[42]

In ons project hebben we geprobeerd alles zo gedetailleerd mogelijk te ontwerpen. Onze basis omvat de volgende modules: Living Module, Storage Module, Instrumental Module, Laboratory, Hydroponic Module, verbonden door gangen. We hebben twee luchtsluizen ontworpen: een grote en een kleine. De grote heeft een aanlegplaats voor 2 rovers. We hebben 388,4 m3 drukruimte. Onze basis heeft ook geïntegreerde opslagtanks: O2-tank = 0,74 m3 (T < -182,962 °C) N2-tank = 1,5 m3 (T < -195,8 °C) CO2-tank = 0,52 m3 (T < -78,46 °C) H2-tank = 2,82 m3 (T 0 °C).
De woonmodule fungeert als slaapkamer, fitnessruimte, keuken, MCC, douche, vergaderruimte, uitgerust met de H20-tanks.
De instrumentele module bevat een ijssmelter, elektrolyse, 3D-printer, computer, batterijen, waterreiniger.
Het lab maakt fysische, chemische en medische experimenten mogelijk.

De basis komt op de zuidpool van de maan. Zoals u in de afbeelding hieronder kunt zien, zijn er drie strategische punten, die allemaal onder de zon liggen voor maximale zonne-energie, op goed terrein en gekenmerkt door grote ijsafzettingen. De basis zelf komt te liggen tussen drie opmerkelijke kraters op de maan: Shackleton, de Gerlache en Sverdrup. Op die manier zijn de andere kraters nog steeds beschikbaar als er in één krater geen ijs ligt.

We zullen commerciële vrachtmissies gebruiken om onbemande sondes naar de maan te sturen, met alle materialen en middelen die nodig zijn om de basis op te zetten. Deze sondes zullen grotten opgraven waar we onze modules zullen plaatsen. Na aankomst van de astronauten zal de basis al klaar zijn. We zullen zelfopgeblazen modules gebruiken, vergelijkbaar met die in het ISS (BEAM), gemaakt van kevlar-achtige materialen of koolstofvezels. Na het opblazen van de modules gaan de astronauten een aluminium fundering plaatsen zodat de modules kunnen worden opgezet. De astronauten zullen dan beginnen met het binnenbrengen van onderdelen van de systemen, zoals computers, watertanks, leidingen, kabels, enz. Sommige grote onderdelen, zoals de keuken of de 3D-printer zullen modulair zijn omdat ze niet door de gangen kunnen worden aangebracht. Hierna zal de basis volledig operationeel zijn.

Om de astronauten aan het begin van het programma van water te voorzien, zullen we gebruik maken van commerciële vrachtmissies. We zullen water nodig hebben voor 3 dingen: hydrocultuur, menselijke behoeften en elektrolyse. Om water voor langdurige missies te leveren, zullen we het ijs van de maan gebruiken. Na het smelten van het ijs en het filteren van het water via een kleine deeltjesfilter, kunnen we dit water gebruiken voor onze behoeften. Ook zullen we vloeibaar menselijk afval filteren.

Om de astronauten van voedsel te voorzien, hebben we na overleg met voedingsdeskundigen een hydrocultuurmodule gemaakt die alle benodigde voedingsstoffen voor de hele bemanning kan leveren. Kenmerken van de module zijn hydraulische panelen voor gemakkelijke toegang tot de planten, licht met de specifieke benodigde golflengten, actief watercirculatiesysteem, zorgvuldig ontworpen luchtcirculatie en een optimale, op simulatie geteste vorm om eventuele drukverschillen als gevolg van de grote hoeveelheid maanaarde die op de module drukt, te weerstaan.
De verdeling van de planten naar oppervlakte is als volgt: 13,33% suikerriet, 13,33% groenten, 6,66% peulvruchten, 66,66% kruiden, algen, gisten.

De elektriciteit zal worden geleverd door twee reactoren van elk 10 kW en zonnepanelen met een oppervlakte van 76,8 m2, die meer dan 18 kW aan geoogste zonne-energie produceren. Deze energie wordt opgeslagen in batterijen die elk 28 kW kunnen bevatten.

