Καλώς ήρθατε στη σεληνιακή μας κατασκήνωση! Είναι κατάλληλη για έξι αστροναύτες: έναν μηχανικό, δύο βιολόγους, έναν αρχιτέκτονα και δύο επιστήμονες. Κάθε τρεις μήνες νέοι αστροναύτες θα φτάνουν στη βάση χρησιμοποιώντας την προσεδάφιση στο φεγγάρι και οι προηγούμενοι θα επιστρέφουν στη Γη. Περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα πράγματα γι' αυτούς. Για παράδειγμα, προσφέρει παροχή νερού, τροφή, ηλεκτρικό ρεύμα, σύστημα επικοινωνιών και σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας. Επιπλέον, παρέχονται όλα τα απαραίτητα δωμάτια: ένα εργαστήριο για να κάνουν πειράματα, ένα υπνοδωμάτιο για να κοιμούνται, μια κουζίνα για να μαγειρεύουν και να τρώνε, ένα σαλόνι για να χαλαρώνουν, μια αίθουσα επικοινωνιών για να επικοινωνούν με τη Γη, ένα γυμναστήριο για να παραμένουν σε φόρμα, ένα θερμοκήπιο για να καλλιεργούν τρόφιμα και ένα μπάνιο. Για να φτάσουν στα υπόγεια δωμάτια, οι αστροναύτες θα χρησιμοποιήσουν τον ανελκυστήρα που βρίσκεται δίπλα στην αίθουσα επικοινωνιών. Όλα τα δωμάτια είναι συνδεδεμένα με δεξαμενές οξυγόνου και διαθέτουν μικρές δεξαμενές νερού και οξυγόνου, σε περίπτωση που συμβεί κάτι.

Κοντά στους σεληνιακούς πόλους

Αποφασίσαμε να χτίσουμε τη σεληνιακή κατασκήνωσή μας κοντά στο σεληνιακό νότιο πόλο, επειδή είναι η πιο ερευνημένη περιοχή στη Σελήνη. Κατ' αρχάς, μας δίνει πρόσβαση σε σκιώδεις κρατήρες, γεμάτους με νερό, και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο επιλέξαμε τη συγκεκριμένη τοποθεσία. Επιπλέον, οι θερμοκρασίες στους πόλους δεν είναι τόσο ακραίες όσο σε άλλες περιοχές του φεγγαριού. Τέλος, έχουμε σταθερή παροχή ηλιακού φωτός στο νότιο πόλο, που αποτελεί την καλύτερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας για τη σεληνιακή κατασκήνωσή μας. 

Θα χρησιμοποιούσαμε φουσκωτές μονάδες για τη βάση στην επιφάνεια της σελήνης και την υπέργεια βάση. Και οι δύο θα καλύπτονταν με τρισδιάστατα εκτυπωμένους τοίχους και στρώματα από το σεληνιακό έδαφος. Επιπλέον, τα δωμάτια θα συνδέονταν με αεροθυρίδες. Ο λόγος για τον οποίο επιλέξαμε τα συγκεκριμένα υλικά, ήταν για να διασφαλίσουμε την ασφάλεια των κατοίκων της σελήνης, με το σκεπτικό ότι υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι, οι οποίοι μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές τόσο στη βάση όσο και στους αστροναύτες.  

Θα μπορούσαμε να αντλήσουμε νερό από τις αποθέσεις πάγου στους κρατήρες. Θα χρησιμοποιούσαμε δύο οχήματα εξόρυξης για να σκάψουμε τους κρατήρες και στη συνέχεια θα θερμαίναμε το νερό χρησιμοποιώντας το σύστημα του οχήματος εξόρυξης και δύο καθρέφτες που αντανακλούν το ηλιακό φως στον κρατήρα. Στη συνέχεια, το νερό θα συλλέγεται με τη διαδικασία σωληνώσεων που οδηγεί στον καθαριστή νερού, προκειμένου να απαλλαγούμε από τις δηλητηριώδεις ουσίες που μπορεί να περιέχει. Στη συνέχεια, οι αστροναύτες θα έχουν άφθονο νερό για να το πιουν και να το χρησιμοποιήσουν σε πειράματα. Επιπλέον, θα επαναχρησιμοποιήσουμε το νερό αφού το φιλτράρουμε. Το σχέδιό μας Β είναι να φέρουμε λίτρα νερού από τη Γη.

