De naam van ons Maankamp is Insight 2. We werden geïnspireerd door de NASA Insight-missie, gelanceerd in 2018, die een voorbeeld is van doorzettingsvermogen en vasthoudendheid ondanks de obstakels die zich voordeden nadat de Mol moeite had om onder de grond te komen door gebrek aan wrijving in de bodem. De warmtesonde is gebouwd en ontwikkeld door het Duitse lucht- en ruimtevaartcentrum; nadat de top van de Mole ongeveer 2 of 3 centimeter onder het oppervlak was gekomen, probeerde het team nog een laatste keer om met een schep op de robotarm van InSight grond op de sonde te schrapen en aan te stampen om voor extra wrijving te zorgen. Nadat de sonde op zaterdag 9 januari 500 extra hamerslagen had uitgevoerd, zonder enige vooruitgang, maakte het team een einde aan hun inspanningen. Insight 2 is een maankamp met plannen om op de maan te leven en duurzaam water, voedsel en zuurstof te verwerven. Onze basis bestaat uit een landingsplatform, een plutoniumgenerator en een rover om het maangebied te verkennen. Zij zal ook bestaan uit acht secties, waaronder een water- en luchtrecyclingfaciliteit die samen werken; voedselopslag; communicatie; een slaapzaal voor 2 astronauten; een hydrocultuurfaciliteit; een garage en tenslotte de hoofdsectie. Het hoofdgedeelte omvat een IT-kamer, een eetkamer en een keuken. We hebben onze basis dicht bij de maanpolen gemaakt, aan de zuidkant, zodat we de maan gemakkelijk kunnen waarnemen en er wat zonlicht binnenkomt. Zonlicht en zichtbaarheid verbeteren de fysieke en mentale gezondheid van onze astronauten.

Dicht bij de Maanpolen

We zullen onze basis op de zuidelijke maanpolen plaatsen. Door deze nabijheid zullen we toegang hebben tot de recordhoeveelheden ijs in de krater en deze kunnen smelten voor behandeling en gebruik. Dankzij de loodrechte draaias van de maan schijnt er constant licht aan de horizon op de polen. Het zal het hele jaar door op de polen schijnen, ongeacht de baan. Dit licht zal worden gebruikt voor elektriciteit, opgewekt door zonnepanelen. De door de zon en constante lichtbronnen geleverde vitamine D zal ook de mentale status van onze astronauten ten goede komen en de levenskwaliteit verbeteren.

De architectuur van ons maankamp is gebaseerd op lagen van materialen die zorgen voor isolatie, radioactieve bescherming, fysieke bescherming en magnetisme. We zullen de basis isoleren met behulp van maangrond, die een uitstekende isolator is om warmte binnen te houden. Voor bescherming gebruiken we titanium (de eerste buitenlaag), dat extreem licht en sterk is. Voor radioactieve bescherming gebruiken we een Wolfmet-wolfraamlegering, die straling (gamma en röntgen) goed tegenhoudt en onze astronauten dus beschermt. IJzer zal worden gebruikt voor magnetische laarzen (in plaats van kunstmatige zwaartekracht).

Wij zullen water produceren door urine te recycleren met behulp van de distilleerapparatuur (waarbij de condensor korter en kouder is om de snelheid te verhogen). De urine wordt na destillatie gefilterd en behandeld om de hygiëne te waarborgen. We zullen ook ijs smelten van de zuidpool van de maan (waar onze basis zich bevindt), maar aangezien dit beperkt zal zijn, zullen we maandelijks een stuk ijs bemonsteren voor experimentele documentatie.

Voor de voeding gebruiken wij een hydroponische kamer, waarin een voedingsoplossing (ook gemengd met uitwerpselen uit het toilet) wordt gepompt. De wortels van de plant komen in de oplossing en worden op hun plaats gehouden door rubberen balletjes. We zullen broccoli, spruitjes, snijbiet, kool, spinazie, boerenkool, wortelen en zoete aardappelen verbouwen in een driejaarlijkse rotatie om te zorgen voor variatie in het dieet van de astronaut en een volledig scala aan voedingsstoffen. Voor extra voeding voor de planten zullen we kunstlicht gebruiken voor fotosynthese, aangezien het licht van de maan extreem krachtig kan zijn.

De energie wordt geproduceerd door zonnepanelen en reactoren door kernsplijting. De reactoren bevinden zich ondergronds in een beschermende kamer om te voorkomen dat een ontstekingsbron ze doet ontbranden. De zonnepanelen hebben elke tien seconden een spanningscontrole voor schadebeperking en maximale energieproductie.

Ademlucht zal voornamelijk worden geproduceerd door de elektrolyse van water, maar aangezien dit zuivere zuurstof oplevert, zullen wij de stikstof uit de boerderij en de bodem gebruiken, en de waterstof uit de elektrolyse. We scheiden de waterstof in twee gelijke delen, één voor de verbinding en één voor de brandstof. De lucht zal door het maankamp worden geventileerd en het door de astronauten uitgeademde kooldioxide zal door planten worden gerecycleerd. De luchtgenerator zal om de twee dagen water krijgen.

De astronauten komen om 6 uur 's ochtends uit bed door zich los te maken van hun bed, en gaan dan naar de badkamer om zich te wassen en hun tanden te poetsen. Alle astronauten gaan de filtersystemen controleren op voldoende water en zuurstof zonder schade of lekken. Daarna gaan ze ontbijten in de hoofdkoepel, waarbij ze samen aan één tafel eten om de ruimte te beperken en om de beurt de maaltijd bereiden. Daarna moeten ze de hydroponische kamer controleren op lekken of verstoppingen, het pompsysteem controleren en het reservoir om de twee dagen bijvullen. Dan gaan ze naar de controlekamer om de spanning van de zonnepanelen te controleren. Als er een lage spanningsproductie is, moeten ze hun ruimtepakken aantrekken en het beschadigde zonnepaneel lokaliseren om het te repareren. Na de lunch moeten de astronauten hun ruimtepakken weer aantrekken en door de luchtsluis vertrekken. Als de omstandigheden het toelaten, zullen ze grote stukken puin van de zonnepanelen verwijderen. Als het nodig is, gaan ze naar de waterclosets die over de hele basis verspreid zijn. Ze activeren de rover om het stralingsniveau te controleren en andere verkennende activiteiten uit te voeren. Tenslotte gaan ze naar de hydrocultuur om wat voedsel te oogsten voor het avondeten. Aan het eind van de dag gaan ze naar hun kamers en zorgen voor de hygiëne en binden zich vast voor de volgende dag.