Om de omgeving veilig te houden voor mensen, zullen we een computer hebben die de druk, CO2, vochtigheid en O2-niveaus controleert. Voor langetermijnmissies zullen wij het water van het maanijs gebruiken om via waterelektrolyse voor de nodige zuurstof te zorgen (de elektrolyzer bevindt zich in de instrumentele module). De planten zullen ook een kleine, maar bruikbare hoeveelheid zuurstof leveren via hun fotosynthese.

[54]

Er zijn verschillende factoren die de veiligheid van astronauten beïnvloeden:
De schuilplaats zal tegen meteorieten worden beschermd door de grond zelf, aangezien onze basis onder de grond is gebouwd. Daarmee is ook het probleem van de ruimtestraling opgelost, want de laag is ook dik genoeg om dit probleem op te lossen. Dit heeft ook het voordeel dat het een goedkope oplossing is, want het bouwen van een afdoende afdekking zou enorm duur zijn.
Wij zullen de schuilplaats beschermen tegen het schurende stofi met behulp van goed ontworpen luchtsluizen, die ook de kunstmatige binnenatmosfeer van buitenaf afsluiten. Het luchtcirculatie-/ventilatiesysteem controleert ook zorgvuldig de drukniveaus, om de bemanning ruim van tevoren te waarschuwen voor eventuele druklekken.
We beseffen dat de maanbodem in feite één groot koellichaam is. Daarom houden we de temperatuur binnenin constant in de gaten met behulp van het luchtcirculatiesysteem.

Een gemiddelde dag van onze bemanning begint in de woonmodule, die alle voorzieningen biedt voor hun ochtendroutine. Het dagschema zal vanaf de aarde worden verzonden, gepresenteerd tijdens een ochtendvergadering. Na de systeemcontrole zullen de astronauten zich voorbereiden op hun EVA. De nieuwe xEMU zal de astronauten de mogelijkheid bieden om dagelijks met gemak EVA's uit te voeren. tijdens deze EVAs zullen de astronauten meestal om de paar dagen externe apparatuurcontroles uitvoeren. Hoewel ons elektronisch systeem elke anomalie in de gaten houdt, is het voor optimale veiligheid in het belang van de bemanning om regelmatig echte controles uit te voeren. Hierna zullen de astronauten aan hun studies op de maan beginnen. Er zullen langeafstandsexpedities worden uitgevoerd met ruimterovers, waarbij aangewezen bemanningsleden verschillende monsters van objecten op het maanoppervlak zullen verzamelen, hoewel het hoofddoel van de bemanning bij EVA's het verzamelen van ijs van eerder geselecteerde maanijsafzettingen zal zijn. Deze ijsmonsters zullen verder worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek en als middel voor ISRU. Twee groepen zullen naar twee verschillende kraters met ijsafzettingen worden gestuurd. Elke groep moet terugkeren naar de basis zodra zij minstens 200 kg ijs heeft verzameld. De tijdens de expedities verzamelde stenen zullen later in de laboratoria van de basis worden bestudeerd. De gehele bemanning bestaat uit vier astronauten. Elke astronaut zal een bepaald beroep hebben in de bemanning, en zal een aantal specifieke taken moeten uitvoeren:
Het eerste bemanningslid wordt de commandant, die de bemanning leidt, een piloot, wetenschappelijk gespecialiseerd in chemie.
De tweede is de dokter van de bemanning, die nodig is in geval van medische noodsituaties, die als medisch wetenschapper optreedt, of als psycholoog van de bemanning.
De derde wordt plantenbioloog, doet onderzoek en verzorgt de gewassen.
Als laatste, maar zeker niet het minste, zal het vierde lid een elektrisch ingenieur zijn, die zorgt voor de apparatuur en toestellen op de basis.
De astronauten zullen drie uur lang verschillende oefeningen doen in een aangewezen fitnessruimte om spieratrofie en botontkalking te voorkomen. De astronauten sturen dan een dagelijks verslag met een activiteiten-/experimentlogboek. Na afloop hebben de astronauten wat vrije tijd om e-mails van hun familie op aarde te controleren, de therapeut op de basis te bezoeken, te eten en andere activiteiten in hun vrije tijd te doen. s Nachts hebben ze 10 uur rust.