Σκοπεύουμε να καλλιεργήσουμε τα δικά μας τρόφιμα στο θερμοκήπιο. Για παράδειγμα, θα φυτέψουμε σπανάκι, μαρούλι, ραπανάκια, κρεμμύδια, πατάτες, ντομάτες και άλλα λαχανικά που αναπτύσσονται γρήγορα με χώμα που φέρνουμε από τη γη. Ταυτόχρονα θα προσπαθήσουμε να καλλιεργήσουμε τρόφιμα με το σεληνιακό χώμα στο δεύτερο θερμοκήπιο. Για να έχουμε ποικιλία τροφίμων, θα φέρουμε κρέας και άλλα αποξηραμένα με κατάψυξη γεύματα από τη Γη χρησιμοποιώντας θαλάμους κενού.

Δεδομένου ότι επιλέξαμε να χτίσουμε τη βάση μας στο νότιο πόλο της Σελήνης, έχουμε την πολυτέλεια ο ήλιος να λάμπει πλαγίως στους ηλιακούς συλλέκτες μας. Ως εκ τούτου, θα έχουμε μια τεράστια ποσότητα ηλιακής ενέργειας, η οποία θα μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια. Όλοι οι ηλιακοί συλλέκτες θα είναι συνδεδεμένοι με μια αποθήκη ενέργειας, η οποία θα τροφοδοτεί λαμπτήρες, πρίζες, υπολογιστές ή οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρική συσκευή χρειάζεται στο φεγγάρι, συμπεριλαμβανομένης μιας πηγής ενέργειας για τα οχήματα εξόρυξης και το σύστημα επικοινωνιών. Επιπλέον, το υδρογόνο θα χρησιμοποιείται ως καύσιμο για το διαστημόπλοιο.

Το οξυγόνο είναι απαραίτητο τόσο για τους αστροναύτες όσο και για τα φυτά. Η κύρια πηγή οξυγόνου είναι ο πάγος νερού από τους κρατήρες. Συγκεκριμένα, θα διαχωρίσουμε το νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο με τη μέθοδο της ηλεκτρόλυσης. Η δεύτερη πηγή οξυγόνου μας είναι το σεληνιακό έδαφος, το οποίο περιέχει περίπου 45% οξυγόνο. Για να μειώσουμε την πυκνότητα του οξυγόνου, θα το αναμείξουμε με άζωτο και υδρατμούς. Τότε, θα είναι ευκολότερο για τους αστροναύτες και τα φυτά να αναπνέουν. Στη συνέχεια, το οξυγόνο θα αποθηκεύεται σε δεξαμενές που θα συνδέονται με κάθε δωμάτιο.

Η αστροναύτης Τζέσικα είναι μια επιστήμονας που ζει στη βάση της σελήνης. Αρχικά, ξυπνάει στις 7 η ώρα και παίρνει το δρόμο για το γυμναστήριο για να γυμναστεί. Δεύτερον, πηγαίνει στην κουζίνα και τρώει πρωινό: δύο τηγανητά αυγά με χυμό ντομάτας. Στη συνέχεια, βγαίνει από το υπόγειο τμήμα της βάσης χρησιμοποιώντας το ασανσέρ και ελέγχει αν όλα τα συστήματα λειτουργούν σωστά. Στη συνέχεια, συλλέγει τις καλλιέργειες από το θερμοκήπιο και τις τοποθετεί στην κουζίνα. Στη συνέχεια, εξερευνά την επιφάνεια του φεγγαριού μαζί με τον συνάδελφό της χρησιμοποιώντας το όχημα εξερεύνησης. Αφού συλλέξουν πέτρες και άλλα υλικά από την επιφάνεια του φεγγαριού, πηγαίνουν στο εργαστήριο και κάνουν πειράματα. Το μεσημέρι, τρώει μεσημεριανό γεύμα: μια μπριζόλα με πουρέ πατάτας. Το απόγευμα, πηγαίνει στην αίθουσα επικοινωνιών και επικοινωνεί με τους επιστήμονες στη Γη. Το βράδυ, όλοι οι αστροναύτες περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους χαλαρώνοντας στο σαλόνι. Τέλος, ελέγχει τα συστήματα για άλλη μια φορά και στη συνέχεια πέφτει για ύπνο.