden controleren om ze later te kunnen repareren in geval van storing. Algen en planten verzorgen.

9:00- 9:30 Vrije tijd, bijv. ontspanning, douchen of een kleine maaltijd.
9:30 - 11:00 Lab werk. Onderzoeken uitvoeren in opdracht van de aarde of monsters onderzoeken die door rovers zijn meegebracht.
11:00 - 11:30 Tweede ontbijt voor de hele bemanning samen.
11:30 - 13:30 Essentiële reparaties en onderhoud van de maanrobot.
13:30 - 15:00 Rusten. Contact met dierbaren.
15:00- 16:30 Volgende training. De astronauten zouden moeten kiezen tussen het zwembad op de bovenste verdieping van de habitat of een fitnessruimte met loopbanden, ladders en halters.

16:30-17:00 Vrije tijd.
17:00 - 18:15 Verzorging van de gewassen en boerderijen in de "honingraten" op de grond en de vloer onder de oppervlakte.
18:15- 19:00 Zelftests van de gezondheidstoestand in het lab voor elk bemanningslid.

19:00 - 20:00 Samen dineren. De hele crew bij elkaar.
20:00 - 21:00 Tijd om de rapporten van de dagelijkse basisoperaties naar de aarde te sturen.
21:00-22:00 Instellen van parameters voor de nachtmodus. Vrije tijd, mensen kunnen die besteden aan sporten, zwemmen of films kijken.
22:00 - 6:00 uur Slapen.
De bovenstaande dagindeling is slechts een voorbeeld. Tijdens uw verblijf op de basis kunnen veel onvoorziene en toevallige gebeurtenissen plaatsvinden.
Er komt een ploegendienst in de basis, zodat in geval van problemen een van de bewoners van het station altijd onmiddellijk kan reageren.