Het is de bedoeling om compartimenten van de maanbasis met 4 modules te bouwen om 2 astronauten een woonbasis te bieden op het zuidpoolgebied van de maan, nabij de krater. De zon in het zuidpoolgebied van de maan schijnt de klok rond om energie te krijgen van de zonnepanelen en de kernreactor. De maanbasismodules zijn groot genoeg om te passen:
woonblok, kantoor en laboratorium, biokas (tuin); energie modelblok (kernreactor, systeem watervoorziening uit ijs) bio - regeneratief life support systeem, dat een gemakkelijke overleving van de astronauten garandeert.

Dicht bij de Maanpolen

We hebben gekozen voor de plato naast de Amudsen-krater. Amundsen is een grote maaninslagkrater in de buurt van de zuidpool van de maan (coördinaten: 84,5°S 82,8°E).
We hebben deze locatie gekozen omdat de bodem van de kraters vlak en breed is. Het zou het makkelijker maken om rond het gebied te transporteren. De temperatuur heeft een lagere schommeling. Er is ook water, dat bevroren is in ijs.
Diameter: 103,39 km

We zullen vulkanisch poeder gebruiken om bakstenen te maken. Het regoliet wordt bijeengehouden door een proces dat sinteren heet, waarbij geconcentreerd zonlicht of lasers het materiaal aan elkaar hechten. We zullen 3D-printers gebruiken om speciaal gevormde bakstenen te maken.
Maanbases bedekt met minstens 50 centimeter maanaarde zou voldoende zijn om ze te beschermen. Wat ons ook bescherming zal bieden, zijn de bakstenen waarover we het hadden over ''hoe te bouwen en welke materialen te gebruiken''. Deze stenen zouden "zoiets als een iglo bouwen, dan is het sterk tegen extra druk van bovenaf." De druk zou komen van een laag losse regoliet van een meter of zo, om een natuurlijke bescherming te bieden tegen straling, aangezien er op de maan geen wind is om het weg te blazen.

De maan bevat aanzienlijke waterreserves, die als ijs worden afgescheiden in de diepe koude van permanent beschaduwde kraters nabij de polen, en in regoliet als kleine ijskorrels. Wij zullen gebruik maken van Aqua Factorem, een ultralage energiemethode om water uit de maan te halen. IJskorrels, die ongeveer 5% van het regoliet uitmaken, zullen ter plaatse worden gereinigd en vervolgens in vaste fase naar een verwerkingseenheid worden getransporteerd en in water worden omgezet.

We zullen voedsel krijgen door een hydroponische techniek. Het is een techniek waarbij je planten kunt kweken zonder aarde te gebruiken. De planten worden gekweekt door voedingsstoffen in water te gebruiken.
Ook kunnen we voedsel en meer eiwitten uit regenwormen halen. Deze wormen zijn ook beter bestand tegen straling. Er zullen ook eetbare algen worden gekweekt.

We krijgen elektriciteit via zonnecellen en een kernreactor. De maan staat voortdurend bloot aan zonlicht, behalve kortstondig tijdens een zeldzame maansverduistering. Dat maakt de zonnecellen echt nuttig. Een kleine kernreactor wekt warmte op die wordt overgedragen aan het stroomconversiesysteem. Het energieconversiesysteem bestaat uit motoren die zijn ontworpen om te werken op reactorhitte in plaats van op brandstoffen. Die motoren gebruiken de warmte en zetten die om in elektrische energie die wordt geconditioneerd en gedistribueerd naar gebruikersapparatuur. Elk van de vier maankernreactoren zal 2,3 kilowatt vermogen opwekken.

Het andere deel van de ijskorrels zal worden gebruikt in een chemische verwerkingseenheid waar door elektrolyse van water water waterstof voor raketaandrijving en zuurstof wordt geproduceerd.
Wij gaan zuurstof winnen door de technologie voor zuurstofopwekking en -terugwinning. Het luchttoevoersysteem wint zuurstof terug uit uitgeademde koolstofdioxide en recycleert de teruggewonnen zuurstof terug naar de levende eenheden. De systemen voor zuurstofproductie kunnen ongeveer 40% van de benodigde zuurstof opwekken of terugwinnen.

Astronauten staan om 6 uur 's ochtends op, doen hun fysieke activiteiten, persoonlijke hygiëne en ontbijten. Dan volgt de technische inspectie van alle automatische systemen - mijnbouw ijskorrels, krachtcentrale, zuurstof producerende eenheid en werk in een laboratorium en een voedselboerderij. Lunch om 12.00 uur. Dan trekken de astronauten hun ruimtepak aan en gaan ze via de sluis naar buiten. Ze moeten ter plaatse de krachtcentrale, de zonnepanelen, de zuurstofelektrolyse-eenheid en de werking van het transportplatform en de boormachine inspecteren. Daarna gaan ze met de maanrover de dichtstbijzijnde Amundsen-krater verkennen. Als ze terugkomen op de basis, laten ze hun ruimtepakken achter in een speciale camera en werken ze verder in het kantoor en laboratorium. Om 18.00 uur eten ze, maar daarna is er communicatie met het ESA-centrum op aarde. Dan is het tijd voor nachtrust.